بررسی تطبیقی نیکی و پلیدی در دو حماسه شاهنامه فردوسی و سرود نیبلونگن
محورهای موضوعی : مطالعات نقد ادبی
شهرام صحاوی
1
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)
الهام رحمانی مفرد
2
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
کلید واژه: نیکی, پلیدی, خرد, لغزش,
چکیده مقاله :
اعتقاد به نیکی و پلیدی و نزاع دائمی آنها، پیروزی نیکی و نتیجه آن که نظم می باشد و نیز پیروزی پلیدی که پیامد آن آشوب است نه تنها موضوع زندگی روزمره ما انسانهاست بلکه یکی از ارکان اصلی حماسه ماندگار شاهنامه فردوسی است. نظام دو قطبی با تفاوتهایی نسبت به شاهنامه در حماسه آلمانی سرود نیبلونگن نیز ساختار تحول شخصیتی قهرمانان اصلی داستان را تبیین می نماید. درکل از بررسی دو اثر حماسی ایرانی شاهنامه فردوسی – سروده شده در قرن 11 میلادی – وآلمانی سرود نیبلونگن – سروده شده در قرن 13 میلادی – می توان نتیجه گرفت، انسان متعادل که در بدو امربا طبیعت در وحدت قرار دارد در پی نقصان در قوه خردش توسط نیروها یا همان خصلتهای پلیدی یعنی رشک، خشم، کین، آز و نیاز گمراه می شود. انسانی که دیگر در وحدت با طبیعت نیست به یاد آنچه از دست داده است داستانهای اسطوره ای را در قالب حماسه روایت می کند.