تبیین رویکردهای حزب عدالت و توسعه ترکیه در قبال کردها: از آشتی ملی تا سیاست سرکوب (2015-2002)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللیصغری فرحمند 1 , علیرضا سمیعی 2
1 - دانشگاه پیام نور قزوین
2 - استادیار دانشگاه دولتی یاسوج
کلید واژه: حزب عدالت و توسعه, واژه‌های کلیدی: ترکیه, اقلیت کرد, سیاست آشتی ملی, سیاست سرکوب,
چکیده مقاله :
چکیده رویکرد رهبران حزب عدالت و توسعه در قبال اقلیت کرد، پس از پیروزی پارلمانی 2002 نشان از حرکت این کشور به سمت آشتی ملی[1] در سال های آتی داشت. با این حال، در ادامه این حزب عملا نتوانست به تعهدات خود در قبال این اقلیت، جامه عمل بپوشاند. بر این پایه،هدف پژوهشحاضر بررسی چرایی تغییر و نوسان رویکردهای حزب عدالت و توسعه در قبال کردها بین سال های 2015-2002 است. بدین ترتیب، پژوهش با تکیه برروش کیفیاز نوع تبیین علّی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای و منابع اینترنتی، در پی پاسخگویی به اینپرسش اصلیاست که علت فعال شدن مجدد شکاف قومی ترک-کرد پس از یک دهه سیاست آشتی و کاهش حمایت کردها از حزب عدالت و توسعه در انتخابات 2015 چه بوده است؟فرضیهمورد آزمون پژوهش این است که به نظر می رسد ناتوانی دولت ترکیه به رهبری حزب عدالت و توسعه در پیگیری و تامین کامل مطالبات اقلیت کرد پس از مذاکرات آشتی ملی و عدم دستیابی کردها بر مطالبات اصلی شان از یک سو، و گرایش کردها به همبستگی فرامرزی با کردهای سوریه و عراق پس از تحولات اخیر خاورمیانه از سوی دیگر، باعث خصمانه شدن مواضع طرفین و فعال شدن شکاف ترک-کرد در انتخابات اخیر شده است.یافته های پژوهشنشان می دهد که بخشی از سیاست‌های حزب عدالت و توسعه در حوزه رتوریک باقی ماند و در عمل کمتر توانست اهداف حزب را تامین نماید؛ از این رو، ناتوانی حزب در پیگیری و تامین مطالبات کردها، باعث فعال شدن شکاف ترک-کرد در انتخابات اخیر شده است. [1]. üzlaşma
Abstract: The approach adopted by the leader s of AKP party of Turkey towards the Kurdish minority after 2002 parliamentary elections victory showed the sign of move towards national reconciliation in future years. Nevertheless in practice the party could not act to its commitments towards the Kurd minority. The present paper wants to know the reasons for the change of policy and fluctuations of AKP party toward the Kurds minority between 2002 till 2015. The paper make use of qualitative causal method to answer the question as to what have been the causes of widening gap between Turks-Kurds after the decade of reconciliation policy and withdrawal of support of the Kurds to AKP party in 2015 elections? The underlying hypothesis is that the inability of Turkish government led by AKP in pursuing and fulfilling the demands of Kurdish minority and failure of the Kurds to reach their main demands on the one hand and the tendency of the Kurds to extra-territorial solidarity with Syrian Kurds and Iraqi Kurds after the fast happening developments in the Middle East on the other hand led to sharpening the cleavage between the Turks and the Kurds in recent elections. The finding of the study shows that a part of the policies of the AKP remained on rhetoric and in practice could not fulfill the party’s objectives. Consequently the failure of the AKP party to pursue and fulfill the demands of the Kurds led to the activation of gap between Turks and Kurds in recent elections.
_||_