مدلیابی خودناتوانسازیتحصیلی در بین دانشجویان شهر تهران
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتیمحمد سیدصالحی 1 , نورعلی فرخی 2
1 - کارشناس ارشد سنجش و اندازهگیری (روانسنجی) دانشگاه علامه طباطبائی
2 - دانشیار گروه سنجش و اندازهگیری دانشگاه علامه طباطبائی
کلید واژه: عزت نفس, ویژگیهای شخصیتی, کمالگرایی, گیزش تحصیلی, خودناتوانسازی تحصیلی,
چکیده مقاله :
اینپژوهش به منظور تعیین رابطه علّی متغیرهایی است که بیشترین تأثیرگذاری را بر روی خودناتوانسازی تحصیلی در بین دانشجویان شهر تهران داشتند صورت گرفتهاست. جامعه آماری دانشجویان شهر تهران بود که 520نفر از چهار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، آزاد اسلامی واحد تهران جنوب و پیام نور واحد تهران جنوب به روش داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای فرم کوتاه NEO ، کمالگرایی بشارت، خودکارآمدی عمومی، انگیزش تحصیلی هارتر، خودناتوانسازی جونز و رودوالت و عزت نفس روزنبرگ بود. دادهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج بهدست آمده حمایت کننده روابط ساختاری مفروض بود و در مجموع نشان داد که ویژگیهای شخصیتی، کمالگرایی، عزت نفس، عملکرد تحصیلی و انگیزش تحصیلی به طور مستقیم و خودکارآمدی به طور غیر مستقیم و با میانجیگری عملکرد تحصیلی، خودناتوانسازی تحصیلی را تحت تأثیر قرار میدهند. همچنین ویژگیهای شخصیتی و کمالگرایی به طور غیر مستقیم نیز از طریق میانجی گری عملکرد تحصیلی و انگیزش تحصیلی بر خودناتوانسازی تحصیلی اثر میگذارند. با افزایش روانآزردهگرایی و کاهش گشودگی، خودناتوانسازی تحصیلی احتمال بروز پیدا میکند و عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی بالا موجب کاهش میزان خودناتوانسازی میگردد اما کمالگرایی و عملکرد تحصیلی بالا احتمال بروز رفتارهای خودناتوانساز را افزایش میدهد.
This research was conducted to determine the causal relationships of variables that have most effect on academic self-handicapping in the university students of Tehran. The population was the university students of Tehran that 520 people were selected from the universities of Allameh Tabataba’i, Tehran, south branch of Payam-e-Noor & south branch of Islamic Azad through voluntary sampling. The research tools was include the NEO-FFI, perfectionism Multidimensional Questionnaire, General self-efficacy Questionnaire, classroom motivational scale, Jones & Rhodewalt academic self-handicapping Questionnaire, Rosenberg self-esteem Questionnaire. The data were analyzed using structural equations modeling. The findings provided a robust support for the hypothesized structural relationships and show that personality traits, perfectionism, self-esteem, academic performance and academic motivation could directly affect academic self-handicapping and self-efficacy could indirectly affect academic self-handicapping with the mediating effects of academic performance. Also personality traits and perfectionism could indirectly affect academic self-handicapping with the mediating effects of academic performance and academic motivation. With the increase in neuroticism and by reducing the openness experience, academic self-handicapping will likely emerge and also high level of self-esteem, self-efficacy and academic motivation Will lead to lower levels of academic self-handicapping but high level of perfectionism and academic performance Increases the academic self-handicapping behaviors.
_||_