رتبه بندی مناطق روستایی ایران ازنظر دستیابی به امکانات فناوری اطلاعات و ارتباطات با بهره‌گیری از روش TOPSIS
محورهای موضوعی : پژوهش‌های اقتصاد روستا
عادله اسمعیلی دستجردی
1
(دانشجوی دکتری آموزش و ترویج کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس)
محمد چیذری
2
(استاد گروه آموزش و ترویج کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس)
محمود متوسلی
3
(استاد گروه اقتصاد دانشگاه تهران)
حسن صدیقی
4
(دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس)
کلید واژه: مناطق روستایی, توسعه بخش کشاورزی, روش موزون جمع‌پذیر سلسله مراتبی, فناوری اطلاعات و ارتباطات,
چکیده مقاله :
امروزه فناوری های پیشرفته به‌عنوان یکی از شاخص های اصلی رشد، توسعه و اعتلای کشورها محسوب می شوند. بااین‌حال، وجود شکاف دیجیتالی بین مناطق شهری و روستایی یکی از نگرانی های عمده در خصوص توسعه فناوری‌های ارتباطی است زیرا چنین شکافی مناطق روستایی را از مزایای سیاست های توسعه، بی بهره و یا کم‌بهره کرده و فاصله بین شهر و روستا را افزایش می دهد. به‌منظور دستیابی به رشد متوازن و همه جانبه در مناطق روستایی لازم است وضعیت روستاهای مختلف ازنظر دستیابی به امکانات مربوط به فناوری اطلاعات و ارتباطات، ارزیابی و نقاط ضعف شناسایی و سیاست‌گذاری‌های لازم برای بهبود و اصلاح شرایط آن‌ها انجام گیرد. رتبه بندی مناطق روستایی ازنظر دسترسی به امکانات فوق می تواند در دستیابی به این مهم مؤثر باشد. در تحقیق حاضر، دو هدف دنبال شده است. اول، بررسی تأثیر عامل فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه بخش کشاورزی و دوم، رتبه بندی مناطق روستایی ازنظر دستیابی به امکانات فناوری اطلاعات و ارتباطات با استفاده از تکنیک TOPSISو روش موزون جمع پذیر سلسله مراتبی است. برای دستیابی به هدف اول، شاخص مربوط به فناوری اطلاعات و ارتباطات محاسبه‌شده، سپس تأثیر آن بر تابع رشد بخش کشاورزی ارزیابی گردیده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می دهد فناوری اطلاعات و ارتباطات بر شاخص های مربوط به توسعه، تأثیر مثبت و معنی دار داشته است. بر اساس رتبه بندی های انجام‌شده، استان های تهران، خراسان رضوی و فارس به ترتیب بیشترین دسترسی را به امکانات فناوری اطلاعات و ارتباطات داشته اند.
These days, advanced technologies are one of the principle growth and development in countries. Nevertheless, existing digital gap between rural and urban areas is an important concern in communicational technologies developing. Because this gap stops benefit of developing policies and increases gap between rural and urban areas. To achieve equal and comprehensive growth, it is necessary to assessment availability of information and communication facilities and recognition weakness point to do necessary policies for improving. Ranking of rural regions based on access to the facilities would be suitable for this aim. This paper has two aims. First, survey effect of information and communication technology on development of agricultural sector and second, ranking rural areas based on access to information and communication technology facilities by using TOPSIS and Hierarchical Additive Weighting Method. To achieve first aim, an ICT indicator was estimated, and then surveys its effect on agricultural growth function. The results indicated that information and communication technology had significant positive effect Based on the ranking, Tehran, Khorasan-e Razavi and Fars had had the highest access to ICT facilities.