بررسی تاثیر جوشانده چای سیاه بر پروماستیگوت‌های انگل لیشمانیا ماژور در شرایط برون‌تنی
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
وحید نصیری
1
*
,
غلامرضا کریمی
2
,
حبیب الله پایکاری
3
,
غلامرضا معتمدی
4
,
شهلا ریواز
5
,
ابراهیم نوروزی
6
1 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
2 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
3 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
4 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری‌های انگلی.
5 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
6 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
لیشمانیوز جلدی یکی از بیماری های آندمیک در برخی از نقاط ایران بوده و از جمله بیماری های انگلی است که فاقد داروی درمانی موثری می باشد. در این مطالعه، تاثیر جوشانده چای سیاه بر رشد پروماستیگوت ها در شرایط برون تنی (In vitro) مورد بررسی قرار گرفت. پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور تکثیر و در پلیت های کشت سلولی 24 خانه ای به میزان 3 میلیون انگل در هر میلی لیتر در محیط تازه پاساژ داده شدند. جوشانده چای سیاه به نسبت های 10، 20، 30 و 40 درصد حجم نهایی به سوسپانسیون کشت سلولی اضافه گردیده و پلیت ها به انکوباتور 26 درجه سلسیوس انتقال داده شده و در فواصل 5/0، 1، 5، 24، 48 و 72 ساعت پس از مواجهه روند رشد و تکثیر آن ها ارزیابی گردید. اثربخشی جوشانده چای سیاه بر پروماستیگوت انگل با استفاده از روش شمارش مستقیم و نیز آزمون MTT (3-(4, 5-dimethylthiazolyl-2)-2,5-diphenyltetrazolium bromide)سنجیده شد و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتابج حاصل از شمارش مستقیم و آزمون MTT نشان داد که تعداد پروماستیگوت‌ها در گروه های تیمارشده با غلظت های 10، 20، 30 و 40 درصد جوشانده گیاه چای سیاه 24، 48 و 72 ساعت پس از کشت کاهش یافته ولی در گروه کنترل از روند رشد طبیعی تبعیت می‌نمود که در مقایسه با گروه‌های تحت آزمایش دارای اختلاف معنی دار (05/0p<) بود. نتایج مطالعه نشات داد که جوشانده چای سیاه در از بین بردن پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی، اثر مطلوبی دارد.
Cutaneous Leishmaniasis is an endemic disease in some parts of Iran and parasites disease without an effective medical treatment. In this study we attempted to evaluate the antileishmanial effects of the black tea decoction extract as herbal medicines. L. major promastigotes were cultured in RPMI-1640 medium enriched with 10% FCS in the presence of 10, 20, 30 and 40% of extracts. Parasites behavioral reaction and growth pattern was monitored after 0.5, 1, 5, 24, 48 and 72 hours post-seeding by counting fixed parasites in a haemocytometer chamber and observing their motility pattern and shape by invert microscopy. Parasite viability was evaluated by MTT (3-(4, 5-dimethylthiazolyl-2)-2, 5-diphenyltetrazolium bromide) assay. The results indicated that the number of promastigotes in groups containing 10, 20, 30 and 40% extract had decreased after 24, 28 and 72 hours while normal growth was observed in the control group which was significantly different (p<0.05) in comparison with the treatment groups. This study indicated that black tea decoction extracts could effectively prevent the growth of L. major promastigotes in vitro.