بررسی اثربخشی گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی بر کنترل هیجانی زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی

محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي

سارا منصفی ¹ (دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
حسن احدی ² (استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
حمیدرضا حاتمی ³ (دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/07/02 تاریخ پذیرش : 1398/11/17 تاریخ انتشار : 1398/11/01

کلید واژه: زنان مطلقه, واقعیت درمانی, گروه درمانی حمایتی, خشونت خانگی, کنترل هیجانی,

چکیده مقاله :

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی بر کنترل هیجانی زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی انجام شد. مطالعه حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی شهر تهران در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 80 دقیقه‌ای (دو جلسه در هفته) آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با پرسشنامه تجدیدنظرشده کنترل هیجانی راجر و نجاریان (1989) جمع‌آوری و به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه بیست و دو تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی باعث بهبود معنادار بازداری هیجانی، نشخوار یا مرور ذهنی و کنترل خوش‌خیم زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی شد، اما تاثیر معناداری بر کنترل پرخاشگری آنان نداشت (05/0P<). با توجه به نتایج برای بهبود کنترل هیجانی زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی می‌توان از روش گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی استفاده کرد.

چکیده انگلیسی:

This research aimed to investigation the effectiveness of support group therapy by reality therapy approach on emotional control of divorced women victims of domestic violence. Present study was a semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. The research population was divorced women victims of domestic violence of Tehran city in 2018 year. The research sample was 30 people that were selected by available sampling method and assigned into two experimental and control groups. The experimental group trained 10 of 80 minutes sessions (two sessions per week) and the control group received no training. Data collected with the Roger and Najjarian's revised emotional control questionnaires (1989) and analyzed by multivariate analysis of covariance method with SPSS version-22 software. The results showed that support group therapy by reality therapy approach significantly improved emotional inhibition, rumination or rehearsal and benign control of divorced women victims of domestic violence, but there was no significant effect on the their aggression control (P<0/05). Regarding to the results, for improve the emotional control of divorced women victims of domestic violence can be used from the method of support group therapy by reality therapy approach.