بررسی تطبیقی عملکرد اقتصادی شورای همکاری خلیج فارس «درچارچوب همگرایی منطقه ای»
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
محمدصادق کوشکی
1
(
استادیار و عضو هیات علمی گروه مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران
)
امیرحامد آزاد
2
(
کارشناسی ارشد روابط بینالملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
)
کلید واژه: شورای همکاری خلیج فارس, منطقه, همگرایی منطقه ای,
چکیده مقاله :
کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس علی رغم تشکیل نهادی برای همگرایی منطقه ای، با پیاده سازی الگوی نامنطبق با شرایط کشورهای عضو در موضوع اتحادیه ی پولی و اجرای ناقص همین الگوی نامنطبق و همچنین اعمال سیاست های غلط اقتصادی، عملاً ظرفیت های موجود در شش کشور عضو این شورا برای دست یابی به اهداف تعیین شده اقتصادی در منشور این نهاد را در چارچوب همگرایی منطقه ای بدون استفاده نگاه داشته اند. عدم تشکیل اتحادیه ی پولی واحد، نرخ بیکاری بالا در میان کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، روبرو بودن پروژه های نفتی، عمرانی و حمل و نقل با کمبود منابع مالی و نرخ مبادله ی پایین تجاری میان کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مشکلات قابل لمسی هستند که این شورا، به رغم گذشت 30 سال از تاسیس، با آن دست به گریبان است. بنابراین به نظر می رسد آنان باید برای دست یابی به اهداف تعیین شده در منشور این نهاد در قالب همگرایی منطقه ای در بعد اقتصاد، ابتدا الگویی سازگار با شرایط مشترک کشورهای عضو در زمینه های اقتصادی تعریف کنند. ضمن اینکه باز گشت سرمایه ی حاصل از فروش نفت به صنایع داخلی و به خصوص صنایع متصل به مزیت مطلق این کشورها یعنی نفت، در این راستا ضروری به نظر می رسد. این درحالی است که شورای همکاری خلیج فارس با افزایش بهره وری نیروی کار داخلی و تربیت متخصص از میان اتباع کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و کاهش نیروی کار خارجی طرح های عقیم مانده ای مثل روادید برای تردد اتباع در کشورهای عضو را به یک طرح پویا تبدیل کند
The member countries of the Persian Gulf Cooperation Council despite creation of an institution for regional integration and the existence of good potential for attaining the goals defined in its charter have not been able to make use of their potential capabilities within the framework of regional cooperation. Implementing economic model unsuitable with the conditions of the countries of the union in matters like monetary union and also wrong economic policies have led to non-fulfillment of their potential capacities. Non-formation of monetary union, high rate of unemployment among the countries of Persian Gulf region, shortage of capital in oil, development and transportation projects, low volume of trade among the member countries are the tangible bottleneck which the Persian Gulf Cooperation Council is facing despite years thirty years life of this organization. Therefore it seems that for achieving the goals defined in the charter of this organization within the framework of regional economic cooperation, they should first define a suitable economic model which conforms to the common conditions of the member countries. In this ideal economic model return of the capital earned from the sale of oil to oil industries and other related industries is an important necessity. The countries of Persian Gulf Cooperation Council should increase the efficiency of domestic labour force and train specialist from their own citizens of member countries and reduce the foreign labour forces. By these measures they can have dynamic future instead of simply restricting the flow of foreign labour force.