نقد تطبیقی فراخوانی شخصیت اسطوره اُدیپ در شعر معاصر فلسطین (با تکیه بر دو سروده محمود درویش و سمیح القاسم)
محورهای موضوعی : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسیعلی نجفی ایوکی 1 , الهام صفری 2
1 - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان، (نویسنده مسؤول)
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه کاشان
کلید واژه: اسطوره, فلسطین, اُدیپ, بحران سیاسی- اجتماعی,
چکیده مقاله :
یکی از شاخص های شعر معاصر عربی، بازتاب میراث ادبی در آن است که در این میان، اسطوره های کهن جایگاه قابل‌توجهی را به خود اختصاص داده است؛ به‌گونه‌ای که شاعران در دفترهای شعری خود برای بیان خواسته ها و دل مشغولی های سیاسی - اجتماعی و با هدف اصالت بخشی به اثر ادبی خویش و خروج از غنائی گری از آن یاری جسته اند. پژوهش حاضر می کوشد با روش توصیفی- تحلیلی چگونگی حضور شخصیت اسطوره ای اُدیپ و شیوه های فراخوانی و کاربرد آن را در شعر معاصر عربی از سوی دو شاعر نامدار فلسطین، محمود درویش (2008- 1941) و سمیح القاسم (2014- 1939) مورد تحلیل و نقد قرار دهد و در فرجام، با الهام از الگوی آمریکایی در ادبیات تطبیقی، به نقد تطبیقی شیوه شاعران در الهام گیری از اسطوره یادشده بپردازد. چنین استنباط می شود که نامبردگان از اسطوره یادشده خوانشی سیاسی- اجتماعی داشته اند و برای القای مفاهیم ذهنی خود به مخاطب کوشیده اند با بهره گیری از این شخصیت کهن و همچنین با دخالت دهی گونه های مختلف ادبی به ترسیم دغدغه های شخصی و غیرشخصی خود بپردازند و از رهگذر آن، شرایط ناهمساز و ناهمگون محیط پیرامون را به چالش بکشند.
One of the hallmarks of contemporary Arabic poetry is the reflection of literary heritage in that poetry, while ancient myths occupy a prominent place, so that poets in their poetry offices express their desires and hearts. Social-political activists, with the aim of authenticizing their literary work, have come out of it and exited from enrichment. The present study seeks to describe how the mythical personality of Oedipus came to be and how it was invoked and applied by a descriptive-analytical method in contemporary Arab poetry by two prominent Palestinian poets, Mahmoud Darwish (1941- 2008) and Samih al-Qasim (1939-2014). ) To analyze and critique and finally, drawing on the American model of adaptation, to make a comparative critique of the poets' style of inspiration in the aforementioned myth. It is understood that the aforementioned had a socio-political reading of the aforementioned myth and attempted to induce the audience to use their ancient personality as well as to draw on personal and impersonal concerns through the use of this ancient personality. Challenge themselves and, in turn, challenge the heterogeneous environment of the environment.
_||_