مقایسه عزتنفس و مشکلات بینفردی دانشجویان پزشکی مبتلا به اختلال خودشیفته ناسازگار، خودشیفته سازگار و عادی
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعيسهیلا ارجمند 1 , حسن میرزاحسینی 2 , مجید ضرغام حاجبی 3
1 - گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
2 - استادیار، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران
3 - دانشیار گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
کلید واژه: عزتنفس# مشکلات بینفردی#خودشیفته ناسازگار# خودشیفته سازگار,
چکیده مقاله :
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسه عزتنفس و مشکلات بینفردی دانشجویان پزشکی مبتلا به اختلال خودشیفته ناسازگار، خودشیفته سازگار و عادی انجام گرفت. روش کار: روش پژوهش علّی- مقایسهای بود. از جامعه دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران، 210 فرد به روش نمونهگیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و بر مبنای ارزیابی دو پرسشنامه سیاهه خودشیفتگی آسیبشناختی (PNI) و مقیاس شخصیت خودشیفتگی (NPI) در سه گروه 70 نفره خودشیفتگی سازگار، خودشیفتگی ناسازگار و فاقد خودشیفتگی قرار گرفتند. جهت سنجش متغیرهای موردنظر از پرسشنامههای مقیاس عزتنفس روزنبرگ (RSES) و مقیاس مشکلات بینفردی 32 سؤالی (IIP-32) استفاده و در نهایت تجزیه و تحلیل دادهها به روش تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد عزتنفس در هر سه گروه تفاوت معنیداری با یکدیگر نشان دادند (05/0p <) و عزتنفس در گروه خودشیفته سازگار بیشتر از دو گروه دیگر گزارش شده است. همچنین تمامی ابعادهای مشکلات بینفردی در هر سه گروه تفاوت معنیداری با یکدیگر نشان دادند (05/0p <). نتیجهگیری: خودشیفتگی ناسازگار میتواند بر عزتنفس و مشکلات بینفردی دانشجویان علوم پزشکی تأثیر منفی بگذارد. ویژگیهایی همچون عدم اعتماد به دیگران، عدم بیان مستقیم احساسات، عدم همدلی و نادید گرفتن احساسات دیگران در افراد خودشیفته ناسازگار با کم بودن میزان حمایتگری و مشارکت همخوانی دارد. افراد با ویژگیهای خودشیفتگی ناسازگار از حضور در جمع فقط به عنوان ابزاری برای ایجاد احساس برتری و تسلط در خود استفاده مینمایند، در تصمیمات مهم زندگی تابع دیگران نبوده و بدون توجه به تأثیری که بر دیگران بر جای میگذارند خود را ابراز مینمایند. در اصل وجود رگههای خودشیفتگی در حد سازگار و ناسازگار باعث ایجاد مشکلات بینفردی در مقیاس حمایتگری و مشارکت میشود. چرا که احساس استحقاق و برتری، فقدان همدلی، ناتوانی در ایجاد و حفظ پیوندهای گرم و عاطفی با دیگران و عدم جهتگیری اشتراکی نسبت به روابط موجب میشود تا پیشنیازهای برقراری روابط سالم بینفردی در این افراد دچار آسیب گردد.
Introduction: The aim of this study was to compare the self-esteem and interpersonal problems of incompatible, adaptive and normal narcissists. Methods: The research method was causal-comparative. From the population of Islamic Azad University students, 210 people were selected by available sampling method and based on the evaluation of two questionnaires of pathological narcissism (PNI) and narcissistic personality scale (NPI) in three groups of 70 people consistent narcissism, maladaptive narcissism and no narcissism they got. To measure the desired variables, the Questionnaires of Rosenberg self esteem scale (RSES) inventory of interpersonal problems – 32 (IIP-32) were used and finally the data were analyzed by analysis of variance and Tukey post hoc test. Findings: The results showed that self-esteem in all three groups showed a significant difference (P <0.05) and self-esteem in the adaptive narcissistic group was reported more than the other two groups. Also, all dimensions of interpersonal problems in all three groups showed significant differences with each other (P <0.05).Conclusion: Incompatible narcissism can negatively affect the self-esteem, and interpersonal problems of medical students. People with incompatible narcissistic traits use being in the crowd only as a means to create a sense of superiority and dominance, are not subject to others in important life decisions, and express themselves regardless of the impact they have on others. In essence, the existence of narcissistic and incompatible narcissistic traits causes interpersonal problems on the scale of advocacy and participation. Because the feeling of merit and superiority, lack of empathy, inability to create and maintain warm and emotional ties with others and lack of shared orientation towards relationships cause the prerequisites for establishing healthy interpersonal relationships in these people to be harmed.
احمدی، وحید؛ مهرابیزاده هنرمند، مهناز؛ زرگر، یدالله (1392). طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندها و پیامدهای شخصیت خود شیفته در دانشجویان. فصلنامه پژوهشهای نوین روانشناختی، 29(8)، 30-8..
پیوستهگر، مهرانگیز؛ یزدی، سیده منور؛ مختاری، لیلا (1390). رابطه خودشیفتگی و عزتنفس با پرخاشگری و مقایسه تحولی آن در دختران نوجوان. مجله مطالعات روانشناختی، 7(1)، 144-127.
ترشابی، ملیحه (1395). تدوین یک مدل برای تبیین ابعاد خودشیفتگی آسیبشناختی براساس سبکهای فرزند پروری، سبکهای دلبستگی و روانسازههای ناسازگار اولیه. پایاننامه دکتری دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی.
ترشابی، ملیحه؛ رسولزاده طباطبایی، سیدکاظم؛ بشارت، محمدعلی؛ عسگری، علی (1395). بررسی اعتبار و ساختار عاملی نسخه فارسی سیاهه خودشیفتگی آسیب شناختی. اندازهگیری تربیتی، 6(22)، 134-115.
تیغخوشدل، فاطمه (1395). مقایسه پرخاشگری، عزتنفس و سبکهای اسنادی در نمونه های غیر بالینی شخصیت خودشیفته و افراد عادی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سمنان، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
جلالیعاشقآبادی، پیوند (1391). رابطه عزتنفس، شرم و خودشیفتگی در دانشجویان. پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی.
جوشنلو، محسن و قائدی، غلامحسین (1387). بررسی مجدد پایایی و اعتبار مقیاس حرمت خود روزنبرگ در ایران. دو ماهنامه علمی پژوهشی دانشگاه شاهد، 31، 55-49.
خدابندهلو، سعید؛ نجفی، محمود؛ رحیمیان بوگر، اسحق (1397). اثربخشی طرحواره درمانی ذهنیتمدار بر عزتنفس افراد دارای اختلال شخصیت خودشیفته: پژوهش مورد منفرد. مطالعات روانشناسی بالینی، 8(31)، 101-65.
خسروی، صدراله؛ شهریور، طیبه؛ نظریان، صدیقه؛ حمیدی، معصومه (1393). رابطه صفات شخصیتی (برونگرایی درونگرایی)، عزتنفس، طرحوارههای ناسازگار اولیه و خودشیفتگی با اختلال اعتیاد به فیسبوک. نخستین همایش ملی علوم تربیتی و روانشناسی، مرودشت.
دیویسیون، جرالد؛ نیل، جان؛ کرینگ، آن؛ جانسون، 2014شری.ال (1397). آسیبشناسی روانی بر اساس دیاسام5. (ترجمه مهدی دهستانی). تهران: ویرایش. (2014).
رجبی، غلامرضا و بهلول، نسرین (1386). سنجش پایایی و روایی مقیاس عزتنفس روزنبرگ در دانشجویان سال اول دانشگاه شهید چمران. پژوهشهای تربیتی و روانشناختی، 3(2)، 48-33.
زالپور، خدیجه؛ شهیدی، شهریار؛ زرانی، فریبا؛ مظاهری، محمدعلی؛ حیدری، محمود (1394). همدلی و نحوه تنظیم هیجان شناختی در انواع خودشیفتگی. پایش، 247-240.
سادوک، بنجامینجیمز و سادوک، ویرجینیا آلکوت (1394). خلاصه روانپزشکی. (ترجمه فرزین رضاعی). تهران: ارجمند. (2015).
شفیعی، حسن و صفارینیا، مجید (1390). خودشیفتگی، عزتنفس و ابعاد پرخاشگری در نوجوانان. فرهنگ مشاوره و رواندرمانی، 2(6)، 148-123.
فرحبیجاری، اعظمفرح؛ پیوستهگر، مهرانگیز؛ ظریف جلالی، زهرا (1392). مقایسه ابعاد خودپنداره و سازگاری افراد خودشیفته سازگار و ناسازگار. مطالعات روانشناختی، 4(9)، 126-100.
قربانی، نیما و واتسن، جیپی (1385). بررسی خودشیفتگی ناسالم در نمونه ای از دانشجویان ایرانی و آمریکایی. روانشناسی معاصر، 1(1)، 28-20.
محمدزاده، علی (1388). اعتبار سنجی پرسشنامۀ شخصیت خودشیفته (16-NPI) در جامعه ایرانی. مجلۀ اصول بهداشت روانی، 11(4)، 281-274.
هالجین، ریچارد. پی و ویتبورن، سوزان کراس (1394). آسیبشناسی روانی. (ترجمه یحیی سیدمحدی). تهران: روان.
Ackerman, R. A., Witt, E. A., Donnellan, M. B., Trzesniewski, K. H., Robins, R. W., & Kashy, D. A. (2011). What does the narcissistic personality inventory really measure?. Assessment, 18(1), 67-87.
Barkham, M., Hardy, G. E., & Startup, M. (1996). The IIP‐32: A short version of the Inventory of Interpersonal Problems. British Journal of Clinical Psychology, 35(1), 21-35.
Barry, C. T., Lui, J. H., & Anderson, A. C. (2017). Adolescent narcissism, aggression, and prosocial behavior: The relevance of socially desirable responding. Journal of personality assessment, 99(1), 46-55.
Besser, A., Zeigler-Hill, V., Pincus, A. L., & Neria, Y. (2013). Pathological narcissism and acute anxiety symptoms after trauma: A study of Israeli civilians exposed to war. Psychiatry, 76(4), 381-397.
Brummelman, E., Thomaes, S., & Sedikides, C. (2016). Separating narcissism from self-esteem. Current Directions in Psychological Science, 25(1), 8-13.
Busch, A. J. (2017). Integrating Normal and Pathological Measures of Narcissism (Doctoral dissertation).
Campbell, W. K., & Miller, J. D. (2011). The handbook of narcissism and narcissistic personality disorder: Theoretical approaches, empirical findings, and treatments. John Wiley & Sons.
Campbell, W. K., Foster, C. A. (2002). Narcissism and commitment in romantic relationships: an investment model analysis. Personality and Social Psychology. 28, 484-495.
Cooper, A.M. (2005). The Quiet Revolution in American Psychoanalysis: Selected Works of Arnold M. Cooper. New York: Brunner-Routledge.
Cramer. P & Jones. C. J, (2008). Narcissism, identifications and longitudinal change in psychological health: dynamic predictions. Journal of Research in Personality, (42), 1148-1159.
Dashineau, S. C., Edershile, E. A., Simms, L. J., & Wright, A. G. (2019). Pathological narcissism and psychosocial functioning. Personality Disorders: Theory, Research, and Treatment, 10(5), 473-479.
Day, N. J., Bourke, M. E., Townsend, M. L., & Grenyer, B. F. (2019). Pathological narcissism: a study of burden on partners and family. Journal of Personality Disorders, 1-15.
Erkoreka, L., & Navarro, B. (2017). Vulnerable narcissism is associated with severity of depressive symptoms in dysthymic patients. Psychiatry Research, 257, 265-269.
Hyatt, C. S., Sleep, C. E., Lamkin, J., Maples-Keller, J. L., Sedikides, C., Campbell, W. K., & Miller, J. D. (2018). Narcissism and self-esteem: A nomological network analysis. PloS one, 13(8), e0201088.
Jaki, N., Milas, G., Ivezi, E., Wertag, A., Joki-Begi,N., & Pincus, A. L. (2014). The Pathological Narcissism Inventory (PNI) in transitional post-war croatia: psychometric and cultural considerations. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 36(4), 640-652.
Johnson, A., Nozick, J. (2011). Personality, Adjustment, and Identity style Influences on stability in Identity and self-concept during the transition to university. Identity: An International Journal of theory and research,11, 25-46.
Kealy, D., & Ogrodniczuk, J. S. (2011). Narcissistic interpersonal problems in clinical practice. Harvard review of psychiatry, 19(6), 290-301.
Kealy, D., & Ogrodniczuk, J. S. (2011). Narcissistic interpersonal problems in clinical practice. Harvard Review of Psychiatry, 19(6), 290-301.
Kealy, D., & Ogrodniczuk, J. S. (2011). Narcissistic interpersonal problems in clinical practice. Harvard Review of Psychiatry, 19(6), 290-301.
Lambe, S., Hamilton-Giachritsis, C., Garner, E., & Walker, J. (2018). The role of narcissism in aggression and violence: A systematic review. Trauma, Violence, & Abuse, 19(2), 209-230.
Lapsley, D. K. & Aalsma, M. (2006). An empirical typology of narcissism and mental health in late adolescence. Journal of Adolescence, 29(1), 53-71.
Lukowitsky, M. R., & Pincus, A. L. (2013). Interpersonal perception of pathological narcissism: A social relations analysis. Journal of Personality Assessment, 95(3), 261-273.
Malesza, M., & Kaczmarek, M. C. (2018). Grandiose narcissism versus vulnerable narcissism and impulsivity. Personality and Individual Differences, 126, 61-65.
Miller, J.D. , Lynam, D.R, Hyatt, C.S, & Campbell, W.K. (2017).Controversies in narcissism. Journal of The Annual Review of clinical Psychology, 13, 291-315.
Morf, C. C., & Rhodewalt, F. (2001). Unravelling the paradoxes of narcissism: A dynamic self-regulatory processing model. Psychological Inquiry, 12, 177-196.
Ogrodniczuk, J. S., Piper, W. E., Joyce, A. S., Steinberg, P. I., & Duggal, S. (2009). Interpersonal problems associated with narcissism among psychiatric outpatients. Journal of Psychiatric Research, 43(9), 837-842.
Pincus, A. L. and Lukowitsky, M.R. (2010). Pathological Narcissism and Narcissistic Personality Disorders. Annual Review of Clinical Psychology, 6,421-446.
Pincus, A. L., Ansell, E.B., Pimentel, C.A., Cain, N. M., Wright, A.G.C., Levy, K. N. (2009). Initial construction and validation of the Pathological Narcissism Inventory. Psychological Assessment, 21, 365-79.
Raskin, R., & Terry, H. (1988). A principal components analysis of the Narcissistic Personality Inventory and further evidence of its construct validity. Journal of Personality and Social Psychology, 54,(5), 890–902.
Reidy, D. E., Foster, J. D., & Zeichner, A. (2010). Narcissism and unprovoked aggression. Aggressive Behavior, 36(6), 414-422.
Roche, M. J., Pincus, A. L., Conroy, D. E., Hyde, A. L., & Ram, N. (2013). Pathological narcissism and interpersonal behavior in daily life. Personality Disorders: Theory, Research, and Treatment, 4(4), 315.
Roningstem, E. (2011). Psychoanalytic Theories of Narcissism and Narcissistic Personality. In: Campbell, W. K., & Miller, J. D. The Handbook of Narcissism and Narcissistic Personality Disorder, Theoretical Approaches, Empirical Findings and Treatments, John Wiley and Sons, Inc. USA, 41-55.
Rose, P. (2002). The happy and unhappy faces of narcissism. Personality and individual differences, 33(3), 379–392.
Rosenberg, M. (1965). Rosenberg self-esteem scale (RSE). Acceptance and commitment therapy. Measures Package, 61(52), 18.
Sandage, S. J., Jankowski, P. J., Bissonette, C. D., & Paine, D. R. (2017). Vulnerable narcissism, forgiveness, humility, and depression: Mediator effects for differentiation of self. Psychoanalytic Psychology, 34(3), 300.
Thomaes, S., Bushman, B. J., Stegge, H., & Olthof, T. (2008). Trumping shame by blasts of noise: Narcissism, self‐esteem, shame, and aggression in young adolescents. Child development, 79(6), 1792-1801.
Thomaes, S., Bushman, B. J., Stegge, H., & Olthof, T. (2008). Trumping shame by blasts of noise: Narcissism, self‐esteem, shame, and aggression in young adolescents. Child development, 79(6), 1792-1801.
Van Geel, M., Toprak, F., Goemans, A., Zwaanswijk, W., & Vedder, P. (2017). Are youth psychopathic traits related to bullying? Meta-analyses on callous-unemotional traits, narcissism, and impulsivity. Child Psychiatry & Human Development, 48(5), 768-777.
Vater, A., Ritter, K., Schröder-Abé, M., Schütz, A., Lammers, C. H., Bosson, J. K., & Roepke, S. (2013). When grandiosity and vulnerability collide: Implicit and explicit self-esteem in patients with narcissistic personality disorder. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 44(1), 37-47.
von Känel, R., Herr, R. M., Van Vianen, A. E. M., & Schmidt, B. (2017). Association of adaptive and maladaptive narcissism with personal burnout: findings from a cross-sectional study. Industrial health, 55(3), 233-242.
Watson, P. J., & Morris, R. J. (1991). Narcissism, empathy and social desirability. Personality and Individual differences, 12(6), 575-579.
Wright, A. G., Stepp, S. D., Scott, L. N., Hallquist, M. N., Beeney, J. E., Lazarus, S. A., & Pilkonis, P. A. (2017). The effect of pathological narcissism on interpersonal and affective processes in social interactions. Journal of Abnormal Psychology, 126(7), 898.
You, J., Leung, F., Lai, K. K. Y., & Fu, K. (2013). Factor structure and psychometric properties of the Pathological Narcissism Inventory among Chinese university students. Journal of personality assessment, 95(3), 309-318.
Zeigler-Hill, V., Myers, E. M., & Clark, C. B. (2010). Narcissism and self-esteem reactivity: The role of negative achievement events. Journal of Research in Personality, 44(2), 285-29.
_||_