ریا و اخلاص و بازتاب آن در شعر حافظ
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
محمدرضا حصارکی
1
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران، تهران.*نویسنده مسئول:
m.r.hesaraki@gmail.com)
کلید واژه: حافظ, شعر فارسی, perspective, Persian poetry, Hafez, ریا, hypocrisy, اخلاص, sincerity, منظر,
چکیده مقاله :
اندیشه های اخلاقی در شعر حافظ جایگاه ویژه ای دارند. شعر حافظ مملو از مفاهیم و ارزش های اخلاقی و انسانی است که هرکدام برای نوع بشر درس زندگی به شمار می روند. پند و اندرزهای اخلاقی حافظ که بسیاری از آنان ریشه در تعالیم دین مبین اسلام دارد، رهنمودهایی برای زندگی هستند که با دقت و ظرافت ادبی، راه و رسم خوب زیستن را به انسان نشان می دهد. حافظ شاعر اندیشه های ناب انسانی است که معنویت حاکم بر اشعار او ریشه در آیات قرآن و آحادیث و روایات دینی دارد که جامعه را به سمت فضائل اخلاقی رهنمون می سازد. اشعار حافظ دربارۀ اخلاق و ارزش های اخلاقی چنان زیبا و هنرمندانه سروده شده اند که می توان او را یک جامعه شناس صاحب سبک در زمینه آسیب های فرهنگی و اجتماعی دانست. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی بر آن است تا علاوه بر بررسی ریا و اخلاص از منظر آیات و احادیث و تبیین معنا و مفهوم آن ها، دیدگاه این شاعر بزرگ را با ارائه شواهد شعری در خصوص این دو خصیصه بررسی کند.
Moral thoughts have a special place in Hafez's poetry. Hafez's poetry is full of moral and human concepts and values, each of which is a lesson in life for human beings. Hafez's moral advice, many of which are rooted in the teachings of Islam Hafez is a poet of pure human ideas whose spirituality is rooted in the verses of the Qur'an and the hadiths and narrations that society leads to moral virtues. Hafez's poems on morality and moral values are so beautifully and artistically composed that he can be considered as a sociologist with a style in the field of cultural and social harms. This descriptive-analytical research aims to study hypocrisy and sincerity from the perspective of verses and hadiths and explain their meaning and concept, to study the perspective of this great poet by providing poetic evidence about these two features.
_||_