بررسی عملکرد، وضعیت آنتی¬اکسیدانی، مورفولوژی و میکروبیولوژی ایلئوم و محتوای عناصر در کبد جوجه¬هاي گوشتی تغذیه شده با فرم¬ آلی عناصر روی، مس، منگنز و آهن
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
محمد پورمصطفی
1
,
محسن دانشیار
2
*
,
پرویز فرهومند
3
,
سید علی میرقلنج
4
,
علی هاشمی
5
1 - دانش‌آموخته دکترای تغذیه دام و طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
2 - استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
3 - استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
4 - دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
5 - دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
کلید واژه: جوجه¬های گوشتی, فرم آلی عناصر, عملکرد, مورفولوژی و میکروبیولوژی,
چکیده مقاله :
ترکیب جیره و به ویژه عناصرکم مصرف در خوراک، جهت افزایش بازده اقتصادی و سلامت طیور اهمیت ویژهای پیدا کرده است. عناصر کم مصرف در جیره میتوانند بر مصرف خوراک، عملکرد رشد و وضعیت سلامتی در پرندگان از طریق تنظیم فعالیتهای آنزیمی، واکنشهای اکسیداسیون-احیاء و سایر عملکردهای بیوشیمیایی تأثیر بگذارند برای انجام این آزمایش از 360 قطعه جوجة گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار و 6 تکرار از سن 1 تا 42 روزگی استفاده گردید. تیمارهای آزمایشی شامل 1. شاهد (جیره پایه)، 2. جیره شاهد به همراه 5 میلیگرم مس-متیونین، 20 میلیگرم منگنز-متیونین و 5 میلیگرم آهن-متیونین (CuMnFe)، 3. جیره شاهد به همراه 40 میلیگرم روی-متیونین، 20 میلیگرم منگنز-متیونین، 5 میلیگرم آهن-متیونین (ZnMnFe)، 4. جیره شاهد به همراه 40 میلیگرم روی-متیونین، 5 میلیگرم مس-متیونین، 5 میلیگرم آهن-متیونین (ZnCuFe)، 5. جیره شاهد به همراه 40 میلیگرم روی-متیونین، 5 میلیگرم مس-متیونین، 20 میلیگرم منگنز-متیونین (ZnCuMn)، و 6. جیره شاهد به همراه 40 میلیگرم روی-متیونین، 5 میلیگرم مس-متیونین،20 میلیگرم منگنز-متیونین، 5 میلیگرم آهن-متیونین (ZnCuMnFe) بودند. نتایج نشان داد که غلظت عناصر روی، مس و منگنز در کبد، پرندگان دریافتکننده تیمارهای ZnCuFe، CuMnFe، ZnCuMn و ZnCuMnFe نسبت به پرندگان تیمار شاهد افزایش معنیداری داشت. مصرف خوراک و افزایش وزن پرندگان تیمار ZnMnFe و ضریب تبدیل خوراک پرندگان تیمار CuMnFe نسبت به پرندگان بقیه تیمارها و تیمار شاهد وضعیت بهتر بود. در کل از لحاظ آماری به غیر از مقدار عناصر روی، مس و منگنز در کبد، هیچ یک از تیمارها تاثیر معنیداری بر عملکرد، خصوصیات لاشه، مورفولوژی و میکروبیولوژی روده و ظرفیت آنتی اکسیدانی ایجاد نکردند.
Ration composition and in particular, the amount of trace elements in the feed has become especially important to increase the economic efficiency and health of the poultry. Trace elements in the diet can affect feed consumption, growth performance and health status in birds by regulating enzyme activities, oxidation-reduction reactions and other biochemical functions. In this experiment, 360 one-day-old male broilers of Ross 308 strain were used in a completely randomized design with 6 treatments and 6 replicates from the age of 1 to 42 days. The experimental treatments consisted of 1. Control (basic diet), 2. Control diet with 5 mg copper-methionine, 20 mg manganese-methionine and 5 mg iron-methionine (CuMnFe), 3. Control diet with 40 mg gram of zinc-methionine, 20 mg of manganese-methionine and 5 mg of iron-methionine (ZnMnFe), 4. Control diet with 40 mg of zinc-methionine, 5 mg of copper-methionine and 5 mg of iron-methionine (ZnCuFe), 5. Control diet with 40 mg of zinc-methionine, 5 mg of copper-methionine and 20 mg of manganese-methionine (ZnCuMn), and 6. Control diet with 40 mg of zinc-methionine, 5 mg of copper-methionine, 20 mg of manganese-methionine and 5 mg of iron-methionine (ZnCuMnFe). Regarding the concentration of zinc, copper and manganese elements in the liver, the birds receiving the ZnCuFe, CuMnFe, ZnCuMn, ZnCuMnFe treatments showed a significant increase compared to the control birds. In terms of feed consumption and weight gain, ZnMnFe treatment birds and in terms of feed conversion ratio, CuMnFe treatment birds were in better condition than the birds of other treatments and the control treatment. Statistically, except for the amount of elements in the liver, none of the treatments had a significant effect on the measured parameters.