راهبری ملت سازی پایدار مبتنی بر عدالت اجتماعی
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
علی اصغر پور عزت
1
(دانشیار و عضو هیأت علمی گروه مدیریت دولتی دانشگاه تهران)
غزاله طاهری عطار
2
(دکتری مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبایی)
علی اصغر سعدآبادی
3
(دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه تهران)
کلید واژه: عدالت اجتماعی, ملت سازی, منازعات تاریخی, ملت سازی پایدار,
چکیده مقاله :
در طول تاریخ، پدیده های متعددی به مثابه ی عوامل موثر بر ساخت دهی و تشکیل ملت ها مدنظر قرار گرفته اند؛ از جمله مهم ترین این عوامل می توان به سرزمین، زبان، مذهب، تاریخ، ایدئولوژی و نژاد مشترک اشاره کرد. ولی تاریخ گواه آن است که در موارد بسیار، با وجود چنین الزاماتی، ملت هایی شکل گرفتند که پایدار نماندند. اگر مبنای شکل گیری ملت ها صرفاً گزاره ای دال بر اهمیت یکی از عوامل ذکر شده باشد، حداقل یک مورد نقض تاریخی وجود دارد که گزاره های فرضیه ی مورد نظر را ابطال می نماید. پژوهش حاضر با رویکردی ابطال گرایانه، ضمن اقدام پژوهی تاریخی و تفسیر ی، با روش تحلیل متون و گردآوری اطلاعات به شیوه ی غیر مستقیم کتابخانه ای و اسنادی، به ذکر یک یا چند موردکاوی، صرفا ً به مثابه ی موارد نقض برای ابطال فرضیه ی اول می پردازد. سپس نتیجه گیری می کند که ملت سازی زمانی پایدار می گردد که توسعه ی ملت بر محور عدالت اجتماعی و بر مبنای عوامل موثر بر ملت سازی نظیر سرزمین، زبان، مذهب و ایدئولوژی مشترک باشد؛ به عبارت دیگر عوامل موثر بر ملت سازی فقط زمانی به ملت سازی پایدار می انجامد که این عوامل با عدالت اجین شده باشند. بر اساس داده های به دست آمده، مثال نقضی برای فرضیه ی دوم یافت نشد؛ در نتیجه نمی توان آن را رد کرد. بنابراین به نظر می رسد که یکی از مهم ترین عوامل پایداری هر جامعه ای، صورت بندی فراگرد ملت سازی بر محور عدالت اجتماعی و ادراک از آن است؛ عدالتی که امکان حیات آزاد، اخلاقی و رو به تکامل را برای همه ی اقوام، فرقه ها، نژادها و زبان ها فراهم آورد.
In the history of man several phenomena have been considered as effective factor in formation and shaping of nations. Among the most important factors one can refer to territory, language, religion, history, ideology and common race. But the history is a witness to the fact that in many cases despite the existence of such factors, nations had formed which did not last long. If one assumes that the base of the formation of nations ere the existence of the above said factors, there are evidences in history which rejects the above hypothesis. The present article by a rejectionist approach and by an interpretive and history research method analysis of texts and indirect collection of data and documents, investigates the cases which the first hypothesis is being challenged, then it concludes that nation-building will be sustainable when the development of a nation is based on social justice and other effective factors like territory, language, religion, ideology. In other words the effective factors in nation- building will lead to sustainable nation-building when these factors are mixed with justice. The finding of the study substantiates the hypothesis that effective nation-building factors once mixed with social justice will lead to sustainable nation-building. Therefore, it seems that one of the important factor in sustenance and peace in a society is nation-building based on social justice. A justice which provides the possibility of free and ethical life and evolution oriented for all ethnic communities, races and languages.