تاثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی بر سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی مادران دارای دانش‌آموز پسر کم‌توان ذهنی

محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي

علی رضا فرهنگ اصفهانی ¹ (گروه علوم تربیتی، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندر عباس، ایران)
میترا فرهنگ اصفهانی ² (گروه علوم تربیتی، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندر عباس، ایران)
سیده الهام مختاری یوسف‌آباد ³ (کارشناس ارشد مشاوره توانبخشی، گروه مشاوره، پژوهشگر جهاد دانشگاهی، کهگیلویه و بویراحمد، ایران)
طیبه عبادی ⁴ (کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران)
سارا حقیقت ⁵ (گروه روانشناسی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران)

تاریخ دریافت : 1396/02/22 تاریخ پذیرش : 1397/02/04 تاریخ انتشار : 1397/03/01

کلید واژه: مهارت‌های اجتماعی, سلامت روان, سازگاری اجتماعی, کیفیت زندگی,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی بر سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی انجام شد. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری پژوهش همه مادران دارای دانش‌آموز پسر کم‌توان ذهنی شهرستان ورامین در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آنان 40 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 60 دقیقه‌ای مهارت‌های اجتماعی را آموزش دید. گروه‌ها پرسشنامه‌های فرم کوتاه نشانه‌های روانی (نجاریان و داوودی، 1380)، کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 2010) و سازگاری اجتماعی (بل، 1961) را در مراحل پیش‌آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-21 تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین گروه‌های آزمایش و کنترل در هر سه متغیر سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش مهارت‌های اجتماعی به‌طورمعناداری باعث بهبود سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی مادران دارای دانش‌آموز پسر کم‌توان ذهنی شد (01/0P<). بنابراین نتایج حاکی از اهمیت آموزش مهارت‌های اجتماعی در بهبود سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی مادران دارای دانش‌آموز پسر کم‌توان ذهنی می‌باشد.

چکیده انگلیسی:

Present research aimed to investigate the effect of social skills training on mental health, life quality and social adjustment. This was a quasi-experimental with a pre-test and post-test design. The statistical population of research were included all mothers with mentally retarded boy students in Varamin city in 2017-18 academic years that from them 40 person were selected through available sampling method and randomly assigned to two experimental and control groups (each group 20 person). The experimental group trained the social skills for 8 sessions of 60 minutes. Groups completed the questionnaires of short form of mental symptoms (Najjarian & Davoodi, 2001), life quality (World Health Organization, 2010) and social adjustment (Bell, 1961) in the pre-test and post-test stages. Data was analyzed with multivariate analysis of covariance method and with using SPSS-21 software. The findings showed there is a significant difference between the experimental and control groups in the three variables of mental health, life quality and social adjustment. In the other words social skills training significantly led to improve the mental health, life quality and social adjustment of mothers with mentally retarded boy students (P<0/01). Therefore, the results indicate the importance of social skills training on improving mental health, life quality and social adjustment of mothers with mentally retarded boy students.