تأثیر مداخله مبتنی بر دلبستگی براختلالات ناشی از خوردن در دختران دارای اختلال پرخوری و چاق
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
زهرا دشت بزرگی
1
(دانشگا ه آزاد اسلامی اهواز گروه روان شناسی)
شعله امیری
2
(دانشگاه اصفهان گروه روانشناسی)
علی مظاهری
3
(دانشگاه شهید بهشتی-گروه روان شناسی)
هوشنگ طالبی
4
(دانشگاه اضفهان گروه آمار)
کلید واژه: Obesity, واژه های کلیدی: درمان مبتنی بر دلبستگی, اختلالات ناشی از خوردن, اختلال پرخوری و چاقی, Attachment-based Therapy, Clinical Impairment due to eating disorder, Binge eating disorder,
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مداخله مبتنی بر دلبستگی بر اختلالات ناشی از خوردن در دختران دارای اختلال پرخوری و چاق بود. این پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 32 دانش‌آموز دختر مقطع ابتدایی مبتلا به مشکلات دلبستگی و اختلال پرخوری و چاقی بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اختلال دلبستگی کودکان، پرسشنامه اختلالات ناشی از خوردن و پرسشنامه اختلال خوردن بود. پس از تشکیل گروه ها (آزمایش و کنترل) و اجرای پیش آزمون، مادران گروه آزمایش به مدت 10 جلسه در طول دو ماه و نیم در برنامه مداخله مبتنی بر دلبستگی شرکت نمودند و گروه کنترل مداخله ای دریافت ننمود. پس از پایان مداخله، بر روی دو گروه پس آزمون، و پس از 45 روز آزمون پیگیری انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که در مرحله پس آزمون و پیگیری در نمره اختلالات ناشی از خوردن بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج، درمان مبتنی بر دلبستگی می تواند به عنوان شیوه مداخله در جهت کاهش اختلالات ناشی از خوردن در کودکان دارای اختلال پرخوری و چاق به کار گرفته شود.
The present study aims to investigate the efficacy of attachment-based therapy in the treatment of Clinical Impairment due to eating disorder among the female students of primary school in Ahwaz. This is an empirical study with pretest-posttest-follow up and control group. The target samples were 32 female individuals of primary school that have the highest scores on attachment and binge eating disorder. The evaluation implements include Randolph Attachment Disorder Questionnaire, Children’s Binge Eating Disorder Scale, and The Clinical Impairment Assessment Questioner. Two groups have been made including the attachment-based therapy group, and a control group. Mothers have participated in 10 learning sessions according to their children's group. After the implementation of the therapies, a post test has been done. After 45 days, a follow up test has also been done. The result of the covariate analysis shows that there is a meaningful difference between the control group and the empirical group. The mean post- test (P<0.05) and follow up (P<0.05) scores of Clinical Impairment due to eating disorder symptoms in the experimental group is significantly lower than that of the control group.