اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر میزان تاب آوری روان شناختی و خودتعیینی دانش آموزان دختر افسرده
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
مهدی یوسف‌وند
1
,
عزت الله قدم پور
2
,
هومن رجبی
3
,
بنفشه حسنوند
4
,
مسلم یوسف وند
5
1 - دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
2 - دانشیار روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
3 - دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4 - عضو هیات علمی گروه روانشناسی، واحد الشتر، دانشگاه پیام نور، الشتر، ایران
5 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
کلید واژه: افسردگی, کیفیت زندگی درمانی, تاب‌آوری روانشناختی, خودتعیینی,
چکیده مقاله :
هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی در تغییر سطح تاب آوری روان شناختی و خودتعیینی دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صـورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پـیش آزمـون - پـس‌آزمـون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژوهش 40 آزمـودنی بـود کـه از میـان دانـش آمـوزان دختـر دبیرسـتانی دارای افسردگی شـهر خرم آباد انتخـاب و بـه صـورت تصـادفی در گـروه هـای آزمـایش (کیفیت زندگی درمانی) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش زندگی درمانی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تجدید نظر شده خودتعیینی و پرسش نامه تاب آوری روانشناختی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه نشان داد (01/0p<). یافته ها حاکی از آن بود که کیفیت زندگی درمانی در افزایش خودتعیینی و تاب‌آوری روانشناختی اثربخش است.
_||_