بررسی زبان محاوره در مقالات شمس
محورهای موضوعی : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسیعسکری ابراهیمی جویباری 1 , مالک شعاعی 2 , علی آسمند جونقانی 3
1 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران. (نویسنده مسئول)
2 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران.
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران.
کلید واژه: سبکشناسی, محاوره, شمس و مقالات,
چکیده مقاله :
به واژهها، اصطلاحات، تعبیرات، کنایات، ضرب المثلها و عباراتی که در بین مردم کوچه و بازار رواج دارد، زبان محاوره میگویند. زبان محاوره در متون ادب پارسی دارای بازتاب گستردهای است این مسئله، در متون عرفانی به ویژه در کلام شمس تبریزی بسامد بالایی دارد زیرا او مانند دیگر عرفا، برای تأثیر سخن خود به روح و روان مخاطب اندیشیده بدین سبب از مناسب ترین ابزار یعنی زبان محاوره برای روانی، سادگی و گیرایی سخنش استمداد جسته است. از سویی اوج غلیان درون، در عارف شیدایی چون شمس، ساختار زبان رسمی و هر چهارچوب دیگری را می شکند لذا اصطلاحات اهل بازار، قصههای عامیانه، اعتقادات عوام، کنایات، ضرب المثلها، تلفظهای عامیانه، حتی خبیثات و القاب ناپسند و ... در کلام شمس تبریزی به وفور دیده می شود. این پژوهش با روش گردآوری اطلاعات اسنادی و کتاب خانه ای و به شیوۀ توصیفی- تحلیلی، مبانی زبان محاوره در مقالات شمس تبریزی را بررسی نموده و به سروده های شاعران بزرگ ادب فارسی نیز استناد کرده است.
Colloquial language in Shams' articles The words, terms, interpretations, allusions, proverbs and phrases that are popular among the people of the street and market are called colloquial language .Colloquial language has a wide reflection in Persian literary texts. This issue has a high frequency in mystical texts, especially in the words of Shams Tabrizi, because he, like other mystics, thought about the effect of his speech on the soul and psyche of the audience. Therefore, it is one of the most suitable tools. It means that colloquial language is used for fluency, simplicity and catchiness of speech. On the other hand, the peak of inner turmoil, in a maniacal mystic like Shams, breaks the structure of official language and any other framework; therefore market terms, folk tales, common beliefs, allusions, proverbs, and folk pronunciations, even evil and obscene nicknames and so on. It is abundantly seen in the words of Shams Tabrizi. .
_||_