پیش بینی و تبیین اضطراب جدایی و بیش فعالی کودکان ۲ تا ۷ سال بر اساس سبک های دلبستگی (ایمن، نا ایمن دوسوگرا و نا ایمن اجتنابی) والدین
محورهای موضوعی : روان کاوی، روان پویشی، روان شناسی شناختی و بهداشت روان
مریم سادات چراغی
1
*
,
مجتبی صداقتی فرد
2
1 -
2 - عضو هیات علمی
کلید واژه: اضطراب جدایی, بیش فعالی, سبک های دلبستگی, کودکان,
چکیده مقاله :
هدف : تبیین معناداری اضطراب جدایی و بیش فعالی کودکان 2 تا 7 سال بر اساس سبک هایدلبستگی والدین در این مقاله بررسی شده است. روش : جامعه آماری این پژوهش، یک نمونه به حجم ۲۸۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس و با فرمول کوکران، از بین کودکان ۲ تا ۷ سال مهد کودک های منطقه ۱ شهر تهران انتخاب شدند. به کمک پرسشنامه های سبک دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰)، نسخه والدین مقیاس اضطراب جدایي هان و همکاران (۲۰۰۳) و مقیاس درجه بندی اختلال نقص توجه بیشفعالي کانرز (۱۹۹۸)؛ اطلاعات جمع آوری شد و با کمک نرم افزار SPSS و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان، تحلیل و روایی و پایایی آن تایید شده است. یافته ها :ارتباط بین اضطراب جدایی با سبک های دلبستگی به این شرح بود؛ اجتنابی ۴۳۸/۰ ، دوسوگرا ۵۴۲/۰ ، ایمن ۳۸۱/۰- . همچنین ارتباط بیش فعالی با سبک های دلبستگی در سطح خطای ۰۱/۰ به این شرح بود؛ اجتنابی ۲۲۹/۰ ، دوسوگرا ۳۸۳/۰ و ایمن ۳۷۷/۰- .نتیجه گیری : در این پژوهش مشخص شد که سبک دلبستگی ایمن والدین در کاهش هر دو متغیر اضطراب جدایی و بیش فعالی تاثیر چشم گیری دارد. و از آن طرف سبک های اجتنابی و دوسوگرا والدین، در افزایش اضطراب جدایی و بیش فعالی کودک موثر است.
Aim : The meaningful explanation of separation anxiety and hyperactivity of children aged 2 to 7 years based on the attachment styles of parents has been investigated in this article. Method : The statistical population of this research, a sample of 280 people, was selected from among children aged 2 to 7 years old in kindergartens in District 1 of Tehran using available sampling method and Cochran's formula. With the help of Collins and Reed's (1990) attachment style questionnaires, the parents' version of Han et al.'s separation anxiety scale (2003) and Connors' attention deficit hyperactivity disorder rating scale (1998); Data was collected and with the help of SPSS software, Pearson's correlation coefficient and multiple regression analysis simultaneously, its validity and reliability have been confirmed. Results : The relationship between separation anxiety and attachment styles was as follows; Avoidant 0.438, ambivalent 0.542, secure -0.381. Also, the relationship between hyperactivity and attachment styles at the error level of 0.01 was as follows; Avoidant 0.229, ambivalent 0.383 and secure -0.377. Conclusion : In this research, it was found that the secure attachment style of parents has a significant effect in reducing both variables of separation anxiety and hyperactivity. And on the other hand, parents' avoidant and ambivalent styles are effective in increasing separation anxiety and child hyperactivity.