بررسی تاًثیر دیواره سلولی ساکارومیسیس سرویزیه بر رشد کوکسیهای کوآگولاز مثبت جدا شده از پوست سالم انگشت پا در بیماران دیابتی
محورهای موضوعی : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستیآزاده توفیقی 1 , محمد حسین آرش اسدی راد 2
1 - استادیار گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان. ایران.
2 - استادیار گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان. ایران.
کلید واژه: دیابت, کوآگولاز, پوست سالم, پربیوتیک,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف:دیابت شیرین (Diabetes Mellitus)، از شایع ترین بیماری های اندوکرینی است. متعادل ساختن میکروفلور بومی و کاهش بیماریزاهای فرصت طلب سطح پوست می تواند در پیشگیری و یا کاهش ایجاد زخم های پوستی نقش مؤثری داشته باشد. هدف ازتحقیق حاضر بررسی اثر پربیوتیکی دیواره سلولی جدایه ساکارومایسس سرویزیهAT-50بر مهار رشد کوکسی های گرم مثبت کاتالاز مثبت جدا شده از پوست سالم بین انگشتان پا در افراد دیابتی بود. روش کار:نمونه برداری از پوست سالم بین انگشتان پا در 53 مورد بیمار دیابتی و 50 مورد بیمار غیر دیابتی انجام و سویه های کوکسی گرم مثبت کاتالاز مثبت جداسازی شدند. دیواره سلولی سویه ساکارومایسس سرویزیهAT-50با استفاده از سونیکاتور تهیه و اثر پربیوتیکی 5/1 و 3 درصد آن برجدایه های کوآگولاز مثبت با استفاده از روش چاهک مورد بررسی و قطر هاله های عدم رشد بر حسب میلی متر محاسبه و به عنوان اثر مهار کنندگی مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها:نتایج نشان داد که نسبت کل باکتریهای بی هوازی به هوازی جدا شده از پوست سالم بین انگشتان پا در نمونه های دیابتی و غیر دیابتی به ترتیب 44/1 و 24/1 و نسبت کل باکتری های هوازی و بی هوازی جدا شده از نمونه های دیابتی به نمونه های سالم به ترتیب حدود 55/1 و 81/1 بود. هم چنین تعداد کوکسی های گرم مثبت کوآگولاز مثبت جدا شده از پوست سالم نمونه های دیابتی به میزان 75% بیشتراز نمونه های کنترل بود. نتیجه گیری:سطح پوست سالم افراد مبتلا به دیابت بدون در نظر گرفتن سن و جنس نسبت به پوست سالم افراد غیر دیابتی از شرایط مناسب تری جهت رشد میکروب ها به ویژه کوکسی های کوآگولاز مثبت برخوردار است. اثر مهار کنندگی پربیوتیک دیواره سلولی جدایه بومی AT-50ساکارومایسس سرویزیهدر محیط in vitroوابسته به دوز بوده و مقاومتی ذاتی در جدایه های پوست سالم افراد دیابتی نسبت به اثر مهارکنندگی پربیوتیک مورد استفاده دیده می شود.
Introduction and Objectiv:Diabetes Mellitus is one of the most common endocrine diseases and currently affects 382 million people. One of the problems with diabetes causes skin ulcers leading to amputation. Balancing the indigenous skin micro flora and reducing skin opportunistic pathogen play an effective role on preventing or reducing skin scars. Prebiotics are used in various industries to increase the resistance against disease and health promotion. The objective is to study the prebiotic effect of Saccharomyces cerevisiae AT-50 cell wall to inhibit the growth of gram+ive, catalase+ive cocci isolated from normal skin between the toes in diabetics. It aims to design a method for prevention of diabetic ulcers.Material andMethods:Healthy skin between the toes in 53 diabetic patients and 50 non- diabetic patients were sampled.Gram +ive, catalase -ive strains were isolated. Saccharomyces cerevisiae AT-50 cell wall prepared by sonicator, followed by evaluating prebiotic effect of 1.5 and 3 percent of the pure cell wall on coagulase +ive isolates using well method. The inhibition zone diameter were measured in millimeters and compared as inhibitory effects.Results:The results showed that the total count ratio of anaerobic and aerobic isolates from diabetic and non diabetic samples was 1.44 and 1.24, and the total count ratio of aerobic and anaerobic isolates from diabetic samples were 1.55 and 1.81, respectively.Also, the number of coagulase +ive gram +ive cocci isolated from skin samples from diabetes, was 75 % more than the control sample.Conclusion:The skin of people with diabetes, regardless of age and sex to non- diabetic healthy skin had more favorable conditions for microbial growth, especially for coagulase +ive cocci. Inhibitory effect of prebiotic Saccharomyces cerevisiae AT-50 cell wall was related to dosage. Inherent resistance was seen in diabetic patients. These results can be used in the future as a model for the prevention, reduction and control of chronic wounds such as diabetic ulcers.