تبیین نقش فناوری های نوین در رسانه های هنری و سیاست گذاری هنر
محورهای موضوعی : هنر
1 - استادیار، گروه هنر، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
کلید واژه: رسانه¬های نوین, سیاست¬گذاری هنر, فناوری¬های نوین, واقعیت مجازی, هنر دیجیتال, هوش مصنوعی,
چکیده مقاله :
فناوری‌های نوین در چند دهه‌ی اخیر، تأثیرات عمیقی بر ایجاد رسانه های نوین و در نتیجه تولید و توزیع و مصرف هنر داشته‌اند و به دنبال آن، سیاست گذاری در این حوزه نیز نیازمند تغییرات اساسی شده است. پژوهش حاضر، به بررسی تأثیر فناوری‌های نوین بر سیاست‌گذاری هنر پرداخته و نقش تحول‌آفرین آن‌ها را در فرآیندهای تولید، توزیع و مصرف آثار هنری تبیین نموده و با شناسایی چالش های رسانه های نوین هنری، تحولات نوینی در سیاست‌گذاری هنر ارائه مینماید. شیوه‌ی پژوهش کیفی است؛ لذا با مرور منابع کتابخانه ای، نقش فناوری در هنر و رسانه‌های نوین را بررسی و با تحلیل داده ها، چالش‌های حقوقی، اقتصادی و فرهنگی آن را استخراج نموده‌است تا منتج به ارائه راهکارهایی برای سیاست گذاری جدید در حوزه ی هنر شود. یافته ها نشان می دهد، فناوری‌های نوین با ایجاد تغییر در شیوه‌های تولید و عرضه آثار هنری، مدل‌های جدیدی از تعامل میان هنرمندان، مخاطبان و سیاست‌گذاران را پدید آورده‌است. ظهور فناوری‌هایی همچون هوش مصنوعی، بلاک‌چین، پلتفرم‌های دیجیتال و واقعیت افزوده، علاوه بر گسترش دسترسی به هنر، چالش‌های جدیدی را نیز در حوزه سیاست‌گذاری ایجاد کرده است. بر این اساس، سیاست‌گذاری آینده‌ی هنر باید با اتخاذ رویکردی جامع، هوشمند و انعطاف‌پذیر، تعادل میان توسعه فناوری و حفظ ارزش‌های فرهنگی را برقرار نماید. سیاست‌گذاران نیز، با شناخت دقیق تغییرات رساانه های نوین هنری و درک قابلیت فناوری، سیاست‌هایی را تدوین کنندکه از خلاقیت هنری حمایت کرده و عدالت و شفافیت را در دسترسی به هنر و بهره‌برداری از آن تضمین نمایند.
Introduction: In recent decades, emerging technologies have profoundly influenced the development of new media, consequently transforming the production, distribution, and consumption of art. As a result, policy-making in this domain has required fundamental changes. This study, titled "Explaining the Role of Emerging Technologies in Artistic Media and Art Policy," examines the impact of these technologies on art policy and analyzes their transformative effects on artistic production, distribution, and audience engagement. Additionally, it explores the challenges posed by new artistic media and introduces innovative approaches to art policy
Methodology: This qualitative study systematically analyzes peer-reviewed literature to explore the impact of emerging technologies on contemporary art and new media. Focusing on digital platforms, cultural policy, and artistic production, it identifies key legal, economic, and cultural challenges through thematic analysis. By comparing findings with global benchmarks, the research proposes policy recommendations using a combined critical and deductive methodology, offering a new framework for understanding the convergence of art and technology
Results: The findings indicate that emerging technologies have reshaped methods of artistic production and dissemination, creating new models of interaction among artists, audiences, and policymakers. The advent of technologies such as artificial intelligence, blockchain, digital platforms, and augmented reality has not only broadened access to art but also introduced new challenges for art policy-making. This research underscores the need for policies that leverage technological innovations while prioritizing the protection of artists' rights, the establishment of fair and transparent markets, the preservation of traditional arts alongside digital creativity, and the promotion of cultural equity. Consequently, future art policies must adopt a comprehensive, adaptive, and intelligent approach to balance technological progress with the safeguarding of cultural values
Conclusion: By consciously embracing technology, art policies can adapt to the evolving cultural landscape and ensure a vibrant and equitable future for the arts. In the age of emerging technologies, policy-making should simultaneously foster innovation and uphold values such as cultural integrity, social justice, and environmental sustainability. These policies should enhance accessibility, diversity, and sustainability in the arts, empowering artists to use new technologies to create richer, more immersive experiences. Engaging diverse stakeholders—including artists, technologists, and cultural institutions—can lead to more effective and inclusive policies. Moreover, such policies should aim to maximize opportunities while mitigating risks, and be grounded in principles of equity, cultural diversity, and environmental responsibility. With forward-thinking strategies, artists can harness innovative tools to produce impactful and enduring works, transforming art into a catalyst for cultural, economic, and social development in the digital age. Both artists and audiences must be equipped to engage with new technologies and integrate them meaningfully into the artistic process
غزایی‌عتیق، زهرا (1402). تأثیری فناوری بر هنرهای تصویری با تحلیل کاربرد هوش مصنوعی. پایان¬نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا.
مصدری، فاطمه و حسینی‌سروری، سیدحسن (1397). ماهیت رسانه¬های نوین. رسانه و فرهنگ، 8(2)، 205-229.
Alacovska, A., Booth, P., & Fieseler, C. (2020). The Role of the Arts in the Digital Transformation. Artsformation Report Series, Posted: 28 Dec.
Brown, W.A. (2018). Digital transformation in art marketing. Journal of Arts Management, 12(3), 45-60. https://doi.org/10.4324/9781003111245-2
Couldry, N. (2012). Media, society. World: Social Theory and digital media practice.
Garcia, L., & Lopez, R. (2020). Communicating Heritage Through Contemporary Art Based on Technologies: A Proposal for the Heritage Sites in the WARMEST project. Technology and Society, 15(4), 89-102. https://doi.org/10.1088/1757-899x/949/1/012059
Gürşen, A.E. (2020), Art marketing as an emerging area in an emerging market, Arts and the Market, Vol. 10 No. 1, pp. 34-52. https://doi.org/10.1108/aam-01-2019-0004
Holmes, D. (2005). Communication theory: Media, Technology and society.
Jensen, K. B. (Ed.). (2013). A handbook of media and communication research: Qualitative and quantitative methodologies. Rutledge.
Jones, M., & Davis, K. (2019). Block chain technology and the art market: Challenges and opportunities. International Journal of Arts Economy, 6(1), 22-35.
Langdon, M. (2014). The work of art in a digital age: Art, technology and globalization. Springer. Chapter 4. https//doi.org/10.1007/978-1-4939-1270-4
Miller, S. (2021). Virtual reality and the future of museums. Museum Management Quarterly, 14(3), 33-50. https://doi.org/10.3280/oa-845-c220
Reiss, D. S., Price, J. J., & Evans, T. S. (2013). Sculplexity: Sculptures of complexity using 3D printing. Euro physics Letters, 104(4), 48001. https://doi.org/10.1209/0295-5075/104/48001
Rodowick, D.N. (2001). Reading the figural or philosophy after the new media. Duke University Press
Paul, C. (2015, February 23). The philosophy of digital art. Stanford Encyclopedia of Philosophy. https://plato.stanford.edu/entries/digital-art/