بهینه‌سازی مکانیزاسیون عملیات خاک‌ورزی و کاشت سویا با استفاده از رویکرد تاگوچی
محورهای موضوعی : بهینه سازی مصرف کود و سم
سمیرا نعمت زاده
1
(دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران)
ترحم مصری گندشمین
2
(استاد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران)
محمد صادق بشارتی مقدم
3
(دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران)
موسی آزاد
4
(دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران)
کلید واژه: پارامترهای زراعی, تاگوچی, خاک‌ورزی, بقایا,
چکیده مقاله :
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر روش های مختلف خاک ورزی، سطوح مختلفی از بقایای کشت قبلی و ارقام مختلف گیاه سویا بر عملکرد و اجزای عملکرد این گیاه انجام شده است. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل با پایه بلوک‌های کاملاً تصادفی با سه تکرار و طی فصل زراعی سال‌های 1400 – 1399 در یکی از مزارع شرکت کشت و صنعت و دام‌پروری مغان واقع در شمال شرق استان اردبیل انجام شد. در این پژوهش دو نوع سیستم خاک ورزی (مرسوم و بی‌خاک ورزی) و دو سطح از میزان بقایای محصول گندم (بقایای کامل و بدون بقایا) بر عملکرد دو نوع گیاه سویا (رقم ویلیامز و رقم L17 ارزیابی شد. نتایج حاصل از تأثیر سیستم‌های مذکور بر ارتفاع بوته، تعداد بوته، وزن هزار دانه، عملکرد محصول، درصد پروتئین و چربی گیاه سویا نشان داد که نوع خاک‌ورزی بیشترین تأثیر و میزان بقایا کمترین تأثیر را بر پارامترهای مذکور داشته است. با توجه به نتایج حاصل از بررسی تأثیر سیستم های مختلف خاک ورزی، میزان بقایا و نوع گیاه کاشته شده بر ویژگی های زراعی گیاه سویا در سطوح مختلف می توان بیان کرد که با اجرای عملیات کاشت رقم L17 گیاه سویا با روش خاک‌ورزی متداول و میزان کامل بقایای کشت قبل می توان به بالاترین عملکرد زراعی دست یافت.
This study was conducted to investigate the effect of different tillage methods, different levels of previous crop residues and different cultivars of soybean on yield and yield components of this plant. This experiment was conducted in the form of a factorial design with a completely randomized block base with three replications and during the growing season of 1399-1400 in one of the farms of Moghan Agriculture and Industry and Livestock Company located in the northeast of Ardabil province. In this study, two types of tillage systems (conventional and non-tillage) and two levels of wheat crop residues (complete and no residues) on the yield of two types of soybeans (Williams cultivar and L17 cultivar) were evaluated. The results of the effect of the mentioned systems on plant height, number of plants, 1000-seed weight, crop yield, percentage of protein and fat of soybean showed that the type of tillage had the most effect and the amount of residues had the least effect on the mentioned parameters. According to the results of the study of the effect of different tillage systems, the amount of residues and the type of plant planted on the agronomic characteristics of soybean at different levels can be expressed that by planting cultivar L17 cultivar soybean The highest crop yield can be achieved with conventional tillage method and complete amount of previous crop residues.
_||_