نام‌های محلی درختان تیره‌های زیتون، گُلسُرخیان، بیدیان، نمداریان و ناروَنیان در ایران

محورهای موضوعی : گیاهی

قاسم حبیبی بی بالانی ¹ (دانشیار، گروه کشاورزی و منابع طبیعی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران)
فاطمه موسی زاده صیاد محله ² (کارشناسی ارشد ادبیات فارسی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران)

تاریخ دریافت : 1399/07/04 تاریخ پذیرش : 1400/02/14 تاریخ انتشار : 1400/06/01

کلید واژه: استان گلستان, استان مازندران, درختان, استان گیلان, نام محلی,

چکیده مقاله :

هدف: یکی از انواع مطالعات اجتماعی، مطالعات زبان‌های بومی یک منطقه می‌باشد که رابطه مستقیمی با روابط اعضای تشکیل‌‌دهنده یک جامعه داشته و در دوران‌های مختلف از طریق آن در ارتباط با هم قرار داشتند. از آنجایی که در زندگی روزمره جوامع انسانی درختان و درختچه‌ها دارای نقش مهمی بوده‌اند، به همان میزان نیاز به بکارگیری اسامی خاص برای آنها در جوامع ایجاد شده است.مواد و روش‌ها: در این تحقیق با مراجعه حضوری به مناطق مختلف استان‌‌های گیلان، مازندران و گلستان و انجام مصاحبه و نیز بررسی منابع معتبر، اسامی محلی درختان و درختچه‌‌ها در تیره‌های زیتون، گُلسُرخیان، بیدیان، نمداریان و ناروَنیان ثبت گردید.نتایج: در این تحقیق 106 نام محلی برای درختان تیره‌‌های زیتون (10 نام محلی)، گُلسُرخیان (43 نام محلی)، بیدیان (25 نام محلی)، نمداریان (6 نام محلی) و ناروَنیان (22 نام محلی) در ایران که عمدتاً اسامی مورد استفاده در سه استان گیلان، مازندران و گلستان در لهجه‌‌های مختلف گویشی می‌‌باشند، ثبت شد.نتیجه‌گیری: از آنجایی که در بسیاری از مناطق مورد مطالعه زبان محلی به دلایل مختلف در حال کم رنگ شدن می‌باشد، جمع‌آوری و ثبت اسامی محلی درختان دارای اهمیت ویژه‌ای می‌باشد.

چکیده انگلیسی:

Background: One of the types of social studies is the study of the indigenous languages of a region, which is a direct relationship with the relations of the members of a community who were in contact with each other in different eras. Since trees and shrubs have played an important role in the daily life of human societies, so has the need to use specific names for them in societies.Methods: In this study, we tried to survey different areas of Gilan, Mazandaran and Golestan provinces and conduct interviews also to study the authoritative sources of local names of trees and shrubs in the Oleaceae, Rosaceae, Salicaceae, Tiliaceae, Ulmaceae trees.Results: In this study, 106 local names for the trees of the genus Oleaceae (10 local names), Rosaceae (43 local names), Salicaceae (25 local names), Tiliaceae (6 local names) and Ulmaceae (22 local names) in Iran, which are mainly the names used in the three provinces of Gilan, Mazandaran and Golestan in different dialects, were recorded.Conclusion: Since in many of these areas the local language is fading for various reasons, the collection and registration of these local tree names is very importance.  

منابع و مأخذ:

Modarressi Y. An Introduction to the Sociology of Language. Tehran: Institute of Humanities and Cultural Studies, 1979. [In Persian]

Payende Langroudi M. The culture of Gil and Dilam. Tehran: Amirkabir Publishing Institute, 1979. [In Persian]

Sheikh Sang Tajan S, Yousefi Garakooie A. The Study and Comparison of Address Terms in Persian and Gilaki. Journal of Sociolinguistics. 2017; 1(2): 46-63. [In Persian]

Angiosperm Phylogeny Group. An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG III. Botanical Journal of the Linnean Society. 2009; 161(2): 105-121.

Takhtajan A. Diversity and Classification of Flowering Plants. New York: Columbia University Press, 1997: 1-620.

Lemke D. A synopsis of Flacourtiaceae. Aliso. 1988; 12(1): 29-43.

Denk T, GW G. Phylogeny and biogeography of Zelkova (Ulmaceae sensu stricto) as inferred from leaf morphology, ITS sequence data and the fossil record. Bot J Linn Soc. 2005; 147(2): 129-157.