نقش تاب‌آوری و بخشش در پیش‌بینی بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
مهری فلاحی میشامندانی
1
,
بهمن اکبری
2
,
فاطمه ربیع پور
3
1 - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2 - استاد گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
3 - مدرس گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
کلید واژه: تاب‌آوری, بخشش, بهزیستی روانشناختی, مولتیپل اسکلروزیس,
چکیده مقاله :
مولتیپل‌اسکلروزیس شایع‌ترین اختلال خودایمنی سیستم عصبی مرکزی و یک بیماری مزمن و ناتوان‌کننده است که موجب اثرات روانشناختی مخرب در مبتلایان می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش تاب‌آوری و بخشش در پیش‌بینی بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی و معادله پیش‌بین بود. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل تمامی بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس بودند که در سال 1399 به انجمن ام اس شهرستان رشت مراجعه و پرونده داشتند. از این‌جامعه، 150 داوطلب واجد شرایط، به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه عبارت بودند از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی (ریف و کیز، 1995)، پرسشنامه تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003)، مقیاس بخشش (ری و همکاران، 2001). داده‌های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم‌افزار SPSS22مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که بین تاب‌آوری و بهزیستی روانشناختی (001/0>p، 367/0r=)؛ و بین بخشش و بهزیستی روانشناختی (001/0>p، 315/0r=)، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که با افزایش تاب‌آوری و بخشش در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس می‌توان بهزیستی روانشناختی آن‌ها را بهبود بخشید.
Multiple sclerosis is the most common autoimmune disorder of the central nervous system and a chronic and debilitating disease that causes devastating psychological effects in sufferers. The purpose of this study was to investigate the role of resilience and forgiveness in predicting the psychological well-being of patients with multiple sclerosis. This research was descriptive research of the type of correlation and predictive equation. The statistical population of the present study included all multiple sclerosis patients who referred to the Rasht MS Association in 2021. From this population, 150 qualified volunteers were selected by available sampling method. The instruments used in this research were the psychological well-being questionnaire (Reif and Keys, 1995), resilience questionnaire (Connor and Davidson, 2003), forgiveness scale (Ray et al., 2001). To analyze the data, the Pearson correlation coefficient and regression analysis methods were performed in SPSS22 at a significance level of 0.05. The findings showed that there is a positive and significant relationship between resilience and psychological well-being (r = 0.367, p<0.001), and between forgiveness and psychological well-being (r = 0.315, p<0.001). Therefore, it can be concluded that by increasing resilience and forgiveness in multiple sclerosis patients, their psychological well-being can be improved.