بررسی پرخاشگری زنان در آثار جمالزاده و هدایت بر اساس نظریه کارن هورنای
محورهای موضوعی : ادبیات فارسی
فاطمه بدیعی فرد
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، گروه زبان و ادبیات فارسی، تهران، ایران.)
مریم صادقی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، گروه زبان و ادبیات فارسی، تهران، ایران.)
کلید واژه: پرخاشگری, کارن هورنای, جمالزاده, هدایت,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی پرخاشگری زنان در آثار جمالزاده و هدایت بر اساس نظریۀ کارن هورنای بود. ویژگی‌های دو شخصیت زن به نام‌های تاج‌الملوک و عزیزآغا در داستان‌های نیکوکاری و طلب‌آمرزش از آثار داستانی جمالزاده و هدایت به عنوان نمونه انتخاب شدند. طرح پژوهش، توصیفی - تحلیلی است. اطلاعات از طریق اسنادی و کتابخانه‌ای به دست آمد. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوا مطالب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مهم‌ترین ابعاد پرخاشگری دو شخصیت اصلی در آثار داستانی این دو نویسنده بر اساس نظریۀ هورنای، بدزبانی و تحقیر دیگران، بی‌رحمی، آشکارکردن بی‌ملاحظه‌ی خشونت، اصالت منفعت و استثمار دیگران، سلطه‌جویی؛ بی اعتنایی به دیگران و داشتن توقعات نابجا، جر و بحث شدید و انتقاد از دیگران می‌باشد. هم‌چنین بررسی‌ها نشان می دهد که زنان در آثار داستانی هر دو نویسنده، بدزبانی و تحقیر دیگران را بیشتر از دیگر ابعاد پرخاشگری مطرح کرده‌اند.
The purpose of this study was to investigate the aggression of women in the works of the Iranian writers; Jamalzade and Hedayat, based on Karen Horney theory. The characteristics of two female personages were selected by the name of Taj Al-Muluk and Aziz Aga in "charity" and "seek forgiveness" from the fictional works of Jamal Zadeh and Hedayat as samples. The research design was descriptive-analytic. The data was collected via documentary and library. In this study, the content analysis method was applied .The results showed that the most important dimensions of aggression of the mentioned characters in the fiction of these two authors based on Horney theory were scurrilousness, humiliation of others, cruelty, violently inconsiderate acting out, profiteering and exploitation of others, manipulation, disregard for others, having inappropriate expectations, severe arguing and criticism of others. The study also showed that women in reviewed fictions of both authors were imposed the scurrilousness and humiliation more than other dimensions of the aggression.
- استوارت، ویلیام. (2001). دایره المعارف مشاوره: نظری و عملی. ترجمه شکوه نوابی‌نژاد. (1386). تهران: نشر علم.
- امامی، نصرالله. (1377). مبانی و روش های نقد ادبی. تهران: انتشارات جامی.
- باغانی، فاطمه. (1387). بررسی شیوع و انواع مواجهه دانش‌آموزان دبیرستانی شهر مشهد با خشونت فیزیکی والدین نسبت به یکدیگر. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم بهزیستی و توابخشی.
- بدیعی فرد، فاطمه، صادقی، مریم. (1397). بررسی مولفه های شخصیت پرخاشگر بر اساس نظریه کارن هورنای در آثار جمال زاده و هدایت با تکیه بر داستان های آدم بدنام و علویه خانم. فصلنامه مطالعات فرهنگ - ارتباطات، 19(44)، 99-118.
- جمالزاده، محمدعلی. (1379). آسمان و ریسمان. تهران: انتشارات سخن.
- حسینی فاطمی، آذر، مرادی مقدم، مصطفی، یحیی زاده، مژگان، (1392). گوتیک در ادبیات تطبیقی: بررسی برخی از آثار صادق هدایت و ادگار آلن پو. مجله مطالعات زبان و ترجمه، 15، 135-155.
- شهناز، شاهین. (1383). دیدگاه های روان شناسانه در گرادیوا و عروسک پشت پرده. مجلهپژوهش ادبیات معاصر جهان، 8(17)، 20-5.
- ضمیری بلسبنه، مریم؛ افقی، نادر؛ علی‌خواه، فردین. (1396). تحلیل جامعه‌شناختی ناسزاگویی در گفتار به مثابه یک پاد فرهنگ «پژوهشی در سطح شهر رشت». جامعه پژوهی فرهنگی، 8(4)، 63-98.
- گنجی، حمزه. (1389).روان شناسی تفاوت های فردی. چاپ سیزدهم. تهران: نشر بهشت.
- نادی، آذر؛ ابراهیمی دهشیری، وجیهه. (1393). پرخاشگری (مروری بر مبانی نظری). تهران: نشر نسیم دانش افزا.
- هدایت، صادق. (2536). سه قطره خون. تهران: انتشارات جاویدان.
- هورنای، کارن. (1937). شخصیت عصبی زمانه ما (عصبانی‌های عصر ما). ترجمه محمد جعفر مصفا. (1395). چاپ دهم، تهران: نشر بهجت.
- هورنای، کارن. (1945). تضادهای درونی ما. ترجمه محمدجعفر مصفا. مقدمه ا. خواجه نوری. (1396). چاپ بیست و یکم، تهران: نشر بهجت.
- هورنای، کارن. (1950). عصبیت و رشد آدمی. ترجمه محمد جعفر مصفا. با مقدمه ا. خواجه نوری. (1395). چاپ بیست و سوم، تهران: نشر بهجت.
- Paris, B. (1997). Imagined Human Beings: Apsychological Approach to character and conflict literature.New York: University New York and London press,4, 3.
_||_