پیش بینی امید به درمان و روان رنجوری افراد وابسته به مواد مخدر تحت درمان بر اساس مثبت اندیشی
محورهای موضوعی : فصلنامه تحقیقات روانشناختی
1 - --
کلید واژه: امید, مثبت اندیشی, روان رنجوری,
چکیده مقاله :
مثبت اندیشی تمایل به اتخاذ امیدوارانه ترین دیدگاه و یک پیش آمادگی عاطفی و شناختی در فرد برای ارزیابی و پیش بینی وقایع زندگی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی امید به درمان و روان رنجوری افراد وابسته به مواد مخدر تحت درمان بر اساس مثبت اندیشی است. تعداد 256 فرد وابسته به مواد مخدر تحت درمان در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان در پژوهش، پرسشنامه مثبت اندیشی، پرسشنامه امید بزرگسالان و پرسشنامه روان رنجوری کوندو را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان داد که مثبت اندیشی با امید رابطه مثبت معنادار و با روان رنجوری رابطه منفی معنادار دارد. همچنین امید و روان رنجوری از طریق مثبت اندیشی قابل پیش بینی هستند. بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که در درمان افراد وابسته به مواد، تقویت مثبت اندیشی اهمیت زیادی در افزایش امید به درمان و رفع روان رنجوری دارد و می تواند به بهبود نتایج درمانی کمک کند.
Positive thinking is a trend to adopt the most hopeful standpoint and cognitive and emotional preparation in persons for prediction and evaluation of life events. The aim of this study was to evaluate the predict the hope of cure and neuroticism in addicted people based on positive thinking. A total of 256 drug dependent patients participated in this study. The participants completed a questionnaire of positive thinking, an adult hope questionnaire, and a questionnaire for Kundu's neuroticism. The results of this study showed that positive thinking with hope has a significant positive and negative relationship with neuroticism. Hope and neuroticism are predictable through positive thinking. Based on the findings of this study, it can be concluded that in the treatment of substance dependent individuals, positive affirmation reinforcement is of great importance in increasing the hope of treatment and the elimination of neuroticism and can improve the therapeutic outcomes.
_||_