سنجش تأنیثِ خلاقِ محی الدین عربی با شاعران و نویسندگان معاصر
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
مهدی ممتحن
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جیرفت، دانشیار گروه زبان و ادبیات عرب، جیرفت، ایران.)
مهدی رضا کمالی بانیانی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، اراک، ایران.)
کلید واژه: شاعران و نویسندگان معاصر, آنیما, محی الدین عربی,
چکیده مقاله :
در روانشـناسی یونگ اصطلاحات مهمی چون ناخـود آگاهی ، درونگـرایی، برونگرایی، صور اساطیری ( آرکی تایپی )مطرح می باشد که همه در مباحث جدید نقد ادبی مخصوصا نقد روانشناسانه و نقد اسطوره گرا مطمح نظرند . نگرش و شخصیت بیرونی آن چیزی است که یونگ آنرا پرسونا یا نقاب می نامد ، اما او معتقد بود که همه آدمها نگرش و شخصیت درونی هم دارند که در صحبت دنیای نا خود آگاه است. در این مقاله لایه ای از این نگاره ها که شکل ژرف تر آن به عنوان خلاقیت فعال در سیر و سلوک محیی الدین ابن عربی اندلسی وجود داشته ، در آثار شاعران معاصر چون سهراب، شاملو، بوف کور هدایت و نیز احمد عزیزی به طور ویژه بررسی شده است.
In Jungian psychology, there are some important expressions like unconsciousness, introversion, extroversion, and archetype posed all of which are employed in recent discussions of literary criticism, especially psychological criticism and the mythical one. The external personality and attitude are those things that Jung called them persona or mask, but he believed that all humans have also an internal attitude and personality which is in terms of their unconscious world. There are deep layers of active creativity in Mohyeddin Ibn Arabi's spiritual journey in this article, in which the works of the contemporary poets such as Ahmad Azizi , Sohrab Sepehri, Shamloo, as well as Hedayat's Blind Owl are specifically examined.