در مکتب عارفانۀ سهروردی (راز و رمزهای عقل سرخ)
محورهای موضوعی : فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی
1 - عضو هیئت علمی تمام وقت سازمان سماء- سازمان سما(وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی) - واحد مشهد
کلید واژه: قرآن, عرفان, mysticism, ancient iran, عقل سرخ, شیخ اشراق (شهاب‌الدین سهروردی), ایران باستان, Qoran, Sohrawardi, Aghl-e Sorkh,
چکیده مقاله :
اکثر آثار سهروردی به‌صورت عرفانی-اساطیری و با زبانی رمزآلود نوشته‌شده‌اند تا علاوه بر زیبایی و جذابیت بیشتر، موجبات کتمان اسرار را در بستر مناسب‌تری فراهم‌سازند. یکی از این آثار زیبا، رسالۀ عقل سرخ می‌باشد که در قالب مناظرۀ عارفانه و به شیوۀ داستان در داستان به رشتۀ تحریر کشیده‌شده‌است. این رساله در عین کمیت، حاوی گسترده‌ترین اسرار نورشناسی، معاد، خردمداری، پیرشناسی، نهج سلوک عارفانه و عاشقانه، تفسیر برخی از آیات قرآن، خودشناسی، باستان‌گرایی، و راه رسیدن به سرچشمۀ حیات ازلی است. آشنایی با این رمز و رازهای زیبا و پیچیده، فهم آثار عارفانی چون سهروردی را بهتر و بیشتر ممکن می‌سازد.
Most of Sohrawardi works are written in the mythological-gnosticway. In order to be more attractive and seem more mysterious,Sohrawardi chooses a symbolic language. Aghl-e Sorkh (Red Wisdom) isone of his most beautiful work that is created in a symbolic-mysticaldebate. It has a story in story form. This treatise contains the mostexpanded secrets of Divine Light (Noor), Resurrection, Wisdom,Spiritual Leader (Peer), mystical rules of life (Seir o Solook), ancienttendency and finding the Fountain of Eternal Life. Acquaintance withthese beautiful and mysterious symbols, help the readers to understandSohrawardi's works better and easier.
- قرآن کریم (1373)؛ ترجمه ناصر مکارم شیرازی، قم، دار‌القرآن‌‌الکریم.
- اشرف‌زاده، رضا (1386)؛ فرهنگ بازیافته‌های ادبی از متون پیشین (2ج)، مشهد: سخنگستر و معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، چاپ اول، جلد اول.
- اسماعیلی، مسعود، (1390)، «مفاهیم فلسفی از دیدگاه سهروردی»، پ‍ژوهش‌های فلسفی-کلامی، شماره پیاپی50، 87صفحه (از ص5 تا ص32)، ص29.
- اسدپور، رضا، (1389)، «نمادشناخت ایران باستان در رسائل فارسی سهروردی»، پژوهش‌نامۀ ادیان، س4، ش7، 30صفحه (از ص1 تا ص30).
- اصغری، فاطمه؛ کمالی‌زاده، طاهره، 1391، «هرمنوتیک سهروردی»، معرفت فلسفی، س9، ش3، 26صفحه (از ص125 تا ص150)، ص136.
- پورنامداریان، تقی، (1375)، رمز و داستان‌های رمزی در ادب پارسی، تهران: علمی و فرهنگی، چاپ چهارم.
- تفضلی، احمد(مترجم)، (1391)، مینوی خرد، به کوشش ژاله آموزگار، تهران: توس، چاپ پنجم.
- حافظ شیرازی، خواجه شمس‌الدین محمّد (1370)؛ دیوان حافظ [قزوینی – غنی]، به تصحیح و تحقیق موحد زاده، منصور، تهران، پژوهش، چاپ اول.
- حسینی‌شکرایی، احترام‌السادات (1390)؛ نقش اعداد از باستان تا کنون، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ اول.
- خاقانی، بدیل بن علی (1388)؛ دیوان اشعار خاقانی شروانی، مقابله و تصحیح و مقدمه و تعلیقات سیدضیاءالدین سجادی، تهران: زوار، چاپ نهم.
- سعدی، مصلح‌بن‌عبدالله (1378)؛ گلستان، به کوشش خلیل خطیب رهبر، تهران: صفی علیشاه، چاپ بیست و یکم.
- سنایی، مجدود‌بن‌آدم (1388)؛ دیوان حکیم سنائی غزنوی، به سعی و اهتمام محمد تقی مدرس رضوی تهران: سنایی، چاپ هفتم.
- سهروردی، شهاب‌الدین یحیی‌بن‌حبش (1388)؛ مجموعۀ مصنفات شیخ اشراق (4ج)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ چهارم، جلد سوم.
- سیدعرب، حسن (1378)؛ منتخبی از مقالات فارسی دربارۀ شیخ اشراق، تهران: نشر شفیعی، چاپ اول.
- شاپوری، سعید (1376)، «جنبه‌های داستانی رساله عقل سرخ»، ادبیات داستانی، ش42، 6صفحه (از ص82 تا ص87)، ص84.
- شایگان، داریوش، (1371)، «هانری کربن: آفاق تفکر معنوی در اسلام ایرانی»، ایران‌نامه، ش38، 17صفحه (از ص280 تا ص296)، ص290.
- صابر، فرهاد، (1378)، «قرائت عرفانی اسطورۀ حماسی اسفندیار از منظر شیخ‌اشراق»، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، ش28، 6صفحه (از ص48 تا ص53).
- طاهری، قدرت‌الله، (1383)، «بازتاب تفکر یونانی، ایرانی و اسلامی در تأویل سهروردی از داستان رستم و اسفندیار»، پژوهش زبان و ادبیّات فارسی، دوره جدید، ش3، 16صفحه (از ص17 تا 32).
- عباسی‌داکانی، پرویز،(1377)، «قربت شرقی و غربت غربی/ شرحی بر غربت غربی شهاب‌الدین سهروردی(1)»، نامه فلسفه، ش4، 44صفحه (از ص84 تا ص127)، ص98.
- عطار نیشابوری، فریدالدین محمد بن ابراهیم (1388)؛ منطق‌الطّیر، مقدمه و تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی، تهران: سخن، چاپ پنجم.
- ------------------------------، 1389، مختارنامه، مقدمه و تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی، تهران: سخن، چاپ چهارم.
- گلی آیسک، مجتبی؛ بیرانوند، لیدا،(1392)، «پیوند عشق و عرفان در مؤنس‌العشاق سهروردی»، قم: کنگرۀ بین‌المللی فرهنگ و اندیشۀ دینی. (ش گواهی: 10103511323).
- گلی آیسک، مجتبی (1392)؛ فرهنگ نمادشناسی پرندگان در شعر عرفانی (2ج)، مشهد: سخنگستر و معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، چاپ اول، جلد اول.
- متقی، علی‌بن‌حسام‌الدین، (1419ق.)، کنزالعمال فی سنن‌الاقوال و‌الافعال(۱۶ج؛ در هشت مجلد)، تصحیح محمود عمر دمیاطی، بیروت: دارالکتب العلمیه، چاپ اول، جلد پنجم.
- مجلسی، محمدباقربن محمدتقی، (۱۴۰۳ق.)، بحارالانوار (الجامعه لدرر اخبار الائمه‌الاطهار)، 110ج، بیروت: الوفاء، چاپ اول، جلد بیست و چهارم.
- مرتضوی، منوچهر، (1351)، «نظری به آثار و شیوۀ شیخ اشراق»، دانشکده ادبیّات و علوم انسانی تبریز، ش103، 33صفحه (از ص309 تا ص341)، صص9-318 و 1-340.
- مصدق، حمید (1391)؛ مجموعه اشعار، تهران: نگاه، چاپ دوازدهم.
- مولوی، جلال‌الدین محمدبن‌محمد (1388)؛ شرح جامع مثنوی معنوی (7ج)، شرح از کریم زمانی، تهران: اطلاعات، چاپ بیست و سوم، جلد اول و دوم.
- همدانی، امید، 1388، «حماسه، اسطوره و تجربۀ عرفانی؛ خوانش سهروردی از شاهنامه»، نقد ادبی، س2، ش7، 26صفحه (از ص137 تا ص162)، صص2-151.