بررسی اثر قارچ‌کش‌ها بر رشد میسلیومی قارچ بیمارگر Botrytis cinerea عامل بیماری کپک خاکستری در گوجه‌فرنگی
محورهای موضوعی : آفات گیاهی
مژده ملکی
1
(عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا)
محبوبه قاسمی دامغانی
2
(کارشناسی ارشد گروه بیماری‌شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین –پیشوا، ورامین، ایران)
سمیه فراهانی
3
(دانشجوی سابق دکتری، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین –پیشوا، ورامین، ایران)
کلید واژه: قارچ‌کش, Botrytis cinerea, کپک خاکستری,
چکیده مقاله :
گوجه فرنگی(Lycopersicum esculentum Miller) یکی از محصولات پرطرفدار در سطح جهانی می باشد که کـشت این گیاه همواره در معرض عوامل خسارت زا به ویژه، سوختگی ناشی از قارچ Botrytis cinerea که در شرایط مطلوب محیطی (رطوبت زیاد و دما تا 15 درجه سلسیوس) در ارقام و هیبرید های گوجه فرنگی رایج است، قرار دارد. قارچ کش هایی مانند کاربندازیم با مهار جوانه زنی و نفوذ اسپور ها می توانند از وقوع بیماری پیشگیری کنند؛ اما به دلیل مقاومت بیمارگر در برابر قارچ کش ها، تناوب برنامه‌های سمپاشی با دوزهای صحیح و زمان‌های مناسب الزامی می‌باشد. پژوهش حاضر به بررسی اثر چند قارچ کش روی رشد میسلیومی بیمارگر هدف پرداخت. بدین منظور ابتدا جدایه‌های مختلف قارچ از گلخانه ها و مزارع گوجه فرنگی جمع‌آوری گردید. خالص‌سازی و اثبات بیماری زایی و تعیین قدرت بیماری زایی جدایه های قـارچ روی رقم حساس به بیماری با نـام پتو ارلی با سوسپانسیون اسپور قارچ به میزان 105×2 اسپور در میلی لیتر روی برگ‌ها در گلخانه انجـام شد. شدت شاخـص بیماری بعد از 15 روز تعییـن شـد و برای تعییـن اثر قارچ کش ها روی رشـد میسلیـومی از قارچ کش های کاپتان، اپیرودیون+کاربندازیم، تیرام، اگریفـار و تـیوفانات-متـیل به میزان یک در هـزار در محیط کشت استفاده شـد. در بین قارچ کش های استفاده شده، به ترتیب ایپرودیون+ کاربندازیم با 5/89 درصد بازدارندگی و سپس اگریفار با 76/83 درصد با غلظت یک در هزار در کنترل رشد میسلیومی قارچ موفق بودند.
Tomato (Lycopersicum esculentum Miller) is one of the most popular crops in the world. The cultivation of this plant is always exposed to harmful factors, especially blight caused by the fungus Botrytis cinerea, which in favorable environmental conditions (high humidity and temperature up to 15˚C) in cultivars and tomato hybrids are common. Fungicides can prevent disease by controlling germination and spore infiltration, but due to the pathogen's resistance to fungicides, it is necessary to alternate spraying programs with the appropriate doses and at the appropriate times. This study examined the effect of several fungicides on the pathogenic mycelial growth. For this purpose, various fungal isolates were collected from greenhouses and tomato farms. Purification and proof of pathogenicity and pathogenicity of fungal isolates were performed on disease-sensitive cultivars named PETOERLI with fungal spores suspension at 2 × 105 spores per ml on leaves in greenhouses. The severity of the disease index was determined after 15 days and to determine the effect of fungicides on mycelial growth, Captan, Ipirudion + Carbendazim, Thiram, Agrofar and Thiophanate -methyl fungicides were used at a rate of one per thousand in the culture medium. Among the used fungicides, Iprodione + Carbendazim with 89.5% inhibition and then Agrofar with 83.76% with a concentration of one per thousand were successful in controlling mycelial fungal growth control, respectively.
_||_