مواجهه‌ی با معماری به‌مثابه‌ی رُخداد نزد دریدا
محورهای موضوعی : فلسفه
شراره تیموری
1
,
شمس الملوک مصطفوی
2
1 -
2 -
کلید واژه: رُخداد, معماری, دریدا, دیکانستراکشن,
چکیده مقاله :
اگرچه به نظر می‌رسد دیکانستراکشن نزد دریدا موجب گسست و فروپاشی همه چیز است، اما می‌توان آن را به‌منزله‌ی مبنایی برای گرد هم آوردن و اتصال همه چیز هم به‌حساب آورد. رُخداد نزد دریدا مانند دیگر موضوعاتی که در فلسفه‌ی دریدا مطرح می‌شود، به‌سان دیکانستراکشن، به فروپاشی و بَرساخت مدام مبتلاست. در این خصوص سؤالات زیادی مطرح می‌شود از جمله این‌که رُخداد چیست و چرا امری درونی است که از ما اعتبار می‌گیرد یا این‌که اصولاً چرا رُخداد به مصنوع بودگی دچار است؟ به‌علاوه، مسئله‌ی مهم‌تر این است که چرا دریدا معماری را از سنخ رُخداد می‌داند و سبک دیکانستراکشن در معماری که با مشارکت خود او شکل گرفت، تا چه حدّ پدیده‌ای از جنس رُخداد تلقی می‌شود و نیز تا چه حدّ به تبیین رُخداد کمک می‌کند؟ مقاله‌ی حاضر تلاش می‌کند با تبیین آرای دریدا در مورد رُخداد و ارتباط آن با هنر و معماری، ویژگی‌های آن همانند ساخت‌ناپذیری و پیش‌بینی‌ناپذیری را آشکار سازد.
Although it seems that deconstruction disintegrates everything, it provides a basis for everything in Derrida's philosophy. As Derrida defines deconstruction on collapsing and rebuilding, event has no exception to this definition. Events, like Derrida's other discussions, are so intertwined that we cannot distinguish between them. But what is the event, and why is it an internal matter that takes credit from our internal and intuition? Why is it artificial? Derrida considers architecture to be an event type, and the style of deconstruction in architecture is an event definer? Thus, the explanation of Derrida's view of the event and its relation to art and architecture are manifested in features such undeconstructible, unpredictability of the event. For Derrida, therefore, the event is an instantaneous that even defines architecture in a "moment," and only from this dimension can it reach a consensus with architecture. In addition, deconstruction style in architecture takes us out of the ordinary cognition of form and space, and it can be an objective example of the subject of occurrence in architecture.
_||_