تحلیل کیفی تأثیر عوامل فرهنگی اجتماعی و انگیزشی بر مشارکت سیاسی زنان شهر تهران
محورهای موضوعی : پژوهش های اجتماعی
زهرا صیامیان گرجی
1
(دانشجوی دکترای جامعه‌شناسی سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
منصور وثوقی
2
(استاد گروه جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) vosooghi_mn@yahoo.com)
علی باصری
3
(استادیارگروه مردم شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
باقر ساروخانی
4
(استادگروه جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
بهرام قدیمی
5
(دانشیارگروه جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
کلید واژه: اعتماد, جامعه‌پذیری, مشارکت سیاسی, باورها و ارزشها, تفاوت‌های رفتاری,
چکیده مقاله :
زنان نقش مؤثری در فرآیند مشارکت اجتماعی سیاسی در ایران در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایفا نموده‌اند. در هر دوره از انتخابات، شکل خاصی از فرآیند مشارکت سیاسی وجود داشته است و در هر حوزة جغرافیایی، زنان نقش متفاوتی در فرآیند مشارکت سیاسی به‌ویژه مشارکت انتخاباتی ایفا کرده اند. درک چگونگی مشارکت سیاسی زنان را می‌توان در زمرة عوامل تعیین‌کنندة رقابت‌های انتخاباتی در ایران دانست. مشارکت سیاسی به عنوان یکی از شاخص‌های عمده توسعه در جامعه‌شناسی سیاسی است که در قالب‌های مختلفی شکل می‌گیرد. در این مقاله تلاش شده است عوامل مؤثر بر مشارکت سیاسی زنان مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین هدف اصلی این مقاله بررسی رابطة بین عوامل فرهنگی و اجتماعی و میزان مشارکت سیاسی زنان در رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری 1396 دانست. پژوهشی که این مقاله از آن استخراج شده است با روش کیفی (دلفی) انجام شده است. در پژوهش حاضر، جامعة آماری خبرگان علوم سیاسی بوده است که از میان آنان ده نفر با روش نمونه گیری هدفمند اطلاعات محور و براساس قاعده اشباع نظری انتخاب و نظرات آنان با استفاده از پرسشنامه های باز و نیمه باز وطی سه راند دریافت و از طریق کد گذاری های باز، محوری و گزینشی تحلیل گردید. در بخش تحلیل کیفی، پس از کدگذاری و مقوله بندی، 48 شاخص و 8 مقوله و مفهوم تحت عنوان عوامل زمینه ای، عوامل درون انگیزه، عوامل تطمیعی ، عوامل دوربرد، باورها و ارزش های تبلیغ شده، جامعه پذیری و اعتماد اجتماعی ، شرایط خانوادگی، اشاعه ی مفاهیم فرهنگی – اجتماعی به دست آمد و مشخص شدکه عوامل زمینه ای بیشترین نقش را در مشارکت سیاسی زنان دارند و پس از آن به ترتیب عوامل درون انگیزه، تطمیعی، دور برد، باور ها و ارزشها، جامعه پذیری و اعتماد اجتماعی، شرایط خانوادگی و اشاعه ی مفاهیم فرهنگی – اجتماعی قرار می گیرند.
زنان نقش مؤثری در فرآیند مشارکت اجتماعی سیاسی در ایران در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایفا نموده‌اند. در هر دوره از انتخابات، شکل خاصی از فرآیند مشارکت سیاسی وجود داشته است و در هر حوزة جغرافیایی، زنان نقش متفاوتی در فرآیند مشارکت سیاسی به‌ویژه مشارکت انتخاباتی ایفا کرده اند. درک چگونگی مشارکت سیاسی زنان را می‌توان در زمرة عوامل تعیین‌کنندة رقابت‌های انتخاباتی در ایران دانست. مشارکت سیاسی به عنوان یکی از شاخص‌های عمده توسعه در جامعه‌شناسی سیاسی است که در قالب‌های مختلفی شکل می‌گیرد. در این مقاله تلاش شده است عوامل مؤثر بر مشارکت سیاسی زنان مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین هدف اصلی این مقاله بررسی رابطة بین عوامل فرهنگی و اجتماعی و میزان مشارکت سیاسی زنان در رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری 1396 دانست. پژوهشی که این مقاله از آن استخراج شده است با روش کیفی (دلفی) انجام شده است. در پژوهش حاضر، جامعة آماری خبرگان علوم سیاسی بوده است که از میان آنان ده نفر با روش نمونه گیری هدفمند اطلاعات محور و براساس قاعده اشباع نظری انتخاب و نظرات آنان با استفاده از پرسشنامه های باز و نیمه باز وطی سه راند دریافت و از طریق کد گذاری های باز، محوری و گزینشی تحلیل گردید. در بخش تحلیل کیفی، پس از کدگذاری و مقوله بندی، 48 شاخص و 8 مقوله و مفهوم تحت عنوان عوامل زمینه ای، عوامل درون انگیزه، عوامل تطمیعی ، عوامل دوربرد، باورها و ارزش های تبلیغ شده، جامعه پذیری و اعتماد اجتماعی ، شرایط خانوادگی، اشاعه ی مفاهیم فرهنگی – اجتماعی به دست آمد و مشخص شدکه عوامل زمینه ای بیشترین نقش را در مشارکت سیاسی زنان دارند و پس از آن به ترتیب عوامل درون انگیزه، تطمیعی، دور برد، باور ها و ارزشها، جامعه پذیری و اعتماد اجتماعی، شرایط خانوادگی و اشاعه ی مفاهیم فرهنگی – اجتماعی قرار می گیرند.
_||_