تغییرات ساختاری و نابرابری درآمدی استانهای کشور ایران
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
محمدباقر بهشتی
1
,
پرویز محمدزاده
2
,
خلیل قاسملو
3
*
1 - استاد اقتصاد دانشگاه تبریز
2 - دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه تبریز
3 - رئیس گروه امور تولیدی-سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان زنجان
کلید واژه: نابرابری درآمدی, دادههای تابلویی, تغییرات ساختاری تولید, استانهای ایران,
چکیده مقاله :
هماهنگی بین اهداف برنامههای توسعه در سطح کشور و در سطح مناطق بسیار مهم است. کاهش سطح اختلاف منطقهای در موضوعات مختلف و دستیابی به اهداف توسعه متعادل و پایدار ملی، همگی در گرو حل معضلات و موانع ریشهای تحقق مدیریت و برنامهریزی منطقهای است. هدف این مقاله برآورد اثرات تغییراتساختاری تولید بر نابرابری درآمدی در بین استانهای ایران است. برای انجام تحقیق، تغییرات سهم ارزش افزوده بخشهای اقتصادی شامل کشاورزی، صنعت و خدمات در دوره 1379-1393 مورد بررسی قرار گرفت و فاصله درآمد سرانه هر استان با میانگین کشوری به عنوان نابرابری درآمدی مورد توجه قرار گرفت. نتایج برآورد مدلهای رگرسیونی دادههای تابلویی به روش اثرات ثابت نشان میدهد که: الف- با کاهش یک درصدی در سهم بخش کشاورزی و انتقال آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش خدمات، نابرابری درآمدی در بین استانهای کشور به میزان 42/1 درصد افزایش پیدا میکند ولی با انتقال به بخش خدمات با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، این نابرابری بدون تغییر باقی مانده است. ب- با کاهش یک درصدی در سهم بخش صنعت و انتقال آن به بخش کشاورزی و یا به بخش خدمات (با فرض ثابت بودن سهم بخش دیگر) نابرابری درآمدی بین استانها به ترتیب 47/1 و 86/1 درصد کاهش پیدا میکند. ج- با کاهش یک درصدی در سهم بخش خدمات و انتقال آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش کشاورزی نابرابری درآمدی در بین استانهای کشور به میزان 8/1 درصد افزایش پیدا میکند ولی با انتقال به بخش کشاورزی با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، این نابرابری تغییری پیدا نمیکند.
The consistency between the national development goals and the provincial development goals is highly important. The objective of this paper is to estimate the impact of production structural changes on income inequality among Iranian provinces. The research used the change of share of production sectors during years of 2000-2014 as the structural change. Meanwhile, the difference between each province's per capita income and the national per capita income was utilized as income gap among provinces. Through using a panel data regression the findings of research are as follows: By reducing the 1% share of the agricultural sector and transferring it to the industrial sector, assuming a stable service sector share, income inequality in the provinces of the country will increase by 1.42%, but with the transition to the service sector, with the assumption of a fixed share of the industry sector, this inequality remains unchanged. With a 1% reduction in the share of the industrial sector and its transfer to the agricultural sector or the service sector (assuming the share of the other part is assumed), income inequality between the provinces decreases 1.47 and 1.86%, respectively. With a one percent reduction in the share of the services sector and its transfer to the industrial sector, with the assumption of a steady share of the agricultural sector, income inequality in the provinces will increase by 1.8%, but with the transition to the service sector, with the assumption of a fixed share of the industry sector, this inequality remains unchanged.
_||_