اثر بازدارندگی برخی تیمار‌های غیر شیمیایی بر Penicillium expansum و دیگر قارچ‌های عامل پوسیدگی در سیب
محورهای موضوعی : آفات گیاهی
تهمینه نعیم‌آبادی
1
(دانشجوی سابق کارشناسی ارشد و دانشیار،دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر، رفسنجان ، ایران)
منصوره کشاورزی
2
(استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، کرج، ایران)
مجید هاشمی
3
(استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، کرج، ایران)
حسین میر‌دهقان
4
(دانشیار،دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر، رفسنجان ، ایران)
کلید واژه: سیب, کیتوزان, تریکودرما, واکس پوششی, کپک آبی,
چکیده مقاله :
یکی از مهم ترین عوامل خسارت زای میوه سیب در مرحله پس از برداشت، پوسیدگی کپک آبی با عامل Penicillium expansum Link. است. در این تحقیق، کارایی مواد غیر سمی کیتوزان و واکس پوششی کارنـوبا و قارچ کش ایمـازالیـل در کنتـرل کپک آبی در میوه ارقام سیب گلدن دلیشز و رد دلیشز در شرایط آزمایشگاه و ارتباط آن ها با سطـوح پلی فنـل بررسی شـد. همچنین، اثر بازدارنـدگی Trichoderma atroviride و T.harzianum بر هفـت قـارچ عامـل پوسیـدگی شـاملRhizopus stolonifer ، Alternaria alternata P. expansum، Ulocladium sp. ،Aspergilus sp. ،Monilia sp. وCladosporium fulvum نیز مطالعه شد. بر اساس نتایج، حساسیت رقم گلدن دلیشز به P. expansum بیش از رد دلیشز بود. در هر دو رقم سیب، تیمار کیتوزان موجب مهار P. expansum در محیط کشت و میوه شد. تیمار های ایمازالیل، کیتوزان+ایمـازالیل، کیتـوزان، کیتـوزان+واکس و واکس به ترتیب بیش ترین تا کم ترین اثر بازدارندگی را داشتند و تیمار کیتوزان پوسیدگی را تا 97% کاهش داد. غلظت پلی فنل در میوه رقم رد دلیشز بیش از گلدن دلیشز بود و بیش ترین تا کم ترین آن به ترتیب در تیمار های کیتوزان، کیتوزان + ایمازالیل، کیتوزان + واکس، ایمـازالیل، واکـس و شاهـد دیده شد. روابط معکـوسی بین غلظت پلی فنل با حساسیت رقم به P. expansum (R = -0/989) و با تیمار (R = -0/68) وجود داشت. بر این اساس به نظر می رسد در سیب، ترکیبات فنلـی در مقـاومت ساختتاری و در مقـاومت القتا شـده (با واسطـه کیتـوزان) به قـارچ P. expansum دخالت دارند. هر دو گونه تریکودرما به خصوص T. atroviride قادر به کنترل کلیه قارچ های پوسیدگی بودند. بر اساس نتایج، کیتوزان را می توان به عنوان ماده ای سالم در کنترل کپک آبی توصیه کرد اما واکس پوششی کارنوبا تاثیری روی سیب نداشت
Blue mold caused by Peniciliium expansum Link. is a major postharvest decay agent in apple fruit. In this research, the efficacy of two non-chemical compounds including chitosan and carnoba coating wax and Imazalil in inhibiting blue mold in apple cvs. Golden delicious and Red delicious and their association with polyphenol content was studied in laboratory condition. Additionally, the effect of two antagonistis (Trichoderma atroviride and T. haziamum) on a number of decaying fungi including Rhizopus stolonifer, Alternaria alternata, P. expansum, Ulocladium sp., Aspergilus sp., Cladosporium fulvum and Monilia sp. was determined. Fungicide Imazalil and distilled water were used as controls. Based on the results, Golden delicious was more susceptible to P. expansum than Red delicious. In both cultivars, chitosan treatment reduced P. expansum decay in fruit and its growth in culture medium. The least to the most decay severities were observed in Imazalil, chitosan+Imizalil, chitosan, chitosan+wax and wax treatments and chitosan treatment reduced it up to 97% Polyphenol concentration was higher in Red delicious than Golden delicious and the most to the least polyphenol concentration were detected in chitosan, chitosan+Imizalil, chitosan+wax, Imizalil, wax and control (distilled water) treatments, respectively. Negative correlations were found between polyphenol concentration and P. expansum susceptibility and treatment (R=-0.989and -0.68, respectively). Accordingly, inducible and constitutive polyphenols might contribute in apple resistance to blue mold and in chitosan-induced protection. Both Trichoderma species in particulr T. atroviride inhibited all decaying agents. Based on these results, chitosan can be recommended as an effective nonchemical agent for apple protection against blue mold but carnoba wax has no protective effect.
_||_