بررسی مقایسه ای میزان شیوع سندروم پیش از قاعدگی در دانشجویان تربیت بدنی وسایر دانشجویان مراکز تربیت معلم شهر تهران
محورهای موضوعی : زیست شناسی
ملیحه مهرمنش
1
(
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
)
کلید واژه: سندروم پیش از قاعدگی, شیوع, دانشجویان تربیت بدنی,
چکیده مقاله :
مقدمه سندروم قبل از قاعدگی یا PMS یکی از شایعترین مشکلات زنان در سنین باروری است. حدود 80 درصد زنان طی دوره پیش از قاعدگی درجاتی از تغییرات خلق وخو وخواب وعلایم جسمانی را تجربه می کنند فعالیت بدنی یکی از مناسب ترین راهکارههای درمان سندروم پیش از قاعدگی است. اگر بتوان از ورزش در جهت درمان یا کاهش شدت سندروم پیش از قاعدگی استفاده نمود بدلیل ساده ،کم خطر وکم هزینه بودن حرکات ورزشی وعدم نیاز به امکانات ونیروی انسانی خاص استفاده از ورزش مقرون به صرفه خواهد بود ودر ضمن نسبت به داروها عوارض کمتری دارد ونیاز به کنترل دراز مدت ندارد. روش پژوهش این پژوهش یک مطالعه مقایسه ای بود که بر روی تعداد 400 دانشجو انجام شد 200 نفر از دانشجویان تربیت بدنی بصورت تصادفی ساده و200 نفردانشجوی غیر تربیت بدنی بصورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.جهت گرد آوری داده ها از پرسشنامه دو قسمتی استفاده شد .قسمت اول مربوط به اطلاعات فردی وقسمت دوم وجود سندروم پیش از قاعدگی را نشان می داد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی واستنباطی کای دو، فیشرومنتل هنزل استفاده شد. یافته ها ونتایج نسبت ابتلاء به سندروم پیش از قاعدگی در دانشجویان تربیت بدنی کمتر از دانشجویان غیر تربیت بدنی بودp<0/000001)).همچنین د ردانشجویان تربیت بدنی بین نسبت ابتلاءبه سندروم پیش از قاعدگی وسنp<0/008))، ترم تحصیلیp<0/00001)) وسابقه انجام ورزش P=0/00047) ) ارتباط آماری معنی داری وجودداشت.بعبارتی در این دانشجویان با افزایش ترم ،سن وترم تحصیلی از نسبت ابتلاء به این سندروم کاسته شد.
Introduction Premenstrual syndrome (PMS) is one of the most common problems in women of reproductive age. About 80 percent of women experience moderate mood and body changes during premenstrual periods. Physical activity is one of the most suitable methods for the treatment of premenstrual syndrome. If exercises can be used to treat or reduce the severity of premenstrual syndrome, because of the simple, low risk and low cost of exercise, and the lack of specific human facilities, exercise will be cost-effective, while medications will have fewer side effects. Does not have long-term control. Method This study was a comparative study conducted on 400 students. 200 physical education students were randomly selected and 200 non-physical education students were selected class- randomly. A two-part questionnaire was used to collect data. The first part refers to individual information, and the second part shows the presence of premenstrual syndrome. Data were analyzed by descriptive and inferential statistics of Chi-square, Fisher-mantel Haenszel. The proportion of premenstrual syndrome in physical education students was lower than that of non-physical education students. Results There was a meaningful relationship between the ratio of affliction to PMS and age (p<0/008).academic semester (p<0/00001) and record of sports exercise (p=0/00047) among physical education students. In order words, among this class of students, the ratio of affliction diminishes with the increase in terms, age and semester.
_||_