ارتباط پلی‌مورفیسم ژن ACTN 3 با عملکرد قدرتی کشتی‌گیران نوجوان شهر اردبیل

محورهای موضوعی : فعالیت بدنی و تندرستی

محمد قادری ¹

1 - گروه تربیت بدنی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران

تاریخ دریافت : 1402/02/07 تاریخ پذیرش : 1402/03/06 تاریخ انتشار : 1402/02/01

کلید واژه: پلی‌مورفیسم, ACTN3, کشتی‌گیران, ژنتیک, عملکرد قدرت,

چکیده مقاله :

هدف: "محیط" و "ژنتیک" هر دو به عنوان عامل ضروری برای عملکرد ورزشی افراد نخبه محسوب می‌گردند. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 با عملکرد قدرتی در کشتی‌گیران مبتدی نوجوان شهر اردبیل بود.روش‌: آزمودنی ها 15 کشتی‌گیر نوجوان مبتدی شهر اردبیل با دامنه سنی 16-11سال بودند. عملکرد ورزشی سنجش شده در این پژوهش شامل قدرت بالا‌تنه ( آزمون پرس‌سینه)، قدرت پایین‌تنه (آزمون اسکات) بود. پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز و توالی‌یابی مستقیم DNA (Tetra-ARMs PCR) از طریق نمونه بزاقی تعیین و مورد مقایسه قرار گرفت. پس از بررسی همگنی داده‌ها، از آزمون آنالیز t گروه‌های مستقل و آزمون مجذور‌کای جهت تجزیه ‌و تحلیل استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان‌ داد که تفاوت معناداری در فراوانی پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 در کشتی‌گیران نوجوان مبتدی مشاهده شد. فراوانی پلی‌مورفیسم‌ها به ترتیب در ژنوتیپ هموزیگوت سالم(RR) و هتروزیگوت(RX) بیشتر بود( 12=n(RR) و 3=n(RX) ، 001/=P). نتایج آزمون آنالیز t گروه‌های مستقل نشان‌دهنده‌ی عدم‌ارتباط معنادار در شاخص ‌های عملکرد قدرتی بالا‌تنه و پایین‌تنه در بین پلی مورفیسم( RR، RX) بود (بالا‌تنه:0.3=P، قدرت پایین‌تنه:0.4=P). نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان‌دهنده برتری ژنوتیپ هموزیگوت سالم(RR) در ژن ACTN3 کشتی‌گیران نوجوان مبتدی پسر شهر اردبیل بود و بر خلاف عدم‌تفاوت معناداری در شاخص‌های عملکرد قدرتی در بین دو ژنوتیپ (RR و RX)؛ ولی به دلیل بالا بودن عملکرد قدرتی در ژنوتیپ RR نسبت به RX، تا حدودی می‌توان گفت که احتمالاً این ژنوتیپ می‌تواند از عوامل مهم در استعدادیابی در کشتی‌گیران نوجوان بویژه در مناطق کوهستانی محسوب گردد.

چکیده انگلیسی:

Objective: Both "environment" and "genetics" are considered as essential factors for the athletic performance of elite people. The aim of this study was to investigate the relationship between ACTN3 gene polymorphism and strength performance in novice junior wrestlers in Ardabil.Methods: The statistical sample of this study was 15 beginner juvenile wrestlers in Ardabil in the age range of 11-16 years. Subjects had a history of 6 months to 1 year. Measured athletic performance included upper body strength (pre-chest test) and lower body strength (Scott test). ACTN3 gene polymorphism was determined and compared using salivary samples using polymerase chain reaction and direct DNA sequencing (Tetra-ARMs PCR). After examining the normality and homogeneity of the data, independent group t-test and chi-square test were used for analysis. Results: The results of the present study showed that a significant difference was observed in the frequency of ACTN3 gene polymorphism in beginner juvenile wrestlers. The frequency of polymorphisms was higher in healthy homozygous (RR) and heterozygous (RX) genotypes, respectively (n = 12 (RR) and n = n (RX), P = 0.001). The results of t-test analysis of independent groups showed a significant discrepancy between upper and lower body strength performance indices between polymorphisms (RR, RX) (upper body: P = 0.3, lower body strength: P = 0.4).Conclusion: In the present study, the results showed the superiority of healthy homozygous (RR) genotype in ACTN3 gene of novice male adolescent wrestlers in Ardabil, and despite the significant difference in strength performance indices between the two genotypes (RR and RX); However, due to the high strength performance in the RR genotype compared to the RX, it can be said that this genotype can be considered as an important factor in talent identification in juvenile wrestlers, especially in mountainous areas.

متن کامل:



ارتباط پلی‌مورفیسم ژن ACTN 3 با عملکرد قدرتی کشتی‌گیران نوجوان شهر اردبیل

*سهیلا همتی شکراب1، ابراهیم احمدیان2، محمد قادری3

1-2کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

3-استادیار، گروه تربیت بدنی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران

چكيده 

هدف: "محیط" و "ژنتیک" هر دو به عنوان عامل ضروری برای عملکرد ورزشی افراد نخبه محسوب می‌گردند.  با وجود تعامل پیچیده این عوامل، ممکن است یک ورزشکار با استعداد را به یک قهرمان تبدیل کند. لذا در حال حاضر تغییرات نوکلئوتیدی یا چندشکلی(پلی‌مورفیسم) و چگونگی تأثیر این چندشکلی‌ها بر روی فنوتیپ‌ها و در شکل‌گیری توانایی‌های ورزشی افراد، فرایند انتخاب صحیح و هدایت ورزشکاران و همچنین مکانیسم تاثیرگذاری مسیرهای متابولیکی بر عملکرد فردی، جزء موضوعات مورد بحث در زمینه ژنتیک ورزشی محسوب می‌گردد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 با عملکرد قدرتی در کشتی‌گیران مبتدی نوجوان شهر اردبیل بود.

روش‌ها: این تحقیق از نوع نیمه‌تجربی می‌باشد. به لحاظ طرح تحقیق،  از نوع علًی-مقایسه‌ای بوده است. نمونه آماری این مطالعه، 15 کشتی‌گیر نوجوان مبتدی شهر اردبیل در دامنه سنی 16-11سال بودند. آزمودنی‌ها دارای سابقه ورزشی 6 ماه تا 1 سال داشتند. نوع انتخاب نمونه آماری به صورتی بود که آزمودنی‌ها بصورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. عملکرد ورزشی سنجش شده در این پژوهش شامل قدرت بالا‌تنه ( آزمون پرس‌سینه)، قدرت پایین‌تنه (آزمون اسکات) بود. پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز و توالی‌یابی مستقیم DNA (Tetra-ARMs PCR) از طریق نمونه بزاقی تعیین و مورد مقایسه قرار گرفت.  پس بررسی نرمال بودن و همگنی داده‌ها، از آزمون آنالیز t گروه‌های مستقل و آزمون مجذور‌کای جهت تجزیه‌و تحلیل استفاده شد در این مطالعه، سطح معناداری کمتر از 5 درصد در نظر گرفته شده است. از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 جهت تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها و از نرم‌افزار Exell نسخه 2010 جهت رسم نمودار استفاده شده است.

یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان‌ داد که تفاوت معناداری در فراوانی پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 در کشتی‌گیران نوجوان مبتدی مشاهده شد. فراوانی پلی‌مورفیسم‌ها به ترتیب در ژنوتیپ هموزیگوت سالم(RR) و هتروزیگوت(RX) بیشتر بود( 12=n(RR) و 3=n(RX)  ، 001/=P). نتایج آزمون آنالیز t گروه‌های مستقل نشان‌دهنده‌ی عدم‌ارتباط معنادار در شاخص ‌های عملکرد قدرتی بالا‌تنه و پایین‌تنه در بین پلی مورفیسم( RR، RX) بود (بالا‌تنه:3/0=P، قدرت پایین‌تنه:4/0=P). 

نتیجه‌گیری: در تحقیق حاضر نتایج نشان‌دهنده برتری ژنوتیپ هموزیگوت سالم(RR) در ژن ACTN3 کشتی‌گیران نوجوان مبتدی پسر شهر اردبیل بود و بر خلاف عدم‌تفاوت معناداری در شاخص‌های عملکرد قدرتی در بین دو ژنوتیپ (RR و RX)؛ ولی به دلیل بالا بودن عملکرد قدرتی در ژنوتیپ RR نسبت به RX، تا حدودی می‌توان گفت که احتمالاً این ژنوتیپ می‌تواند از عوامل مهم در استعدادیابی در کشتی‌گیران نوجوان بویژه در مناطق کوهستانی محسوب گردد.

كليد واژه¬ها: پلی‌مورفیسم، ACTN3، عملکرد قدرت، ژنتیک، کشتی‌گیران.

نویسنده مسئول: رایانامه:[e-mail]

Association of ACTN3 Gene Polymorphism Strength performance of
Adolescent wrestlers in Ardabil

 

*Soheyla hemmati1, Ebrahim Ahmadyan2, Mohammad Ghaderi3

 

1,2- Master in of Sports Physiology, Department of Educational Sciences and Psychology, Department of Sports Physiology, Mohaghegh Ardabili University, Iran.

3- Assistant Professor, Department of Physical Education, Mahabad Branch, Islamic Azad University, Mahabad, Iran.

 

 

 

Abstract

Objective: Both "environment" and "genetics" are considered as essential factors for the athletic performance of elite people. Despite the complex interaction of these factors, it is possible to turn a talented athlete into a champion Therefore, at present, nucleotide changes or polymorphisms and how these polymorphisms affect phenotypes and in the formation of individuals' athletic abilities, the process of correct selection and guidance of athletes, as well as the mechanism of influence of metabolic pathways on individual performance are among the topics discussed in sports genetics. Is considered. The aim of this study was to investigate the relationship between ACTN3 gene polymorphism and strength performance in novice junior wrestlers in Ardabil.

Methods: This research is a quasi-experimental study. In terms of research design, it was causal-comparative. The statistical sample of this study was 15 beginner juvenile wrestlers in Ardabil in the age range of 11-16 years. Subjects had a history of 6 months to 1 year. The statistical sample was selected in such a way that the subjects participated in this study voluntarily. Measured athletic performance included upper body strength (pre-chest test) and lower body strength (Scott test). ACTN3 gene polymorphism was determined and compared using salivary samples using polymerase chain reaction and direct DNA sequencing (Tetra-ARMs PCR). After examining the normality and homogeneity of the data, independent group t-test and chi-square test were used for analysis. In this study, a significance level of less than 5% is considered. SPSS software version 22 is used to analyze the data and Exell software version 2010 is used to draw the chart.

Results: The results of the present study showed that a significant difference was observed in the frequency of ACTN3 gene polymorphism in beginner juvenile wrestlers. The frequency of polymorphisms was higher in healthy homozygous (RR) and heterozygous (RX) genotypes, respectively (n = 12 (RR) and n = n (RX), P = 0.001). The results of t-test analysis of independent groups showed a significant discrepancy between upper and lower body strength performance indices between polymorphisms (RR, RX) (upper body: P = 0.3, lower body strength: P = 0.4).

Conclusion: In the present study, the results showed the superiority of healthy homozygous (RR) genotype in ACTN3 gene of novice male adolescent wrestlers in Ardabil, and despite the significant difference in strength performance indices between the two genotypes (RR and RX); However, due to the high strength performance in the RR genotype compared to the RX, it can be said that this genotype can be considered as an important factor in talent identification in juvenile wrestlers, especially in mountainous areas.

Keywords: Polymorphism, ACTN3, Power Performance, Genetics, Wrestlers.

 

*Corresponding Author; E-mail:[e-mail]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مقدمه

ژنتیک ورزشی شاخه‌ی نسبتاٌ جدیدی از علم است که با فیزیولوژی انسان و بیوشیمی ارتباط دارد. در حال حاضر آزمون‌های ژنتیک مولکولی بر اساس تکنولوژی DNA به طور فعال در حوزه ژنتیک ورزشی برای ارزیابی استعداد افراد کاربرد دارد (1). از این رو، "محیط" و "ژنتیک" هر دو به عنوان عامل ضروری برای عملکرد ورزشی افراد نخبه محسوب می‌گردند.  با وجود تعامل پیچیده این عوامل، ممکن است یک ورزشکار با استعداد را به یک قهرمان تبدیل کند(2). بنابراین در حال حاضر تغییرات نوکلئوتیدی یا چندشکلی(پلی‌مورفیسم) و چگونگی تأثیر این چندشکلی‌ها بر روی فنوتیپ‌ها و در شکل‌گیری توانایی‌های ورزشی افراد (3, 4)، فرایند انتخاب صحیح و هدایت ورزشکاران و همچنین مکانیسم تاثیرگذاری مسیرهای متابولیکی بر عملکرد فردی، جزء موضوعات مورد بحث در زمینه ژنتیک ورزشی محسوب می‌گردد (5-8). از طرفی هم می‌توان گفت ژنتیک تا حدودی در شکل‌گیری این توانایی‌ها نقش داشته (5, 6)، به گونه‌ای که حدود 66 درصد اختلافات در وضعیت ورزشکاران به وسیله عوامل مازاد ژنتیک تعریف شده و اختلاف باقی‌مانده ناشی از عوامل محیطی غیرمشترک می‌باشد (9). از اوایل سال 2000، هر ساله تعداد ژن‌های موثر بر عملکرد انسان رو به فزونی یافته (10)، به طوری که اخیراً، 52 ژنوتیپ تاثیر‌گذار بر عملکرد ورزشکاران گزارش شده است (9). در میان ژن‌های نامزد، ژن ACTN3 به طور خاص، توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است(11). 

آلفا-آکتینین‌3 (ACTN3) به عضوی از خانواده پروتئین‌های متصل به آکتین تعلق دارد (4) که نقش‌های ساختاری و تنظیمی را در سازماندهی ساختار و انقباض عضلانی ایفا می‌کند. این ژن بر روی کروموزوم IIg13-g14 واقع شده است(12). پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 موجب بیان متفاوت پروتئین‌ها و عملکرد آن‌ها در افراد مختلف می‌گردد. دو ایزوفرم‌های آلفا- ‌آکتینین 2 و 3 تحت تاثیر دو ژن متفاوت بنامACTN3  و ACTN2  کد می‌شوند. در عضلات اسکلتی، این آلفا‌-آکتینین‌ها، پروتئین‌ غالب را در صفحه‌های Z سارکومری تشکیل می‌دهند و رشته‌های آکتین را به هم متصل و سبب استقرار و استحکام دستگاه انقباضی عضله می‌شوند(13). الگوی بیان این دو پروتئین سارکومری طی تکامل باعث شده است که هر کدام از آنها در جای خاصی غالب باشند، به طوری که بیان آلفا‌-آکتینین‌3 به طور گسترده‌ای به تارهای سریع گلیکولیتیک عضلات اسکلتی محدود می‌شود(14). وجود دو نسخه متفاوت از ژنACTN3 ، که هر دو نسخه در ژنوتیپ عمومی افراد وجود داشته، شامل نسخه R577 (ژنوتیپ RR یا آللR ) و 577 XX (ژنوتیپ XX یا آلل X) است که R577 نتیجه طبیعی و عملکردی ژن بوده و 577 XX  نتیجه تغییر توالی ژنوم است که  مانع تولید پروتئین آلفا آکتینین‌ 3 می‌شود. همچنین نسخه R577X (ژنوتیپ RX ) که شکل ترکیبی از ژنوتیپ طبیعی و جهش‌یافته این ژنوم محسوب می‌گردد (15). پس می‌توان گفت ژن ACTN3 با دارا بودن چند‌شکلی متفاوت، با توانایی‌های استقامتی، قدرت عضلانی یا پاسخ تمرین به عملکرد در ورزش مرتبط بوده (11, 16) و به طور مستقیم به ساختار و عملکرد تارهای عضلانی کمک می‌کند(15).

اخیراً یک تغییر ژنتیکی در قدرت عضلانی بسیار مورد توجه قرار گرفته (17) و وراثت‌پذیری قدرت عضلانی تقریباً بین 30 تا 80٪ گزارش شده است (18). این فرایند می‌تواند یک نشانگر زیستی بالقوه برای عملکرد عضلات باشد (19). تحقیقات موافق و مخالف زیادی درباره نقش پلی‌مورفیسم ACTN3 با عملکرد ورزشکاران وجود داشته است (20). نتایج تحقیق اولیورا و همکاران (2018) نشان داد که ارتباط قوی بین ژنوتیپ RR ACTN3 و عملکرد قدرتی نخبگان وجود داشت. در تحقیقی فرا تحلیلی بررسی ارتباط 9 پلی‌مورفیسم ژنتیکی و وضعیت قدرت ورزشکاران توسط ویراستراب و همکارانش(2018) نشان داده شد که ارتباطات قابل توجهی در پلی‌مورفیسم ژنتیکی ACE و ACTN3 وAGT  و MNSO  وNOS3  و SOD2 و  IL6-174 با وضعیت قدرت ورزشکاران وجود دارد (21). مشابه این تحقیق کیکوچی و همکاران(2013) در پژوهشی با عنوان نمایش کمترین ژنوتیپ XX  ACTN3 در 3 گروه (رده ملی، جهانی، نخبه) کشتی‌گیران نخبه ژاپنی، به این نتیجه رسیدند که فراوانی آلل R  ACTN3 در همه کشتی‌گیران به طور قابل توجهی بالاتر از گروه شاهد بود و فراوانی ژنوتیپ XX ACTN3 با وضعیت کشتی‌گیران نخبه ارتباط معنا‌داری داشت(22). علاوه بر این، نتایج تحقیق مرورسیستماتیک و فرا‌تحلیلی ما و همکاران (2013) شواهد محکمی را برای ارتباط بین ژنوتیپ آلل R ACTN3 و رویدادهای قدرتی/توانی پیدا کردند (15). هنرپور و همکاران( 2017) در پژوهش خود در بررسی ارتباط بین پلی‌مورفیسم ژنتیکی ژن ACTN3 و عملکرد ورزشی در میان بازیکنان نخبه فوتبال ایران، درصد توزیع ژنوتیپ را بیشتر از گروه کنترل گزارش کردند. یافته‌های این تحقیق نشان داد که بین ژنوتیپ‌های ACTN3 و عملکرد ورزشی در بین بازیکنان نخبه مرد ایرانی رابطه معنی‌داری وجود دارد(23). این مشاهدات از این فرضیه حمایت می‌کند که پلی‌مورفیسم ACTN3 R577X در عملکرد عضلانی و متابولیسم تاثیر داشته است (24)، از طرف دیگر در این زمینه، نتایج متضادی در عملکرد قدرتی/توانی ورزشکاران گزارش شده است (25). در تحقیق اولیورا و همکاران(2018)در بررسی اثر ژنوتیپ ACTN3 R577X  بر قدرت و توان عضلانی در ورزشکاران هنرهای رزمی برزیل، نتایج نشان‌دهنده عدم‌ارتباط معنادار بین ACTN3 و عملکرد عضلات بالا‌تنه بود و ورزشکاران MMA با ژنوتیپ RX نسبت به ورزشکاران با ژنوتیپ RR، دارای استقامت عضلانی بهتری بودند(26). نتایج پژوهش بررسی پلی‌مورفیسم ژن آلفا اکتنین-3 و تفاوت عملکرد ورزشی پسران 12-10 ساله غیر‌ورزشکار توسط فرخ‌پور و همکاران(1397)، نشان داد که ژنوتیپ‌های آلفا اکتنین-3 بر عملکرد سرعتی و قدرتی آزمودنی‌ها تأثیر معنا‌داری نداشت و فقط ژنوتیپ XX بر عملکرد استقامتی تأثیر معناداری داشت (27). در تحقیقات دیگری هم وجود آلل ACTN3 577R، در رابطه با قدرت یا استقامت عضلانی، مزیت عملکردی خاصی به دست نیامد (6). پس در کنار فاکتورهای محیطی مثل تمرین و تغذیه وجود تنوع ژنتیکی از اهمیت زیادی برخوردار بوده است که در جهت موفقیت افراد در سطوح بالای رقابتی موثرمی‌باشد. با این حال تنوع ژنتیکی درگیر و سهم آنها در جنبه های خاص عملکرد ورزشکاران ناشناخته باقی مانده است(28).  

طی دو دهه گذشته، مطالعات زیادی در حیطه ورزشی برای بررسی رابطه بین ژنتیک و عملکرد ورزشکاران نخبه انجام گرفته است (29) و ممکن است این عوامل در تبدیل‌شدن به یک ورزشکار قهرمان سرعتی / قدرتی موثر واقع شود. در این میان ژن ACTN3 می‌تواند یک کاندید امیدوارکننده باشد(18)حتی با استفاده از پلی‌مورفیسم این ژن ممکن است پیشنهادهای تمرینی مختلفی، برای بهبود تمرینات فیزیکی در رشته‌های قدرتی و استقامتی ارائه گردد (25). با توجه به اینکه رشته کشتی یک ورزش انفرادی بوده و به قدرت، توان و استقامت عضلانی زیادی نیاز دارد؛ سنجش ساختار و ویژگی‌های فیزیکی در کشتی‌گیران حرفه‌ای، تنها می‌تواند 30 درصد در توانایی شخص موثر بوده و بیشتر آمادگی اولیه، ژنتیکی و ارثی می‌باشد(30). بنابراین انتظار می‌رود که با توسعه سریع فن‌آوری‌های مبتنی بر ژن و با در نظر گرفتن عوامل محیطی تاثیر‌گذار بر این فرایند، تحقیقات بیشتری در جهت شناسایی دلایل ژنتیکی، به عنوان یک عامل کمک‌کننده به توانایی‌های ورزشی و عملکرد ورزشکاران انجام بگیرد (26, 31). با انجام این تحقیق ممکن است پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 به عنوان یک نشانگر ژنتیکی برای شناسایی افراد مستعد در ورزش کشتی باشد و پلی‌مورفیسم ژن این افراد به عنوان ابزاری برای کمک به مربیان در جهت تشخیص و هدایت افراد با استعداد ژنتیکی، برای رسیدن به سطح ورزشکار نخبه و تدوین برنامه‌های تمرینی فردی و تغذیه‌ای برای بهینه‌سازی تمرینات ورزشی بکار رود. همچنین می‌توان گفت از اتلاف سرمایه‌های مالی و انسانی هم جلوگیری می‌شود(32).  با استناد به مطالب بالا و با توجه به کمبود اطلاعات در این حیطه یافته‌های این تحقیقات دارای اهمیت زیادی می‌باشد. هدف محقق در این پژوهش، این است که ارتباط بین پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 را با عملکرد قدرتی کشتی‌گیران نوجوان مبتدی شهر اردبیل را بررسی کند. 

روش پژوهش

آزمودنی‌ها

این تحقیق از نوع نیمه‌تجربی و به لحاظ روش علًی-مقایسه‌ای می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کشتی‌گیران نوجوان مبتدی شهر اردبیل می‌باشند. نمونه آماری این تحقیق شامل 15 کشتی‌گیر مبتدی نوجوان پسر با دامنه سنی 16-11 سال بودند که حداقل 6 ماه تا 1 سال دارای سابقه ورزش کشتی داشتند و به صورت داوطلبانه در این تحقیق قرار گرفتند. قبل از شروع مطالعه، در یک جلسه توجیهی کلیه‌ی برنامه‌ها، شیوه صحیح اجرای تمرینات و خطرات احتمالی برای شرکت‌کنندگان توضیح داده شد و همه شرکت‌کنندگان فرم رضایت‌نامه را تکمیل نمودند. آزمودنی‌ها براساس تکمیل پرسشنامه وضعیت تندرستی و میزان فعالیت بدنی (پرسشنامه استاندارPAR-Q) و با توجه به شرایط جسمانی و سطح فعالیت روزانه انتخاب شدند. در پایان به آزمودنی‌ها این اطمینان داده شد که در صورت عدم‌تمایل به ادامه همکاری در هر مرحله از آزمون، می‌توانند انصراف دهند. معیار‌های ورود به تحقیق: رده سنی16-11 سال، داشتن حداقل 6 ماه تا 1 سال سابقه تمرین کشتی، نداشتن سابقه بیماری و عدم‌ابتلا به بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی-عروقی، آسم، و کلیوی، نداشتن عمل جراحی در طی شش ماه گذشته و مصرف نکردن هیچ‌ گونه مکمل یا دارو بوده است. از معیار‌های خروج از تحقیق می‌توان به عدم‌توانایی آزمودنی‌ها در انجام پروتکل برای انجام تست آزمایشگاهی، وجود هر گونه تب در زمان انجام تست بزاق، عدم‌رعایت شرایط لازم در طول اجرای پژوهش و نداشتن روحیه و انگیزه لازم برای انجام فرایند تحقیق اشاره کرد.

سنجش ترکیب‌بدن و پیکر‌شناسی

برای ارزیابی ویژگی‌های آنتروپومتریک به ترتیب طول قد و وزن با استفاده از قدسنج دیواری (SECA) ساخت آلمان با دقت 1 میلی‌متر و ترازوی مدل (SECA) ساخت آلمان با دقت 5 گرم اندازه‌گیری شد. قد آزمودنی‌ها برحسب سانتی‌متر و وزن آزمودنی‌ها بر حسب کیلوگرم ثبت شد. برای اندازه‌گیری قد آزمودنی‌ها از آنها خواسته شد که پاشنه‌ها، باسن و شانه‌هایشان را در مقابل بخش عمودی قدسنج قرار دهند و راست بایستد. بازوها باید به طور عادی کنار بدن قرار بگیرد. تخته تراز فوقانی را آنقدر پایین آورده تا با فرق جمجمه‌ای تماس حاصل کند. سپس هنگامی که فرد مستقیم به جلو نگاه می‌کند (36). نمره او را روی درجه قدسنج خوانده و ثبت کردیم. سپس برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به ترکیب‌بدن با استفاده از کالیپر یا چربی‌سنج مدل(HARPENDER) استفاده شد. دقت این دستگاه 2/0 میلی‌متر و ساخت کشور انگلیس بود. درصد‌چربی بدن با استفاده از مدل سه‌نقطه‌ای جکسون-پولاک اندازه‌گیری شد و اندازه‌گیری به این نحو بود که ابتدا لایه چربی زیرپوستی توسط محقق با ماژیک علامت‌گذاری شد. سپس لایه چربی زیرپوستی با انگشت شست و نشانه دست چپ گرفته شد(ناحیه‌ی سینه‌ای: اندازه‌گیری بصورت مورب و محل اندازه‌گیری به فاصله‌ای 5/2 سانتی‌متری زیر بغل، ناحیه‌ای شکمی: اندازه‌گیری بصورت افقی و محل گرفتن 3 سانتي‌متر در سمت راست و نيم اينچ پايين خط ناف و ناحیه ران: اندازه‌گیری به شکل عمودی و محل گرفتن، وسط بين مفصل ران و نزديكترين حاشيه استخوان كشكك مي‌باشد) و توسط کالیپر ضخامت چربی زیرپوستی اندازه‌گیری شد. با قرار دادن اندازه‌گیری‌های بدست آمده آن در فرمول‌های زیر درصد‌چربی بدن محاسبه گردید:

ناحيه ران + ناحيه شكم + ناحيه سينه = S

((سن)0002574/0) - (2(S)0000016/0) + ((S) 0008267/0) - 10938/1 = (Db) چگالي بدن

 

 

برای محاسبه شاخص توده بدن(BMI) از تقسیم وزن بدن بر مجذور قد به متر بر حسب کیلوگرم بر مترمربع به دست آمد(19).

= شاخص توده بدن

آزمون‌ها و سنجش متغیر‌های اصلی

سنجش قدرت عضلات

شرکت‌کنندگان پژوهش، بعد از اطلاع کامل از روش اجرای تحقیق وارد تحقیق شدند. از آزمودنی‌های تحقیق چندین آزمون برای ارزیابی قدرت عضلات گرفته شد. از آزمون اسکات پا برای اندازه‌گیری قدرت بیشینه عضلات پایین‌تنه و از آزمون پرس سینه برای ارزیابی قدرت بیشینه بالاتنه. استفاده گردید(33). وسایل مورد نیاز برای انجام آزمون‌ها شامل دستگاه اسکات‌پا، وزنه‌های آزاد و میله هالتر بوده است. روش اجرا به گونه‌ای بود که در آزمون اسکات ابتدا آزمودني، وزنه‌ها را در حالت مناسبي روي شانه‌هاي خود قرار داده و آن را با دو دست خود نگه داشتند. ميله وزنه اسكات پا به آهستگي از روي پايه، با حمايت يك نفر يار كمكي بلند شذ. حركت رو به پايين باید به شكل طبيعي اسكات پا، در حالي كه سر بالا قرار گرفته است، انجام گردد، حركت تا جايي ادامه مي‌يابد كه ران‌ها موازي سطح زمين باشد، سپس حركت اسكات به سرعت رو به بالا انجام مي‌شود؛ طوري كه زانوها صاف شود. حركت اسكات زماني درست محسوب مي‌شود كه ران‌ها موازي سطح زمين باشد. وزنه ويژه گرم كردن، بايد طوري انتخاب شود كه، آزمودني بتوانند 6 بار آن را تكرار كند. سپس با افزايش وزنه‌ها به مقدار 20 تا 30 درصد در هر تكرار، آزمودني تمرين خود را از 6 تكرار بيشينه به يك تكرار بيشينه رساندند. پس از انجام موفقيت‌آميز اين كار، آزمودني به مدت يك تا 5 دقيقه استراحت کردند. سپس حركت يك تكرار بيشينه خود را با 10 تا 20 درصد افزايش مجدد وزنه‌ها انجام دادند. حركت تا زماني ادامه پيدا کرد كه آزمودني‌ها نتوانند آن را به شكل درست اجرا نمايند. آخرين يك تكرار بيشينه موفق (درست) آزمودني، در برگ ثبت اطلاعات، يادداشت گردید. لازم به ذکر است ضرايب همبستگي بين آزمودني‌هاي چند تكرار بيشينه و يك تكرار بيشينه، بالاتر از 9/0 گزارش شده است . در اجرای آزمون پرس سینه آزمودني صاف و به پشت بر روي ميز پرس خوابیدند و كف پاها را روي زمين قرار دادند. دست‌ها كمي بيشتر از عرض شانه در دو طرف ميله وزنه قرار گرفت. سپس آزمودني وزنه را از جايش بلند كرده و تا جايي كه با قفسه سينه تماس پيدا كند، ميله وزنه را پايين آوردند. با بازكردن كامل بازوها (البته نه بيش از اندازه‌ها)، ميله به جاي اول خود برمي‌گردد. اين حركت تا مرحله بازماندگي (خستگي مفرط) يا تغيير حالت و شكل اجراي حركت، تكرار گردید. اين حركت در مدت 3 ثانيه انجام گرفت. يك ثانيه براي حركت يا انقباض درون‌گرا و 2 ثانيه براي حركت يا انقباض برون‌گرا. براي شروع تكرار بعدي فاصله استراحت 3 ثانيه‌اي در نظر گرفته شد.

برای محاسبه مقدار قدرت بیشینه(RM -1) عضلات بالاتنه و پایین تنه که بر اساس رابطه بین حداکثر بار قابل حمل نسبت به متغیر مورد نظر برآورد می‌کنند. از فرمول برزیکی که‌ یک رابطه خطی بین بار و تکرارها را در نظر می‌گیرد و به عنوان یک روش تخمین معتبر بوده، استفاده شده است. فرمول برزیسکی به شرح زیر است:(34)

 

  = قدرت بیشینه

 

اندازه‌گیری متغیر‌های پلی‌مورفیسم

در مرحله اندازه‌گیری متغیر‌های آزمایشگاهی، ابتدا از هر آزمودنی مقدار 4 میلی‌لیتربزاق گرفته شد و نمونه‌های بزاق پس از جمع‌آوری در ظروف استریل به یخچال 83 -درجه انتقال داده و نگهداری شد و با اجرای دستورالعمل آزمایشگاهی، DNA استخراج شد. غلظت و خلوص DNA به دست آمده با با روش اسپکتروفتومتری(نانودراپ) در طول موج 260 نانومتر و الکتروفورژ ژل آگارز بررسی گردید. پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز تترا آرمز (Tetra-ARMs PCR) و توالی‌یابی مستقیم  DNAتعیین و مورد مقایسه قرار گرفت. روش کار به این صورت است که ابتدا استخراج DNA  به میزان 200 لاندا از هر نمونه توسط کیت تخصصی (SINACLON) انجام شد. سپس پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 با استفاده از روش PCR تعیین و مورد مقایسه قرار گرفت. برای ژن ACTN3 یک پرایمر رفت و یک پرایمر برگشت طراحی و استفاده شد. محصول PCR شامل2 لاندا پرایمر + 5/12 لاندا مسترمیکس+5/8لاندا آب+2لاندا DNA تهیه شد. برنامه ترموسایکلر گرادیانت PCR شامل 5 دقیقه دمای 94 درجه، 30 ثانیه 94 درجه، 60 ثانیه 62 درجه، 60 ثانیه 72 درجه، 5 دقیقه 72 درجه بود که محصول نهایی الکتروفورز بر روی ژل 5/1 درصد بررسی گردید. باند‌های ایجاد شده جهت تصویر‌برداری بر روی دستگاه ترانس لومینتور انجام شد و ویژگی‌های ژن مورد بررسی بر اساس طول باند ایجاد شده در مقایسه با لدر استاندارد مشخص گردید(شکل1).

 

شکل1.  تعیین ژنوتیپ ژن ACTN3 بر روی ژل آگارز، الف: هتروزیگوت ب: هموزیگوت وحشی

نتایج

در جدول(1) شاخص‌های مرکزی و دامنه پراکندگی  مربوط به ویژگی‌های پیکری کشتی‌گیران نوجوان پسر شهر اردبیل گزارش شده است.

 

 

جدول 1. شاخص‌های مرکزی و دامنه پراکندگی ویژگی‌های پیکری کشتی‌گیران نوجوان پسر شهر اردبیل

حداقل	حداکثر	میانگین/انحراف معیار	تعداد	متغیر‌ها
11	16	53/1±07/13	15	سن (سال)
145	183	67/10±164	15	قد (سانتی‌متر)
43	93	45/17±13/60	15	وزن (کیلو‌گرم)
1/6	5/26	66/6±78/16	15	چربی (درصد)
91/15	34/32	39/5±21/22	15	شاخص توده‌ي بدن(کیلوگرم/متر‌مربع)

 

در جدول(2) شاخص‌های پیکرشناسی و عملکردی آزمودنی‌ها به تفکیک پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 گزارش شده است. نتایج داده‌های پیگر‌شناسی آزمودنی‌ها نشان داد که میانگین مقادیر همه متغیر‌های پیکرشناسی در افراد دارای ژنوتیپ RR نسبت به ژنوتیپ RX دارای مقادیر بیشتری بوده است. در ارتباط با شاخص‌های عملکردی، بالاترین میانگین در آزمون قدرت نسبی بالا تنه بین دو ژنوتیپ (RR، RX) ژن ACTN3، مربوط به ژنوتیپ RR، بالاترین میانگین در آزمون قدرت نسبی پایین تنه بین سه ژنوتیپ ژن ACTN3، مربوط به ژنوتیپ RR بود.

 

 

جدول2. ویژگی‌های پیکری و شاخص های عملکردی آزمودنی‌ها به تفکیک پلی مورفیسم ژن ACTN3

ارزش P بین گروه	هموزیگوت(xx) (0=n)	هتروزیگوت(RX) (3=n)	هموزیگوت(RR) (12=n)	متغیر
63/0	-	67/12	17/13	میانگین	سن (سال)
	-	57/0	69/1	انحراف معیار
60/	-	161	164	میانگین	قد (سانتی‌متر)
	-	7/8	32/11	انحراف معیار
14/0	-	66/48	38/65	میانگین	وزن (کیلو‌گرم)
	-	37/7	69/17	انحراف معیار
25/0	-	71/12	79/17	میانگین	چربی (درصد)
	-	1/3	7	انحراف معیار
47/0	-	17/21	60/23	میانگین	شاخص توده‌ي بدن(کیلوگرم/متر‌مربع)
	-	77/2	36/5	انحراف معیار
4/0	-	27/50	33/64	میانگین	قدرت نسبی پایین تنه (کیلوگرم)
	-	62/10	14/27	انحراف معیار
36/0	-	60/30	11/38	میانگین	قدرت نسبی بالا تنه (کیلوگرم)
	-	4/9	86/12	انحراف معیار

 

 

در جدول(3) فراوانی پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 مقایسه شده است. نتایج آزمون مجذور‌کای در مقایسه فراوانی‌های پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 نشان‌دهنده تفاوت معنادار در فراوانی‌ها بود (001/0=P). همچنین درصد فراوانی ژنوتیپ RR برابر با 80% (12=n) و درصد فراوانی ژنوتیپ RX  برابر 20% (3=n) می‌باشد(نمودار1). نتایج آزمون آنالیز t گروه‌های مستقل در بررسی رابطه بین پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 و قدرت نسبی کشتی‌گیران نوجوان پسر شهر اردبیل در بین ژنوتیپ‌های(RR ، RX ) ژن ACTN3 نشان دهنده عدم ارتباط معنادار در آزمون های قدرت نسبی بود(جدول 2). اگرچه آزمودنی‌های دارای ژنوتیپ RR در آزمون های قدرت، عملکرد نسبتاً خوبی را نشان دادند.

 

 

جدول 3. نتایج مقایسه فراوانی پلی‌مورفیسم های ژن ACTN3

گروه ها	فراوانی مشاهده شده	فراوانی مورد انتظار	باقیمانده	درصد فراوانی	ارزش خی دو	درجه آزادی	ارزشP
RX	3	6/9	4/2	20%	15	1	001/0*
RR	12	6/0	4/2	80%
مجموع	15

*معناداری در سطح کمتر از 5 درصد

 

 

 

نمودار 1. فراوانی پلی‌مورفیسم های ژن ACTN3

 

بحث و نتیجه‌گیری

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 با عملکرد قدرتی کشتی‌گیران نوجوان مبتدی پسر شهر اردبیل بود. نتایج پژوهش حاضر، نشان‌دهنده تفاوت معنادار در فراوانی پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 در آزمودنی‌ها بود که بیشترین فراوانی مربوط به ژنوتیپ هموزیگوت سالم(RR) بود(20%=RX، 80%=RR). با این حال نتایج، ارتباط معناداری در شاخص‌های عملکردی در بین هر دو ژنوتیپ RR ، RX نشان نداد که با مطالعات کیکوچی و همکارانش(2012 و 2013)، ریباس و همکارانش(2017) و سانتیاگو و همکاران(2008) مبنی بر بیان بالای ژنوتیپRR  در ورزشکاران رشته ورزشی مختلف همسو بوده است (22, 35, 36)  36، )همچنین در بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 با شاخص‌های عملکردی ورزشی در تحقیقات اولیورا و همکاران(2018)، فرخ‌پور و همکاران(1397) و آنتونیا و همکاران(2017)، مشاهده شده است که ارتباط معناداری بین این دو متغیر وجود ندارد که با نتایج تحقیق حاضر همسو بوده است(6, 26, 27). از طرفی نتایج متناقض با تحقیق حاضر مبنی بر عدم‌ارتباط معنادار بین عملکرد ورزشی در دوندگان نخبه و ورزشکاران قدرتی فنلاندی، یونانی، روسی(22) وضعیت عملکرد قدرتی ورزشکاران روسیه(37) عملکرد کشتی‌گیران(22)‌. وزنه‌برداران(20) فوتبالیست‌ها(23, 33) شناگران حرفه‌ای(29) و ورزشکاران هنرهای رزمی(26)، گزارش شده است. به نظر می‌رسد وجود فراوانی‌های متفاوت در ژنوتیپRX  و RR در تحقیقات مختلف نشان‌دهنده سازگاری انتخاب ورزش، ایجاد فنوتیپ‌های مخالف مرتبط بوده و باعث مطلوب شدن عملکرد قدرتی، توانی، استقامتی می‌گردد(4) (26, 37, 38) تحقیقات نشان داده است آلل R و ژنوتیپ RR  برای عملکرد ورزشکاران قدرتی/سرعتی، و آلل X یا ژنوتیپ XX برای عملکرد ورزشکاران استقامتی مزایای فراوانی داشته است (24, 29, 36, 39) لذا وجود برخی تناقضات در مورد وجود یا عدم‌وجود ارتباط پلی‌مورفیسم ACTN3 R577X بر قدرت عضلانی و فنوتیپ‌های قدرت می‌تواند از بین برود(40) .با توجه به اینکه در این مطالعه ارتباط معناداری بین پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 وجود ندارد، ولی افراد با ژنوتیپRR  دارای فراوانی بالاتر و قدرت بالاتنه و پایین‌تنه بیشتری نسبت به افراد دارای ژنوتیپ RX بوده‌اند. در توجیح این مطلب می‌توان گفت با توجه به اینکه نسخه RR 577 (ژنوتیپ RR یا آلل R) نتیجه طبیعی و عملکردی ژن، نسخه 577XX (ژنوتیپ XX یا آلل X) توالی ژنوم تغییر‌یافته بوده و مانع از تولید پروتئین آلفا -آکتینین‌ 3 می‌گردد و همچنین نسخه R577X (ژنوتیپ RX) که شکل ترکیبی از ژنوتیپ طبیعی و جهش‌یافته این ژنوم بوده و همان عملکرد را داشته است. بنابراین ژنوتیپ RR با بیان بالایی از پروتئین آکتین 3، باعث افزایش حجم عضلانی، سرعت انقباض سریع تارهای عضلانی و انقباضات انفجاری شده است (15). این مشاهدات ممکن است ارتباط جزئی بین ژنوتیپ RR، هیپرتروفی عضلانی اسکلتی و وضعیت ورزشکاران قدرت / سرعتی را توضیح دهد(41) پس می‌توان گفت بین وجود آلل R و ظرفیت انجام انقباضات عضلانی با قدرت زیاد رابطه مثبت وجود دارد (42) و تمرین قدرتی با تاثیر بر ساختار و محتوای پروتئینی عضله اسکلتی بویژه پروتئین‌های سارکومری، سبب افزایش قدرت و توان عضله می‌شود که آلفا- آکتینین یکی از این پروتئین‌های موثر بر افزایش قدرت سارکومری عضله اسکلتی، می‌باشد (48). در نتیجه افراد دارای ژنوتیپ RR در میان ورزشکاران قدرتی بیش از حد نمایانگر هستند (26). در مقابل کمبود آلفا-آکتینین 3 به علت هموزیگوسیت XX در پلی‌مورفیسم R577X 3 ACTN  باعث اختلال ساختاری و فیزیولوژیکی در تارهای عضلانی نوع II می‌گردد، این امر می‌تواند بر عملکرد ورزشی سرعتی و توانی مبتنی بر قدرت، تاثیر بگذارد (43). بنابراین، افراد مبتلا به ژنوتیپ XX دارای عملکرد ضعیفی در عضلات اسکلتی در طول تولید نیروی انقباض هستند(22). با توجه به اینکه رشته کشتی نیاز به مقادیر بالای قدرت مطلق و نسبی، قدرت عضلانی و متابولیسم بی‌هوازی دارد و تحقیقات نشان داده که در کشتی‌گیران نخبه بزرگسالان درصد بیشتر از انواع تار IIA  و IIAX را نسبت به کشتی‌گیران نخبه نوجوانان داشتند؛ این ممکن است نشان دهد که عملکرد در رشته کشتی، علاوه بر عوامل ژنتیکی به طور جداگانه تحت تاثیر سن و تجربه ورزشی هم باشد(22). تحقیقات نشان داده که بیان بیشتر ژنوتیپ RR با عملکرد انعطاف پذیری رابطه عکس داشته؛ ولی با تحمل در برابر آسیب عضلانی خصوصا پس از تمرینات برونگرا ارتباط مستقیم دارد. همچنین آلل ACTN3 R با میزان بالایی از تستوسترون در هر دو نوع ورزشکار مرد و زن مرتبط بوده است(25, 43) و برای نتیجه‌گیری بهتر در حیطه ژنتیکی، نیازمند پژوهش بیشتری می‌باشد. 

مطالعات نشان داده‌اند كه ارتباط بين پلي‌مورفيسم ژن‌هاي مختلف بر اساس ورزشكار بودن، نژاد‌هاي مختلف و حتی جنسیت داراي اختلاف هايي است. به عبارت ديگر در برخي نژاد‌ها و در ژنوتيپ برخي ژن‌ها، تفاوت معناداري بين گروه ورزشكار وجود دارد، در حالي كه در كشور‌ها و نژاد‌هاي ديگر و در مورد همان ژن‌ها، چنين تفاوتي يافت نشده است،  حتی گزارش شده است مقاومت عضلانی در زنان دارای حامل‌های آلل X ژن ACTN3 نسبت به مردان بیشتر بوده است (18, 20, 44) علاوه بر این به نظر می‌رسد برای رسیدن افراد به سطح ورزشکار نخبه عامل های دیگری مثل ارتفاع از سطح دریا، نوع تمرینات ورزشکاران، امکانات در دسترس و عوامل دیگر هم به اندازه عوامل ژنتیکی و شاید بیشتر از آن تاثیر داشته باشد. این ادعا از نتایج تحقیق حاضر و دیگر پژوهش‌هایی که نتوانستند ارتباط معناداری بین ژنتیک یک یا چند ژن خاص و عملکرد قدرتی پیدا کنند، دریافت می‌شود. چه بسا که اگر بنا باشد یک یا دو ژن به تنهایی بتوانند یک فرد را ورزشکار کنند، باید همۀ تحقیقات صورت گرفته، ارتباط معناداری بین ورزشکار شدن و نوع ژنتیک فرد بیابند که در عمل چنین اتفاقی نیفتاده است. از طرفی نمونه‌هایی که در این تحقیق استفاده شده‌اند احتمالاً به اندازه کافی برای نتیجه‌گیری بهتر، بزرگ نبوده و یشنهاد می‌گردد در تحقیقات آتی با تعداد آزمودنی‌های زیادی این تحقیق صورت بگیرد.  به طور کلی پژوهش در حیطه پلی‌مورفیسم ژنتیکی توجه بسیاری را جلب کرده و گاه به این صورت مطرح شده که با مطالعۀ آن می‌توان دربارۀ عملکرد ورزشی افراد اظهار نظر کرد و مطالعات در جامعه ایرانی مخصوصاً شهر اردبیل با توجه به اینکه از نوع نژاد قفقازي بودند؛ ژنتیک بالقوه‌اي در اجراي قابلیت‌هاي قدرتی/ توانی نشان داده‌اند. در تحقیق حاضر به طور کلی نتایج نشان‌دهنده برتری ژنوتیپ هموزیگوت سالم(RR) (80 درصد) در ژن ACTN3 کشتی‌گیران نوجوان مبتدی پسر شهر اردبیل بود و تفاوت معناداری در شاخص‌های عملکرد قدرتی (بالاتنه و پایین‌تنه) در بین دو ژنوتیپ (RRو RX) نشان نداد؛ ولی به دلیل بیشتر بودن عملکرد قدرت‌بالاتنه و پایین‌تنه در ژنوتیپ RR، تا حدودی می‌توان گفت که احتمالاً این ژنوتیپ در این منطقه برای رشته کشتی، شانس موفقیت بیشتری داشته و می‌تواند از عوامل مهم در استعدادیابی در این رشته ورزشی محسوب شود. اگر چه پلی‌مورفیسم ACTN3 R / X یک نامزد قوی برای آمادگی جسمانی ورزشی و یا فنوتیپ مرتبط با عملکرد ورزشی محسوب می‌شود؛  پس این پلی‌مورفیسم به تنهایی یا در ترکیب با عوامل دیگر ممکن است در عملکرد قدرت عضلانی تاثیرگذار باشند.

 

 

تشکر و قدردانی

بدین وسیله از آزمودنی‌های  این تحقیق و پرسنل مرکز سلامت دانشگاه محقق اردبیلی و هیات کشتی استان اردبیل که ما را در انجام مراحل مختلف این تحقیق یاری نمودند صمیمانه تشکر و قدردانی می نماید.

 

تعارض منافع

این پژوهش حاصل استخراج از پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه محقق اردبیلی بوده و هیچ گونه تعارض منافعی در آن وجود ندارد.

 

 

 

 

 

 

 

منابع

 

1.        Rahmati. M., Faramarziyan. N., Mirnasouri. R., Bahrami. M. (2015). The Association between GNB3 Gene Polymorphism and Endurance Sports: A Systematic Review and Meta-analysis. Pathobiology Research. 18(3):1-13.

2.        Georgiades. E., Klissouras. V., Baulch. J., Wang. G., Pitsiladis. Y. (2017). Why nature prevails over nurture in the making of the elite athlete. BMC genomics. 18(8):59-66.

3.        Usaç. G., Eroglu. O., Zileli. R. (2020). The Evaluation of RS1805086 and RS1805065 Polymorphisms in Mstn Gene and Anthropometric Properties of National and Amateur Arm Wrestlers. International Journal of Morphology. 38(4).

4.        Pimjan. L., Ongvarrasopone. C., Chantratita. W., Polpramool. C., Cherdrungsi. P., Bangrak. P., et al. (2018). A study on ACE, ACTN3, and VDR genes polymorphism in Thai weightlifters. Walailak Journal of Science and Technology (WJST). 15(9):609-26.

5.        Clos. E., Pruna. R., Lundblad. M., Artells. R., Maffulli. N. (2021). ACTN3’s R577X single nucleotide polymorphism allele distribution differs significantly in professional football players according to their field position. Medical Principles and Practice. 30(1):92-7.

6.        Knafo. S., Ellerbroerk. A., Vargas. L. (2018). The Relationship between the ACTN3 Genotype and Measures of Stress, Exercise Performance and Body Composition.

7.        Fallah. A., Fallahmohammadi. Z., Behmanesh. M., Gharakhanlou. R., Alinaghizadeh. M. (2019). The ACTN3 R577X polymorphism is associated with judo status in Iranian elite judo athletes. Journal of Applied Exercise Physiology. 14(28):151-8.

8.        Ulucan. K. (2016). Literature review of Turkish sportsmen in terms of ACTN3 R577X polymorphism.

9.        Jung. H., Lee. N., Park. S. (2016). Interaction of ACTN3 gene polymorphism and muscle imbalance effects on kinematic efficiency in combat sports athletes. Journal of exercise nutrition & biochemistry. 20(2):1.

10.        Ulucan. K. (2015). Need for sports genetics. J Investig Genomics. 2(2):00021.

11.        Sarzynski. MA., Loos. RJ., Lucia. A., Perusse. L., Roth. SM., Wolfarth. B., et al. (2016). Advances in exercise, fitness, and performance genomics in 2015. Medicine and science in sports and exercise. 48(10):1906-16.

12.        Suminaga. R., Matsuo. M., Takeshima. Y., Nakamura. H., Wada. H. (2000). Nonsense mutation of the alpha-actinin-3 gene is not associated with dystrophinopathy. American journal of medical genetics. 92(1):77-8.

13.        Salehi. M., Alipour. AA., Mohaddes. SM. (2012). Investigation of ACTN-3 gene polymorphism in top Iranian athletes. Sport physiology. 13 (9): 13-22. (Persian)

14.        Mills. M., Yang. N., Weinberger. R., Vander Woude. DL., Beggs. AH., Easteal. S., et al. (2001). Differential expression of the actin-binding proteins, α-actinin-2 and-3, in different species: implications for the evolution of functional redundancy. Human molecular genetics. 10(13):1335-46.

15.        Ma. F., Yang. Y., Li. X., Zhou. F., Gao. C., Li. M., et al. (2013). The association of sport performance with ACE and ACTN3 genetic polymorphisms: a systematic review and meta-analysis. PloS one. 8(1):e54685.

16.        Berman. Y., & North. KN. (2010). A gene for speed: The emerging role of α-actinin-3 in muscle metabolism. Physiology. 25(4):250-9.

17.        Kostek. M., Hubal.MJ., Pescatello. LS. (2011). The role of genetic variation in muscle strength. American Journal of Lifestyle Medicine. 5(2):156-70.

18.        Vincent. B., De Bock. K., Ramaekers. M., Van den Eede. E., Van Leemputte. M., Hespel. P., et al. (2007). ACTN3 (R577X) genotype is associated with fiber type distribution. Physiological genomics. 32(1):58-63.

19.        Pimenta. EM., Coelho. DB., Cruz. IR., Morandi. RF., Veneroso. CE., de Azambuja Pussieldi. G., et al. (2012). The ACTN3 genotype in soccer players in response to acute eccentric training. European journal of applied physiology. 112(4):1495-503.

20.        Mirzaei. S. (2019). Investigate on the Relationship between ACTN3 Gene Polymorphism with Talent Identification Indices in Boy Adolescent Weightlifters in Ardabil City: University of Mohaghegh Ardabili.

21.        Weyerstraß. J., Stewart. K., Wesselius. A., Zeegers. M. (2018). Nine genetic polymorphisms associated with power athlete status–a meta-analysis. Journal of science and medicine in sport. 21(2):213-20.

22.        Kikuchi. N., Ueda. D., Min. Sk., Nakazato. K., Igawa. S. (2013). The ACTN3 XX genotype’s underrepresentation in Japanese elite wrestlers. International journal of sports physiology and performance. 8(1):57-61.

23.        Honarpour. A., Mohseni. M., Ghavidel Hajiagha. S., Irani. S., Najmabadi. H. (2017). Investigation of the relationship between a genetic polymorphism in ACTN3 and elite sport performance among Iranian soccer players. Iranian Rehabilitation Journal. 15(2):149-54.

24.        Eynon. N., Ruiz. JR., Femia. P., Pushkarev. VP., Cieszczyk. P., Maciejewska-Karlowska. A., et al. (2012). The ACTN3 R577X polymorphism across three groups of elite male European athletes.

25.        Kikuchi. N., Yoshida. S., Min. S-k., Lee. K., Sakamaki-Sunaga. M., Okamoto. T., et al. (2015). The ACTN3 R577X genotype is associated with muscle function in a Japanese population. Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism. 40(4):316-22.

26.        Oliveira. E., Rodrigues. P., Salgueirosa. FM., Seniski. GG., Wharton. L., Osiecki. R. (2018) Effect of ACTN3 R577X genotypes on muscle strength and power in Brazilian mixed martial arts athletes. Journal of Exercise Physiology Online. 21(2):202-13.

27.        Farrokh Pour. F., & Zahsaz. F. (2019). Type of alpha-actin-3 genotype and differences in athletic performance of non-athlete adolescent boys in Urmia. Applied health studies in exercise physiology. 5 (2): 45-53. (Persian)

28.        Papić. V., Rogulj. N., Pleština. V. (2009). Identification of sport talents using a web-oriented expert system with a fuzzy module. Expert Systems with Applications. 36(5):8830-8.

29.        Lee. FX., Houweling. PJ., North. KN., Quinlan. KG. (2016). How does α-actinin-3 deficiency alter muscle function? Mechanistic insights into ACTN3, the ‘gene for speed’. Biochimica et Biophysica Acta (BBA)-Molecular Cell Research. 1863(4):686-93.

30.        Esfarjani. F., Zaman Zad. F., Marandi. SM. (2015). Changes in body composition, anaerobic power and muscular endurance of elite wrestlers after short and long duration of creatine consumption. Sport Physiology. 7(27):15-30.

31.        Tanisawa. K., Wang. G., Seto. J., Verdouka. I., Twycross-Lewis. R., Karanikolou. A., et al. (2020). Sport and exercise genomics: the FIMS 2019 consensus statement update. British journal of sports medicine. 54(16):969-75.

32.        Kikuchi. N., Min. S-k., Ueda. D., Igawa. S., Nakazato. K. (2012).  Higher frequency of the ACTN3 R allele+ ACE DD genotype in Japanese elite wrestlers. The Journal of Strength & Conditioning Research. 26(12):3275-80.

33.        Aidar. M., & Line. SRP. (2007). A simple and cost-effective protocol for DNA isolation from buccal epithelial cells. Brazilian dental journal. 18(2):148-52.

34.        McGuigan. M. (2019). Testing and Evaluation of Strength and Power: Routledge.

35.        Eynon. N., Hanson. ED., Lucia. A., Houweling. PJ., Garton. F., North. KN., et al. (2013).  Genes for elite power and sprint performance: ACTN3 leads the way. Sports medicine. 43(9):803-17.

36.        Ribas. MR., Oliveira. ZC., Salgueirosa. F., Fernandes. P., Matos. Od., Bassan. JC. (2017). Association of ACTN3 R577X and ACE I/D polymorphisms in Brazilians wrestlers. Revista Brasileira de Medicina do Esporte. 23:469-72.

37.        Druzhevskaya. AM., Ahmetov. II., Astratenkova. IV., Rogozkin. VA. (2008). Association of the ACTN3 R577X polymorphism with power athlete status in Russians. European journal of applied physiology. 103(6):631-4.

38.        Kikuchi. N., Miyamoto-Mikami. E., Murakami. H., Nakamura. T., Min. S-K., Mizuno. M., et al. (2016). ACTN3 R577X genotype and athletic performance in a large cohort of Japanese athletes. European journal of sport science. 16(6):694-701.

39.        Ben-Zaken. S., Eliakim. A., Nemet. D., Meckel. Y. (2019). Genetic variability among power athletes: the stronger vs. the faster. The Journal of Strength & Conditioning Research. 33(6):1505-11.

40.        Santiago. C., González-Freire. M., Serratosa. L., Morate. FJ., Meyer. T., Gómez-Gallego. F., et al. (2008). ACTN3 genotype in professional soccer players. British journal of sports medicine. 42(1):71-3.

41.        Wei. Q. (2021). The ACE and ACTN3 polymorphisms in female soccer athletes. Genes and Environment. 43(1):1-8.

42.        Cięszczyk. P., Eider. J., Ostanek. M., Arczewska. A., Leońska-Duniec. A., Sawczyn. S., et al. (2011).  Association of the ACTN3 R577X polymorphism in Polish power-orientated athletes. Journal of human kinetics. 28:55.

43.        Zempo. H., Miyamoto‐Mikami. E., Kikuchi. N., Fuku. N., Miyachi. M., Murakami. H. (2017). Heritability estimates of muscle strength‐related phenotypes: A systematic review and meta‐analysis. Scandinavian journal of medicine & science in sports. 27(12):1537-46.

44.        Yang. N., MacArthur. DG., Gulbin. JP., Hahn. AG., Beggs. AH., Easteal. S., et al. (2003). ACTN3 genotype is associated with human elite athletic performance. The American Journal of human genetics. 73(3):627-31.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---