نقش قوانین اساسی و قوه مقننه کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بر همگرایی میان آنها
محورهای موضوعی : خاورمیانه
فاطمه هاشمی
1
(عضو هیات علمی گروه روابط بین‌الملل، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، تهران)
سهیل سهیلی نجف آبادی
2
(عضو هیات علمی گروه حقوق و علوم سیاسی، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم،ایران)
کلید واژه: خلیج فارس, همگرایی, قوه مقننه, قانون اساسی, شورای همکاری,
چکیده مقاله :
منطقه خلیج فارس از گذشته، از مهم‌ترین مناطق راهبردی جهان بوده است. در این منطقه، سنت‌ها و ارزش‌های اسلامی و عربی، بخشی مهمی از هویت مردمان عرب و دولت‌های آنها را تشکیل می‌دهد. این منطقه، همچنین به علت وجود منابع انرژی فسیلی دارای اهمیت بسیار است. با وجود درآمدهای حاصل از فروش نفت و گاز، ساختارهای اقتصادی مدرن، در میان کشورهای عرب جنوب خلیج فارس شکل گرفته است، اما ساختارهای سیاسی آن، به شکل پادشاهی خاندان‌های موروثی، سنتی و محافظه‌کار باقی مانده است که با نهادهای دمکراتیک ناسازگار است و این امر در قانون اساسی و حتی قوه مقننه این کشورها نمایان شده است. از سوی دیگر بیشتر کشورهای نامبرده، به دلایل ضعف ساختارهای سیاسی و قدرت، دارای احساس ناامنی از سوی عوامل داخلی و خارجی هستند و از این‌رو تلاش کرده‌اند در سازمانی به نام شورای همکاری خلیج فارس، وارد همگرایی شوند و یک جامعه امن پدید آورند. از آنجا که همگرایی بر اساس چارچوب‌های قانونی کشورها پدید می‌آید، حال پرسش اینجاست که نقش قوانین اساسی و قوه مقننه این کشورها در همگرایی میان آنها چیست؟ این مقاله در تلاش برای پاسخ به این پرسش، از روش توصیفی- تحلیلی بهره می‌برد و نتایج آن نشان می‌دهد که با توجه به این تجربه تاریخی که همگرایی نیازمند تعمیق دموکراسی است، همگرایی میان این کشورها به دلیل ناتوانی قوانین اساسی و قوای مقننه آنها از گسترش نهادهای دموکراتیک، متوقف شده است و به این لحاظ، شورای همکاری خلیج فارس، یک جامعه امن سست پیوند است.
Persian Gulf region, an important strategic region since past. In this region, traditions and Arabic and Islamic values is an important part of the identity of the Arab people and their governments. This region is also very important because of the availability of fossil fuels. With income from oil and gas sales, economic modern Structure creates in the Arab countries of South Persian Gulf, but their political structure, on the base Constitutions and Legislature, remains in the form of a kingdom of traditional, conservative and hereditary families, that are not democratic. On the other hand, most Arab countries in the south of the Persian Gulf are vulnerable to internal and external factors due to their weaknesses in political structures and power. For this reason, they have tried to enter an integrate in an organization called the Gulf Cooperation Council and create a secure society. Integration is based on the legal framework of countries, So, the question is: What is the role of the Constitutions and legislatures of these countries in integration between them? For answer the question, this research use descriptive-analytical method. The results of research show that integration between countries need to democracy and democratic institutes and the Arab countries of membership of Persian Gulf Cooperation Council, on the base of traditions and Arabic and Islamic values and their Constitutions and Legislature, is not democratic, therefore integration between these countries has been stopped and is not Successful.
_||_