خطاهای رایج در جراحی بافت نرم حیوانات کوچک
محورهای موضوعی : علوم بالینی دامپزشکی
میر سپهر پدرام
1
(جراحی، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
انجام انواع جراحی ها در دامپزشکی حیوانات کوچک، همسو و همگام با روش های جراحی در پزشکی رشد کرده است. ابداع روش های جدید و استفاده از فناوری های نو نیز در جراحی های دامپزشکی حیوانات کوچک به موازات جراحی ها در انسان به جلو رفته است. می توان اذعان داشت که ارزیابی روش ها و ابزار جدید جراحی، حتی گامی فراتر نیز در زمینه جراحی در حیوانات آزمایشگاهی نسبت به اجرای روش های جراحی در انسان برداشته است. با این توضیح و با توجه به گسترش روزافزون انجام انواع روش های جراحی در بافت نرم حیوانات کوچک، اشتباهات و خطاهایی نیز می تواند در این زمینه بروز پیدا کند که بیان و بحث در مورد آنها، می تواند باعث ارتقای روزافزون دانش و مهارت جراحی در این حوزه گردد. مرور خطاهای رایج در جراحی های بافت نرم حیوانات کوچک بر اهمیت آموزش صحیح در دوره های تخصصی و لزوم ارتقای دانش متخصصان تأکید می نماید. در پی گسترش انجام انواع روش های جراحی در بافت نرم حیوانات کوچک به طبع خطاهایی هم در اجرای آنها رایج شده است که قطعاً پرداختن به همه آنها نیاز به مجالی بسیار گسترده دارد و در این مقال تنها به خطاهای عمومی رایج در جراحی های بافت نرم پرداخته خواهد شد. شاید یکی از مهمترین نکاتی که در جراحی های بافت نرم حیوانات کوچک می توان به آن اشاره کرد، استفاده بیش از نیاز یا نابجا از آنتی بیوتیک ها است. این در حالی است که تنها استفاده از آنتی بیوتیک پیش گیرانه در بسیاری از جراحی ها برای جلوگیری از بروز عفونت پس از عمل کافی است. باید خاطر نشان کرد رعایت تمام جوانب اجرای جراحی آسپتیک شامل مراحل آماده سازی بیمار و موضع جراحی و آماده شدن استاندارد تیم جراحی، می تواند در کاهش نگرانی های بروز عفونت موضع عمل مؤثر باشد. خطای رایج دیگری که در جراحی های بافت نرم حیوانات کوچک به وفور و در همه جای جهان رخ می دهد، عدم مدیریت درد در حیوانات پس از انجام جراحی است. عدم مدیریت درد در حیوانات کوچک می تواند ناشی از عدم بروز علائم درد در حیوانات کوچک به ویژه گربه ها باشد. مدیریت مناسب درد، علاوه بر کاهش رنج بیمار، می تواند بصورت مؤثری در تسریع التیام زخم، دفع راحت تر مدفوع و ادرار و سایر شرایط مرتبط با کیفیت زندگی بیمار مفید باشد. یکی از مشکلات رایجی که متعاقب جراحی های بافت نرم می تواند رخ دهد عدم توجه به عملکرد صحیح دستگاه گوارش است. به دلیل دستکاری های ارگان ها و صفاق در طی جراحی یا به دلیل اثر داروهای پیش بیهوشی و بیهوشی، حرکات طبیعی دستگاه گوارش دچار اختلال شده و می تواند به دلیل عدم دفع مدفوع باعث بروز مشکلات گاه جدی گردد. بی توجهی به این موضوع در جراحی های انسانی هم، گاه مشکلات بسیاری را در بیمار ایجاد می نماید. استفاده از نخ های بخیه نامناسب و بکارگیری الگوی غلط بخیه، عدم توجه به مشکلات زمینه ای بیمار، عدم توجه به خونریزی در حین جراحی و بطور کلی میزان آب بدن بیمار، استفاده بی رویه از برخی داروها مثل ضدالتهاب هاب استروئیدی یا غیر استروئیدی، بی توجه بودن به سن بیمار و غیره، همگی از مواردی هستند که می توانند موفقیت یا عدم موفقیت یک روش جراحی را تحت تأثیر قرار دهند. شایان ذکر است که جراحی بر روی ارگان های مختلف بافت نرم می تواند پیچیدگی های خاص خود را به همراه داشته باشد. در واقع می توان در مورد هر روش جراحی خطاهای رایج اختصاصی آن را مورد بحث قرار داد و به این ترتیب و با افزایش دانش در مورد تکنیک های جراحی، میزان پیچیدگی های آن را به حداقل رساند.
_||_