نقش راهبردهای خود تنظیمی، خود انگیزشی دانش آموزان و کمال گرایی مادران در پیشرفت تحصیلی
محورهای موضوعی : روانشناسی
نرجس امانی موحد
1
,
یوسف گرجی
2
1 - دانشجو دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، ایران.
2 - گروه روانشناسی، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان
کلید واژه: پیشرفت تحصیلی, خودتنظیمی, خودانگیزشی, کمال گرایی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس راهبردهای خودتنظیمی و خودانگیزشی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه و کمال گرایی مادران شان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری متوسطه اول شهر اصفهان و مادران آن ها بود که تعداد دانش آموزان 1846 نفر بود و با توجه به این که مؤلفه های پرسشنامه ها 10 مورد می باشد و برای هر مؤلفه 20 نفر برای حجم نمونه کافی است؛ بنابراین، حجم نمونه 200 نفر در نظر گرفته شده است و به روش نمونه گیری تصادقی خوشه ایی چند مرحله ایی انتخاب شدند و پرسشنامه های راهبردهای خودتنظیمی میلر و براون (1999)، پرسشنامه خودانگیزشی بارکلی (2012) و پرسشنامه کمال گرایی اهواز نجاریان و همکاران (1387)APS را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد، سهم دو متغیر راهبردهای خودتنظیمی و خودانگیزشی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی معنادار بوده و به ترتیب 24درصد و36 درصد بر متغیر پیشرفت تحصیلی مؤثر بوده است. اما، متغیر کمال گرایی مادران دانش آموزان توان پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر را نداشت. با توجه به یافته های پژوهش متغیرهای راهبردهای خودتنظیمی و خودانگیزشی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی نقش دارند.
regulating and self-motivation strategies of first year high school girl students and their mothers' perfectionism. Method of the study is descriptive-correlation and The statistical population was all the first high school students and their mothers in each Isfahan, the number of students was 1846, and considering that the components of the questionnaires are 10 and for each component, 20 people are sufficient for the sample size; Therefore, the sample size is 200 people and they were selected by multi-stage cluster confirmation sampling method, and self-regulation strategies questionnaires by Miller and Brown (1999), Barkley's self-motivation questionnaire (2012) and Ahvaz Najarian et al.'s perfectionism questionnaire. (2007) completed APS Pearson’s coefficient of correlation and Stepwise Regression were used as Data analysis statistical methods The results showed that the contribution of self-regulation and self-motivation strategies in predicting academic progress was significant and 24% and 36%, respectively, were fixed on academic progress. However, the perfectionism of students' mothers could not predict the academic progress of female students.