عادی شدن تنش در روابط ایران و آمریکا از منظر امنیت هستیشناسی
محورهای موضوعی :
سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)
فریده امانی
1
,
عباس مکرمی
2
,
محمد ستوده
3
1 - کارشناسی ارشد، روابط بینالملل، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران.
2 - کارشناسی ارشد، علوم سیاسی، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران.
3 - دانشیار، علوم سیاسی، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران.
تاریخ دریافت : 1398/06/11
تاریخ پذیرش : 1398/06/11
تاریخ انتشار : 1398/06/01
کلید واژه:
چکیده مقاله :
روابط ایران و ایالات متحده بعد از وقوع انقلاب اسلامی دچار تنش ها و واگرایی هایی شد؛ به گونه ای که دیدگاه هر یک از دو کشور در خصوص مسائل بین المللی در تعارض با یک دیگر قرار گرفت. اگرچه هر یک از دو کشور در برهه هایی تلاش کردند که پیرامون برخی مسائل که امنیت و منافع دوجانبه آن ها را تضمین می نمود، به گفت وگو بپردازند، اما عوامل متعددی دست به دست هم داده و مانع تنش زدایی در روابط دوجانبه شده است. بر این اساس، سؤالی که مطرح می شود، این است که چرا بهرغم تماس ها و مذاکرات مستقیم و غیرمستقیم، دو کشور ایران و آمریکا کماکان روابط رسمی دوجانبه خود را برقرار نکرده اند؟بر اساس نظریه امنیت هستیشناختی، این فرضیه مطرح می شود که دشمنی ایران و آمریکا به دلیل تعارضات مبنایی برای طرفین به امری عادی تبدیل شده است و هیچ یک از این دو کشور نمی خواهند با برقراری روابط رسمی این روند عادی را بر هم زده و امنیت هستیشناختی خود را به مخاطره اندازند.یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که با توجه به تداوم فقدان روابط رسمی و چند دهه خصومت پایدار میان ایران و امریکا و هویتی شدن منازعات مبنایی، امنیت هستی شناختیِ مبتنی بر منازعه، برای این دو کشور اهمیت فراوانی پیدا کرده است.
چکیده انگلیسی:
Relations between Iran and the United States have undergone tensions and divergences after the Islamic Revolution in Iran. So that perspective of both countries regarding international issues is in contrast with each other. Although each of these two countries, at some points, tried to talk about a number of issues that guaranteed their security and mutual benefits, but many factors interrupted it and prevented detente in bilateral relations between the two countries. Bilateral relations have been established between the two countries. Accordingly, the question is why, despite the direct and indirect contacts and negotiations between the two countries, Iran and the United States have not yet established their bilateral official relations?.Based on the theory of ontological security, it is assumed that the hostility of Iran and the United States due to basic conflict has become common for both countries, and none of these two countries want to unsettle these normal relations and endanger its ontological security by establishing official relations.The findings of this study indicate that, given the continuous lack of official relations and lasting hostility between the parties for many decades and also giving identification basic disputes, ontological security has become very important to them. This paper uses a descriptive analytical method to advance its hypothesis.
منابع و مأخذ:
آصفی، حمیدرضا (1385). امنیتی کردن جهان.همشهری دیپلماتیک،1(7):36-31.
ابوالحسن شیرازی، حبیبالله (1394). کالبدشناسی مذاکرات هستهای ایران و آمریکا تا حصول برجام و تصویب قطعنامه 2231. پژوهشنامه روابط بینالملل، 8(30): 94-30.
احمدیان، قدرت؛ احمدی، سعیده (1393). مناقشه هستهای ایران: لیبرالیسم نهادگرا در مقابل نئورئالیسم. پژوهشنامه علوم سیاسی، 9(3): 73-37.
استیل، برنت جی (1392). امنیت هستیشناختی در روابط بینالملل. ترجمه جلال دهقانی فیروزآبادی، فرزاد رستمی و محمدعلی قاسمی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
اسدی، علی اکبر (1393). ایران و آمریکا در عراق: تنوع کنشها.روابط خارجی، 6(4): 155-127.
اسلام یاری شگفتی، محمد؛ عسکری، سید احمد (1389). جنگ نرم آمریکا در حوادث پس از یازده سپتامبر با تأکید بر جنگ افغانستان، عراق و تنش با ایران. عملیات روانی، 121: 190-207.
افضلی، توحید؛ موسوی، سید محمدعلی (1395). تحلیل سازهانگارانه مبانی هویتی سیاست خارجی آمریکا در قبال پرونده هستهای جمهوری اسلامی ایران. علوم سیاسی، 19(75):172-151.
انتصار، ناصر؛ افراسیابی، کاوه (1395). ماراتن مذاکرات هستهای (از سعدآباد تا لوکزامبورگ). ترجمه سعید جعفری، روحالله فقیهی. تهران: قومس.
باقری دولت آبادی، علی؛شفیعی، محسن (1393). از هاشمی تا روحانی (بررسی سیاست خارجی ایران در پرتو نظریه سازهانگاری). تهران: تیسا.
برزگر، کیهان (1389). برنامه هستهای و امکان گفتوگوی استراتژیک میان ایران و آمریکا.آفاق امنیت،3(6): 50-30.
جانسیز، احمد (1391). هویتگرایی در سیاست خارجی آمریکا و تأثیرات آن بر برنامه هستهای ایران (1-2008). سیاست جهانی، 1(2): 197-232.
جوادی ارجمند، محمدجعفر؛ طلوعی، هادی (1393). تهاجم نظامی آمریکا به عراق بر قدرت هوشمند ایران در این کشور.سیاست، حقوق و علوم سیاسی، 44(4): 792-777.
حسینی متین، سیدمهدی (1391). رویارویی آمریکا با ایران پس از جنگ سرد. تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر.
خواجه سروی، غلامرضا؛ رحمانی، مریم (1391). انقلاب اسلامی ایران و گفتمان سیاسی شیعه در عراق. پژوهشنامه انقلاب اسلامی، 1(3) :29-58.
درویشی، فرهاد؛ حاتمزاده، عزیزالله (1391). روند مواجهه آمریکا و اتحادیه اروپا با تروریسم از ادراکات متفاوت تا همکاریهای مشترک. ژئوپلتیک، 9(2):160-136.
دریایی، محمدحسن (1394). مجموعه اسناد مذاکرات هستهای جمهوری اسلامی ایران با کشورهای1+5. تهران: وزارت امورخارجه.
دهقانی فیروزآبادی، جلال (1388). امنیت هستیشناختی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران.روابط خارجی،1(1): 76-41.
دهقانی فیروزآبادی، جلال؛ عطائی، مهدی (1394). تحلیل گفتمانی سیاست هستهای دولت احمدینژاد از هژمونی تا افول. پژوهشنامه ایرانی سیاست بینالملل،4(1):58-22.
دهقانی فیروزآبادی، جلال؛ نوری، وحید (1390). سیاست خارجی ایران در دوران اصولگرایی. تهران: دانشگاه امام صادق.
دهقانی فیروزآبادی، جلال؛ وهابپور، پیمان (1391). امنیت هستیشناختی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
رستمی، فرزاد؛ غلامی حسنآبادی، مسلم (1394). امنیت هستیشناختی و الگوی پیشرفت در جمهوری اسلامی ایران.مطالعات الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی،6: 71.
سلطانینژاد، محمد؛ کولایی، الهه (1393). مذاکرات هستهای و منازعه ایران و آمریکا: کنکاشی در نظریه بلوغ منازعه.روابط خارجی،6(4): 125-97.
طالعی حور، رهبر؛ علی امیدی ؛ بصیری، محمدعلی (1395). عوامل هویتی تعارض در روابط جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا. مطالعات انقلاب اسلامی،13(45):90-71.
عرشیان، ابوذر (1388). جنگ سلطه: تحلیلی بر جهتگیری آمریکا در اشغال عراق و تشکیل دولت وحدت ملی. قم: اعتدال.
غریب آبادی، کاظم (1386). پرونده هستهای ایران به روایت اسناد. تهران: وزارت امور خارجه.
غیور، رامین، جعفری، هانیه (1395). قدرت نرم و توافق هستهای ایران با کشورهای 1+5. پژوهشنامه ایرانی سیاست بینالملل،4(2):118-86.
قادری کنگاوری، روحالله (1392). نظریه مقاومت در روابط بینالملل؛ رویکرد ایرانی- اسلامی نفی سبیل و برخورد با سلطه.سیاست دفاعی، 21(82):191-248.
قریشی، سیدیوسف (1393).. امنیتی شدن و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
قنبرلو، عبدالله (1387). آمریکا و بحران هستهای ایران.مطالعات راهبردی، 11(4):827-852.
قهرمانپور، رحمان (1387). رویکرد قدرتهای بزرگ به موضوع هستهای ایران. با همکاری مرکز تحقیقات استراتژیک (مجمع تشخیص مصلحت نظام). تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
گلشن پژوه، محمدرضا (1384). پرونده هستهای ایران روندها و نظرها. تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر.
گیدنز، آنتونی (1387). تجدد و تشخص؛ جامعه و هویت شخصی در عصر جدید. ترجمه ناصر موفقیان. تهران: نشر نی.
مطلبی، مهدی (1394). راز آنچه مرقوم داشتهاند... نقد و بررسی توافق ژنو و سوئیس (به همراه بررسی تاریخچه مذاکرات هستهای از سال 1382 تا 1394). تهران: مجد اسلام.
مکرمی، عباس (1392). تحولات اخیر خاورمیانه و فرصتهای محیط امنیتی ایران.فرهنگ پژوهش، 6(16):171-205.
موسویان، سیدحسین (1394). روایت بحران هستهای ایران (ناگفتههای یک دیپلمات). ترجمه رحمن قهرمانپور. تهران: تیسا.
میتزن، جنیفر (1388). امنیت هستیشناختی. در: امنیت بینالملل. مایکل شیهان.ترجمه سید جلال دهقانی فیروزآبادی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
پایگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبری (12/8/1395). مشکلات کشور با روحیه و تفکر انقلابی حل خواهد شد. قابل دسترسی در: http://www.leader.ir/fa/content/16617/leader.ir
Giddens, A. (1991). Modernity and self-Identity: Self and Society in the Modern Age. Cambridge: pohity.
Zarakol, A. (2017). States and ontological security: A historical rethinking. Cooperation and Conflict, 52(1): 48–68.DOI: 10.1177/0010836716653158.
Kinnvall, C.& Mitzen, J. (2017). An introduction to the special issue: Ontological securities in world politics. Cooperation and Conflict, 52(1): 3–11.DOI:10.1177/0010836716653162.
Browning, C. S. & Joenniemi, P. (2017). Ontological security, self-articulation and the securitization of identity. Cooperation and Conflict,52(1): 31–47. DOI:10.1177/0010836716653161.
Croft, S. & Williams, N. V. (2017). Fit for purpose? Fitting ontological security studies ‘into’ the discipline of International Relations: Towards a vernacular turn. Cooperation and Conflict, 52(1) 12–30.DOI:10.1177/0010836716653159.
_||_
Abolhassan shirazi, H. (2015). Anatomy of the iran-us Nuclear Talks to Achieve and Adopt Resolution 2231. International Relations Bulletin, 8 (30): 30-94. [In Persian].
Afzali, t. & Mousavi, M. (2016). Structural Analysis of the Foundations of US Foreign Policy Identity in fact the Nnclear Case of the Iran. Political Science,19( 75):151-172. [In Persian].
Ahmadian, gh. & Ahmadi, S. (2014). The Nuclear Conflict of Iran: Institutionalist Liberalism Versus Neorealism. Political Science Bulletin, 9(3):37-73. [In Persian].
Anthesar, N. & Afrasibi, k. (2016). Nuclear talks marathon (from Saad Abad to Luxemburg). Translate by: Jafari S.& Faqih R. Tehran: Gomes. [In Persian].
Giddens, A. (1991). Modernity and self-Identity: Self and Society in the Modern Age. Cambridge: Stanford University Press.
Arschian, A. (2009). Domination War: an analysis of US Orientation in the occupancy of Iraq and formation of a National Unity Government. Qom: etedal Publications. [In Persian].
Asadi, A. (2014). Iran-us in Iraq: Variety of Actions. Foreign Relations quarterly, 6(4):127-155. [In Persian].
Asefi, H. (2006). Securing the world. Hamshahri Diplomatic, 1(7): 31-36. [In Persian].
Zarakol ,A. (2017). States and ontological security: A historical rethinking. Cooperation and Conflict, 52(1): 48–68. DOI: 10.1177/0010836716653158.
Bagheri dolatabadi, A. & shafiei, M. (2014). From Hashemi to Rouhani (Iranian Foreign Policy Review hn the Light of Structural Theory). Tehran: Tisa. [In Persian].
Barzegar, k. (2010). Nuclear Program and Strategic Dialogue Possibility between Iran and the Us. Afaq Security,3(6):30-50. [In Persian].
Kinnvall, C. &Jennifer, M.(2017). An introduction to the special issue: Ontological securities in world politics. Cooperation and Conflict,52(1): 3–11. DOI: 10.1177/0010836716653162.
Browning, C. S. & Joenniemi, P. (2017). Ontological security, self-articulation and the securitization of identity, Cooperation and Conflict,52(1):31–47. DOI:10.1177/0010836716653161.
Dareyai, M. (2015). Thedocuments Collection of the nuclear negotiations of the Islamic Republic of Iran and the 5+1 countries. Tehran: Ministri of Foreign Affairs. [In Persian].
Darvishi, F. & Hatamzadeh, A. (2012). The process of confrontation the US and EU with Terrorism from diffent perceptions to collaborations common. Geopolitical, 9(2):136-160. [In Persian].
Dehghani Firoozabadi, J. & Nouri, V. (2011). Iranian foreign policy during fundamentalism. Tehran: Imam sadiq University diffusion. [In Persian].
Dehghani Firoozabadi, J. & Vahabpour, P. (2012). Ontological Security in Foreign Policy of the Islamic Reoublic of Iran. Tehran: Institute for Strategic Studies. [In Persian].
Dehghani Firoozabadi, J. (2009). Ontological Security in Foreign Policy of the Islamic Republic of Iran. Foreign Relation, 1(1): 41-76. [In Persian].
Dehghani Firoozabadi, J. & Ataaei, M. (2015). Discourse Analysis of Ahmadinejad's Nuclear Policy From Hegemony to Decline. Iranian Journal of International Policy,4(1): 22- 58. [In Persian].
Ghahramanpour, R. (2009). The Great Power Approach Nuclear problem. In cooperation with the Cnnter for Strategic Research (majmaey tashkhis maslahat nezam). Tehran: Assistance research of Islamic Azad Univesity. [In Persian].
Ghaiuor,R & Jafari, H. (2016). The soft Power and nuclear agreement of Iran with 5+1 countries. Iranian Journal of International Policy. 4(2): 86-118. [In Persian].
Ghanbarlu, A .(2009). US and Iranian nuclear tension. Strategic Studies,11(2):827-852.[In Persian].
Gharib Abadi, K. (2007). Iran's nuclear case narrative the documents. Tehran: Ministri of Foreign Affairs. [In Persian].
Giddens, A. (2008). Modernity and identity; Society and Personal identity in the new age. Traslated by Naser Mofeghian. Tehran: Naye publication.
Golshan pajouh, M. (2005). Iran's Nuclear case processes and opinions. Tehran: Institute of Cultural Studies and International abrar mouaser Research. [In Persian].
Hossini Matin, M. (2012). US confrontation with Iran arter the Cold War. Tehran: Institute of Cultural Studies and International abrar mouaser Research. [In Persian].
Isam yari Shegofty, M. & Askari A. (2011). US soft War in aftermath of 9/ 11 With an emphasis on the war in Afghanistan, Iraq & tension with Iran. Psychological Operations, 121:190-207. [In Persian].
Janses, A. (2012). Identity in Us foreign policy and its implications for the Iranin nuclear program (2001-8). World Politics,1(2):197- 232.
Javadi Arjmand, M. & Toloui, H. (2014). US militart invasion of Iraq on the intelligent power of Iran in Iraq. Political, Journal of law and Political Science, 44 (4):777-792. [In Persian].
Khaje Sarveyi, G.H. & Rahmani, M. (2012). Islamic Revolution of Iran and Shia Political Discourse in Iraq. Islamic Revolutionary, 1(3):29-58.[In Persian].
Mitzen, J. (2009). Ontological Security. In: International Security. Translation by Jalal Firoozabadi. Tehran: Institute for Strategic Studies.
Mokarami, A. (2013). Recent developments in the Middle East and opportunities of the Iranian security environment. Journal Research of Cultral, 6(16): ):171- 205.[In Persian].
Mousavian, H. (2015). Narrativ of Iran's Nuclear tension (Unspecified a Diplomat). Translated by Rahman Ghahramanpour. Tehran: Tisa Publishing. [In Persian].
Moutallebi, M. (2015). The Swcret to what they have been… Review of the Genev and Swiss agreement (Together with the Review of the history of nuclear negotiations fram 1392-1394). Tehran: Majd-e Islam Publication of Shahid Kazemi Institute. [In Persian].
Qaderi kankavari, R. (2013). Resistance theory in international relation: Iranian-islamic approach to denying mustache and encounter with domination. Defense Policy Magazine,21(82):191- 248. [In Persian].
Qureshi, Y. (2014). Security and foreign policy of the Islamic Republic of Iran. Tehran: Institute for Strategic Studies. [In Persian].
Rostami, F & gholami Hassanabadi, M. (2015). Ontological Security and the pattern of progress in the Islamic Republic of Iran. Islamic Pattern Prodress Studies,6: 71. [In Persian].
Soltani Nejad, M. & Koolai, A. (2014). Nuclear Taiks And Iran-US Controversy: An Inquiry into the Maturity Controversy theory. Foreign Relation, 6(4): 97-125. [In Persian].
Steel, B.G. (2013). Ontological Security in International Relations. Translated by Jalal Dehghani Firoozabadi, Farzad Rostami & Mohammad Ali Ghasemi. Tehran: Strategic Studies Bulletin.
Croft, S. & Williams, N. V. (2017). Fit for purpose? Fitting ontological security studies ‘into’ the discipline of International Relations: Towards a vernacular turn. Cooperation and Conflict,52(1) 12–30.DOI:10.1177/0010836716653159.
Tahei Hoor, R. & Omidi , A. & Basiry, A. (2016). Conflict of Identity factors in Iran- US relations. Islamic Revolution Studies,13( 45):71-90. [In Persian]
Information Office of the Supreme Leader's Office (12/8/2016). The countty's problams will be resolved with morale and revolutionary thinking. Available at: http://www.leader.ir/fa/content/16617/leader.ir [In Persian].