منابع مکتوب، طرق تحمل و نقش چندگانۀ راویان در اعتبارسنجی احادیث امامیه
محورهای موضوعی : تاریخ حدیث
1 - گروه قرآن پژوهی/پژوهشگاه حوزه و دانشگاه/قم/ایران
کلید واژه: سماع, راویان, اجازه, منابع حدیثی, قرائت, اعتبارسنجی احادیث, طرق تحمل,
چکیده مقاله :
بسیاری بر این باورند که تا سده ها، حافظۀ محدثان مخزن نگهداری احادیث امامیه، و زبان ها سبب انتقال و انتشار آنها بوده‌اند؛ اما بررسی شواهد تاریخی، گواه آن است که آثار مکتوب، وظیفۀ مهم حراست و انتقال این میراث حدیثی را بر عهده گرفته‌اند. محدثان برای حفظ این آثار و با درخواست طالبان علم، آنها را در اختیار شاگردان و راویان دیگر قرار می دادند. این شیوه از نقل وانتقال، به دلایل گوناگون، مانند اطمینان از برابری نسخه‌های نوپدید با متن اصلی، نیازمند سماع و قرائت بود. در گذر زمان برخی طرق دیگر تحمل حدیث نیز به این دو روش افزوده شد. بیشتر محدثان متعهد بودند برای رعایت شیوۀ استناددهی، در ابتدای احادیثِ برگرفته از آثار حدیثی، راویان منابع، مؤلفان آنها و راویان احادیثِ مندرج در منبع را ذکر کنند. نقش‌های گونه‌گون افراد دخیل در نقل و انتقالِ احادیث، ایجاب می‌کند که در اعتبارسنجی اخبار به میزان نقش‌آفرینی آنها توجه درخور شود. این نوشتار تلاش می‌کند با بررسی علل پیدایش طرق تحمل احادیث و سیر تاریخی دگرگونی‌های رخ‌داده در این فرایند، نشان دهد ضروری است در اعتبارسنجی احادیث براساس نقش‌های متنوعِ هر یک از نقش‌آفرینان در نقل‌وانتقال اخبار، ارزش‌گذاری متفاوتی به ایشان داده شود.
Many believe that for centuries, the memory of the narrators has been the repository for the preservation of Imami hadiths, and languages have been the means of their transmission and dissemination; But historical evidence shows that written works have taken on the important task of preserving and transmitting this hadith heritage. The narrators, in order to preserve the works and at the request of the Taliban, provided them to other narrators. Transferring sources for a variety of reasons, such as ensuring that newer versions matched the original text, required listening and reading. Over time, other methods of hadith tolerance were added to these two methods.Most narrators cite the names of the narrators of the sources, their authors, and the narrators in the source at the beginning of the hadiths taken from previous works. The various maps of individuals in the transmission of hadiths require that in the validation of news, attention be paid to the type of map-making.Examining the causes of the emergence of hadith tolerance methods and the historical course of the changes that have taken place in this process, shows that in validating the hadiths based on the various maps of each of the planners in the transmission of news, they should be evaluated differently.
_||_