بررسی اثربخشی آموزش خودآگاهی بر رفتار پرخاشگرانه و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
مریم کدخدایی
1
(گروه روان شناسی. دانشکده علوم انسانی.دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه.اصفهان. ایران)
پریسا خدری
2
(گروه روان شناسی. واحد مبارکه، دانشگاه ازاد اسلامی. اصفهان. ایران)
کلید واژه: پرخاشگری, سازگاری اجتماعی, خودآگاهی, دختران, مقطع دوم متوسطه,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش خودآگاهی بر رفتار پرخاشگرانه و سازگاری اجتماعی دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم ناحیه 2 شهر تهران بود که در سال تحصیلی 1399-1398 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس و با توجه به ملاک‌های ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخلۀ خودآگاهی را طی ده جلسه 60 دقیقه‌ای هفتگی دریافت نمودند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های پرخاشگری باس و پری(1992) و سازگاری اجتماعی سینها و سینگ(1993) بود. داده‌ها با تحلیل کوواریانس و با استفاده از نسخه 26 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد بین گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر رفتار پرخاشگرانه و سازگاری اجتماعی تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0>p). بنابراین می‌توان خودآگاهی را به عنوان یک روش کارا جهت کاهش رفتار پرخاشگرانه و افزایش سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دختر به مدارس و مراکز درمانی و آموزشی پیشنهاد داد.
The present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of self-awareness training on aggressive behavior and social adjustment of adolescent girls. The research method was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. The statistical population was female secondary school students of the 2nd district of Tehran who were studying in the academic year of 2018-2019. The research sample consisted of 40 people who were selected by the available sampling method and according to the study entry and exit criteria. The experimental group received self-awareness intervention during ten weekly 60-minute sessions. The tools used in this research included aggression questionnaires by Buss and Perry (1992) and social adjustment by Sinha and Singh (1993). The data was analyzed by analysis of covariance using SPSS software version 26. The findings showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in terms of aggressive behavior and social adjustment (p<0.05). Therefore, self-awareness can be suggested as an effective method to reduce aggressive behavior and increase social adaptation in female students to schools and medical and educational centers.
_||_