بررسی تحلیلی جایگاه استان کهگیلویه و بویراحمد در نماگرهای توسعه صنعتی ایران
محورهای موضوعی : آمایش سرزمین
محمود اکبری
1
(هیات علمی و استادیار دانشگاه یاسوج)
کاظم دلروز
2
(گروه روان شناسی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران)
محمد صبوری
3
(گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران)
مهدی قیصری زاده
4
(گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات یاسوج، یاسوج، ایران)
کلید واژه: "کهگیلویه و بویراحمد", "کوپراس", "آنتروپی شانون", "صنعت",
چکیده مقاله :
یکی از ضرورت‌های انجام برنامه‌ریزی اقتصادی آگاهی از توانمندی‌های صنعتی استان‌های مختلف کشور است. به همین خاطر تعیین جایگاه استانها در صنایع به منظور تخصیص بهینه منابع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پژوهش حاضر از نوع کمی و تحلیلی است و با استفاده از تکنیک کوپراس نابرابری‌های موجود در بخش صنعت استان‌های کشور مورد بررسی قرار گرفته است. محدودة پژوهش را استان‌های کشور در سال 1398 تشکیل می‌دهد. تعداد 17 متغیر جهت بررسی سطح بندی استان-های کشور و بررسی جایگاه استان کهگیلویه و بویراحمد انتخاب شده‌اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در سطح بسیار برخوردار استان‌های تهران و اصفهان، قرار گرفته‌اند. در سطح دوم یعنی سطح برخوردار استان‌های خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، فارس، مازندران، البرز، خوزستان، قزوین، کرمان، مرکزی و گیلان قرار دارند. در سطح تاحدودی برخوردار 9 استان کشور قرار دارند و این استانها یزد، آذربایجان غربی، چهارمحال و بختیاری، سمنان، لرستان، قم، گلستان، کرمانشاه و همدان را شامل می‌شوند. استان‌های زنجان، خراسان جنوبی، هرمزگان، اردبیل، کردستان، بوشهر، سیستان و بلوچستان، ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و خراسان شمالی در سطح محروم قرار دارند. تعداد 10 استان از جمله استان محروم کهگیلویه و بویراحمد در سطح محروم قرار دارند.
One of the necessities of economic planning is to be aware of the industrial capabilities of different provinces of the country. Therefore, determining the position of provinces in industries in order to optimally allocate resources is of particular importance. The present study is of quantitative and analytical type and using Coopras technique, the inequalities in the industrial of the country's provinces have been studied. The research area is formed by the provinces of the country in 1398. 17 variables have been selected to study the leveling of the country's provinces and the status of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad provinces. The results show that they are at a very high level in the provinces of Tehran and Isfahan. In the second level the provinces of Khorasan Razavi, East Azerbaijan, Fars, Mazandaran, Alborz, Khuzestan, Qazvin, Kerman, Markazi and Gilan are located. There are about 9 provinces in the country and these provinces include Yazd, West Azerbaijan, Chaharmahal and Bakhtiari, Semnan, Lorestan, Qom, Golestan, Kermanshah and Hamedan. The provinces of Zanjan, South Khorasan, Hormozgan, Ardabil, Kurdistan, Bushehr, Sistan and Baluchestan, Ilam, Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad and North Khorasan are deprived. 10 provinces, including the deprived province of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad, are at the deprived level.
_||_