نگاه بینامتنیت حدیثی به اشعار ولایی شاهنامه
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنیاحمدرضا یلمهها 1 , مسلم رجبی 2
1 - عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد واحد دهاقان(استاد).
2 - دانشجوی مقطع دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حکیم سبزواری.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
بینامتنیت یکی از نگرشهای نوین در زمینه نقد ادبی است، و شالوده آن بر این اساس قرار گرفته که هیچ متنی خودبسنده و اصیل نیست؛ بلکه واگویهای از متون پیشیناش است. دیوان شعرا و کتب ادبا از این قاعده مستثنی نیستند. این پژوهش با هدف نمایاندن بینامتنیت حدیث در اشعار ولایی شاهنامه فردوسی، و بررسی چگونگی استفاده حکیم فرزانه طوس از روایات در شاهنامه صورت گرفته است، تا در پایان بتوان از پیوند شاهنامه حکیم طوس با احادیث حضرات معصومین علیهم السلام بیش از پیش آشنا شد.
Intertextuality is one of the new approaches in the literature criticism. The basis of this approach is that every text can not stand by itself. In fact a text is a quotation or reflection of previous text. The Divan of poets as well as the books of men of letters is not exception in this regard. One of the great and precious Divan in the Persian literature is Shahnameh that is written by Ferdousi. This Divan is a good source that can be analyzed from intertextulity perspective. A close look at this book reveals that there are many couplets based on Hadith of Excellencies of immaculate ones PBUT. intertextuality has been reflected throughout the book. Ferdousi has used Hadith lexicons and phrases. This research paper has tried to investigated and show intertextuality and study this technique in great book of Shahnameh.