• صفحه اصلی
  • نقش ویژگی های قومی و فرهنگی در ارتقای امنیت مالکیت سکونتگاههای غیر رسمی با رویکرد بازآفرینی شهری (مطالعه موردی محلات سه قلعه و محمدآباد شهر زابل)
کد مقاله : JUPM-2204-4173 (R1) بازدید : 69 PDF XML

نوع مقاله: پژوهشی

نقش ویژگی های قومی و فرهنگی در ارتقای امنیت مالکیت سکونتگاههای غیر رسمی با رویکرد بازآفرینی شهری (مطالعه موردی محلات سه قلعه و محمدآباد شهر زابل)

راضیه اربابی 1 ( دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد کرمان )
مهدیه حسینی نیا 2 ( استادیار دانشگاه آزاد اسلامی . واحد زرند. کرمان. ایران )

تاریخ ارسال : 1401/01/27 تاریخ تایید : 1401/07/02

کلید واژه: امنیت مالکیت, ویژگی های قومی و فرهنگی, محلات سه قلعه و محمدآباد, بازآفرینی شهر زابل,

چکیده مقاله :

در اغلب سکونتگاههای غیر رسمی جهان، ناامنی مالکیت زمین همچنان حاکم است و بر حقوق مالکان زمین یا استفاده کنندگان از زمین تأثیر می گذارد. شاخصهای مختلفی وجود دارد که امنیت مالکیت زمین را در این سکونتگاهها اندازه گیری می کند. بسیاری از این شاخصها درجه‌ای را اندازه‌گیری می‌کنند که مالکیت زمین تا چه اندازه امنیت مالکیت را ارتقا می‌دهد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد کاربردی با هدف شناخت و تحلیل ارتباط بین امنیت مالکیت و نقش ویژگی های قومی و فرهنگی در سکونتگاههای غیر رسمی دو محله سه قلعه و محمدآباد شهر زابل با بهره گیری از رویکرد بازآفرینی شهری به منظور ارتقای امنیت سکونت در سطح این محلات نگاشته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنین محلات سه قلعه و محمدآباد و تلفیق جامعه ی خبرگان و مدیران اجرایی است. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به روش تصادفی ساده 376 خانوار بدست آمد.
نتایج این پژوهش نشان می دهد که در دسته شاخصهای اقتصادی، بیشترین تاثیر مربوط به گویه اعطای تسهیلات برای معامله زمین در بخش رسمی(963/0)، اجتماعی(توجه به آسیبهای اجتماعی ناشی از معاوضه و معاملات بر ساکنین(955/0)، کالبدی(تعیین وضعیت مالکیت ساکنین و اراضی واقع در محدوده شهر(967/0) و نیز بررسی زمینه های تضمین حقوق مالکیت(928/0) مهمترین گویه در شاخصهای مدیریتی بوده که تأثیر مستقیم و مثبت در اندازه گیری مدل این پژوهش دارند. لذا، پیوند میان امنیت مالکیت و ویژگی های قومی - فرهنگی به ساکنین احساس استقلال، هویت اجتماعی و کنترل می دهد و منجر به افزایش ثبات مسکونی، طول مدت اقامت، همبستگی اجتماعی می شود.

چکیده انگلیسی :

In most informal settlements of the world, land ownership is still unsafe, influencing the rights of land owners or users. There exist different indexes to measure the safety of land ownership in such settlements. Most of them measure the degree to which land ownership improves the safety of ownership. Using a descriptive-analytical method and an applied approach, the present study is aimed at identifying and analyzing the relationship between ownership safety and the role of ethnic and cultural characteristics in informal settlements of two neighborhoods in the city of Zabol, Iran, i.e., Se -Galeh and Mohammad -Abad, through the urban regeneration approach to enhance the residence safety in them. The population of the study includes the residents of the two neighborhoods, along with experts and executive managers. and The data were collected using questionnaires, and the sample size was obtained at 376 using the Cochran formula of the simple random method.
According to the results, offering facilities for formal land transactions (0.963, economic), paying attention to social damages to residents caused by transactions and exchanges (0.955, social), determining the ownership status of the residents and lands in the city (0.967, physical), and evaluating the backgrounds to guarantee the ownership rights (0.928, managerial) in were the most important items with positive and direct effects on the model measurement of the study. Accordingly, the bond between ownership safety and ethnic-cultural characteristics gives the residents a sense of independence, social identity, and control and increases the residential stability, residence duration, and social solidarity.

منابع و مأخذ:
_||_
متن کامل:
Investigating the Role of Social capital in Political and Social …

Journal Research and Urban Planning

ISSN (Print): 2228-5229 - ISSN (Online):  2476-3845

 

 

 

Spring 2021. Vol 12. Issue 44

 

 

 

 

Research Paper

The role of ethnic and cultural characteristics in promoting the security of ownership of informal settlements with an urban regeneration approach

(Case study of Se Qala and Mohammadabad neighborhoods of Zabol city)

Raziye arbabi 11 Mahdieh Hosseininia 2

1, : PhD Student in Urban Planning, Islamic Azad University, Kerman Branch - Corresponding Author

2, Assistant Professor of Islamic Azad University, Zarand Branch. Kerman. Iran

Abstract

In most informal settlements of the world, land ownership is still unsafe, influencing the rights of land owners or users. There exist different indexes to measure the safety of land ownership in such settlements. Most of them measure the degree to which land ownership improves the safety of ownership. Using a descriptive-analytical method and an applied approach, the present study is aimed at identifying and analyzing the relationship between ownership safety and the role of ethnic and cultural characteristics in informal settlements of two neighborhoods in the city of Zabol, Iran, i.e., Se-Galeh and Mohammad-Abad, through the urban regeneration approach to enhance the residence safety in them. The population of the study includes the residents of the two neighborhoods, along with experts and executive managers. The data were collected using questionnaires, and the sample size was obtained at 376 using the Cochran formula of the simple random method.

According to the results, offering facilities for formal land transactions (0.963, economic), paying attention to social damages to residents caused by transactions and exchanges (0.955, social), determining the ownership status of the residents and lands in the city (0.967, physical), and evaluating the backgrounds to guarantee the ownership rights (0.928, managerial) were the most important items with positive and direct effects on the model measurement of the study. Accordingly, the bond between ownership safety and ethnic-cultural characteristics gives the residents a sense of independence, social identity, and control and increases the residential stability, residence duration, and social solidarity.

 

Received

Accepted: 2019/12/17

PP:  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Keywords:

Property Security, Ethnic and Cultural Features, Se Qala and Mohammadabad Neighborhoods, Reconstruction of the city of Zabul

 

 

 

Use your device to scan and read the article online

 

img0 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[1]  . Corresponding author: Raziye arbabi

Address: PhD Student in Urban Planning, Islamic Azad University, Kerman Branch

Tell: 09904130213 

Email: re.arbabi@gmail.com

Extended Abstract

 

Introduction

 

The world's urban population of about one billion people is compelled to live in slums and unofficial settlements as a result of the urban housing problem. They may attempt to confiscate government property, land on which their name is not recorded, or land that is legally owned by others in the informal settlements of individuals or residents, which does not offer enough protection for its inhabitants. The security of possession and its promotion have received specific emphasis in emerging approaches like empowerment and regeneration. The city of "Zabul" is a significant area of the country of "Sistan," where informal settlements have developed. The city's informal and unstable neighborhoods suffer from the area's flaws and its unfavorable reputation, which has an impact on the sense of identity and social standing of its residents and ethnic groups. In order to develop recommendations for enhancing residential safeguards at the neighborhood level, this research uses the urban regeneration approach to determine and evaluate the relationship between property security and the importance of cultural and ethnic characteristics in the informal settlements of the "Se Qala" and "Mohammad Abad" areas of Zabul City

.Methodology

This research uses a hybrid strategy and data gathering through a survey investigation, a literature analysis, and spatial data sets to seek answers to the queries. Residents of the Se Qhalee and Mohammad Abad areas, as well as the group of experts and executive managers, are included in the demographic population of the study. Cochran's formula was applied using a basic random technique, yielding a sample size of 376 households. A researcher-made questionnaire in the shape of four indicators was created in order to priorities the solutions, aspects, and indicators of the legislative requirements of the urban regeneration project after the data was analyzed using the "SPSS" program. To validate the research model, the "PLS Smart" program was used to do a confirmatory factor analysis and a structural equation model. and then a general framework of criteria and components of good urban governance has been obtained by integrating similar criteria and components. The study was conducted in

Results and discussion

In-depth interviews with inhabitants at the household level were undertaken in order to gauge the significance of ethnic and cultural traits, and theme analysis of qualitative data was used to provide quantitative data. In the structural model, relationships between the structures are causal, with the importance of the largest influence of each item in five classifications of economic indicators: (granting amenities for land transactions in the official sector (0.963), social (social damages induced by exchanges and transactions on residents (0.955), physical (determining the ownership status of residents and lands located inside the city boundaries (0.967), and management (investigating investigated in terms of preserving property rights (0.928).

Conclusion

The findings indicate that in these neighborhoods, racial and cultural groups are closely associated with property security. Residents' sense of independence and sense of social identity are influenced by the relationship between property protection and ethnic and cultural traits, which increases residential stability and social cohesion. Additionally, unstable tenure deprives people of economic opportunities and social and cultural resources. Having tenured security lays the groundwork for active social engagement and solid interpersonal bonds.

 

 

 

مقاله علمی- پژوهشی

نقش  ویژگی های قومی و فرهنگی در ارتقای امنیت مالکیت سکونتگاههای غیر رسمی  با رویکرد بازآفرینی شهری

(مطالعه موردی محلات سه قلعه و محمدآباد شهر زابل)

 

راضیه اربابی1 1، مهدیه حسینی نیا 2

 

1- دانشجوی دکتری، گروه معماری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد، کرمان، ایران.

2- استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زرند، کرمان، ایران.

 

 

چکیده

در اغلب سکونتگاههای غیر رسمی جهان، ناامنی مالکیت زمین همچنان حاکم است و  بر حقوق مالکان زمین یا استفاده کنندگان از زمین تأثیر می گذارد.  شاخصهای مختلفی وجود دارد که امنیت مالکیت زمین را در این سکونتگاهها اندازه گیری می کند. بسیاری از این شاخصها درجه‌ای را اندازه‌گیری می‌کنند که مالکیت زمین تا چه اندازه امنیت مالکیت را ارتقا می‌دهد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و  با رویکرد کاربردی با هدف شناخت و تحلیل ارتباط بین امنیت مالکیت و نقش ویژگی های قومی و فرهنگی در سکونتگاههای غیر رسمی دو محله سه قلعه و محمدآباد شهر زابل با بهره گیری از رویکرد بازآفرینی شهری به منظور ارتقای امنیت سکونت در سطح این محلات نگاشته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنین محلات سه قلعه و محمدآباد و تلفیق جامعه ی خبرگان و مدیران اجرایی است. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به روش تصادفی ساده 376 خانوار بدست آمد.

نتایج این پژوهش نشان می دهد که در دسته شاخصهای اقتصادی، بیشترین تاثیر مربوط به گویه اعطای تسهیلات برای معامله زمین در بخش رسمی(963/0)، اجتماعی(توجه به آسیبهای اجتماعی ناشی از معاوضه و معاملات بر ساکنین(955/0)، کالبدی(تعیین وضعیت مالکیت ساکنین و اراضی واقع در محدوده شهر(967/0) و نیز بررسی زمینه های تضمین حقوق مالکیت(928/0) مهمترین گویه در شاخصهای مدیریتی بوده که تأثیر مستقیم و مثبت در اندازه گیری مدل این پژوهش دارند. لذا، پیوند میان امنیت مالکیت و ویژگی های قومی - فرهنگی به ساکنین احساس استقلال، هویت اجتماعی و کنترل می دهد و منجر به افزایش ثبات مسکونی، طول مدت اقامت، همبستگی اجتماعی می شود.

تاریخ دریافت:

تاریخ پذیرش: 

شماره صفحات:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

واژه­های کلیدی:

امنیت مالکیت، ویژگی های قومی و فرهنگی، محلات سه قلعه و محمدآباد، بازآفرینی شهر زابل

 

 

 

از دستگاه خود برای اسکن و خواندن

مقاله به صورت آنلاین استفاده کنید

 

img0 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DOI:        

[1]  . نویسنده مسئول: راضیه اربابی

نشانی: دانشجوی دکتری، گروه معماری و شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد کرمان، کرمان، ایران.

تلفن: 09904130213

پست الکترونیکی: re.arbabi@gmail.com

مقدمه:

 

شهرنشینی به صورت فزآینده ای در سراسر جهان در حال گسترش است. نسبت جمعیت شهری ساکن در محله های فقیر نشین در سراسر جهان بین سال های 2000 تا 2014 بیست درصد کاهش یافته است(از 28 درصد به 23 درصد). این روند مثبت اخیراً مسیر خود را معکوس کرده بطوریکه در سال 2018 به 23.5 درصد رسیده است. تخمین زده می شود که تا سال 2030 حدود 3 میلیارد نفر به مسکن مناسب و مقرون به صرفه نیاز دارند(United Nations, Economic and Social Council, 2020). بحران جهانی مسکن شهری حدود 1 میلیارد نفر یا 24 درصد از جمعیت شهری جهان را مجبور می کند در زاغه ها و سکونتگاه های غیررسمی ساکن شوند         (,World Habitat Day 2020 UN-Habitat). زندگی در سکونتگاههای غیررسمی به شکست سیستم های رسمی تخصیص زمین در برآوردن نیازهای زمین و جمعیت شهری در حال رشد نسبت داده می شود(Ono and Kidokoro,2020). سکونتگاه‌های غیررسمی یا خودانگیخته به سکونتگاه‌هایی گفته می‌شود که به موجب آن افراد یا ساکنان، حقوق زمین را برای بهره‌برداری از زمین‌هایی که به نام آنها ثبت نشده، یا زمین‌های دولتی یا زمین‌هایی که به طور قانونی در مالکیت افراد دیگر است، تصرف می‌کنند. متصرفین افرادی هستند که بدون اجازه صریح مالک زمین یا ساختمان را  تصرف می کنند( 2020، UN-Habitat). غیر رسمی بودن مالکیت ویژگی کلیدی سکونتگاه‌های غیررسمی است، فقیران شهری ممکن است گزینه‌ای جز زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی نداشته باشند( 2007Durand-Lasserve, Selod,). این فقدان مانع از اکثر تلاش ها برای بهبود شرایط سرپناه برای فقرای شهری شده است(2006Durand-Lasserve, Selod,). به همین ترتیب، تصرف زمین در سکونتگاه های غیررسمی به صورت غیررسمی انجام می شود و امنیت کافی برای ساکنان آن ایجاد نمی کند.

برخی دولت ها مقررات و ضوابط مربوط به چگونگی تقسیم اراضی، نحوه استفاده از آنها، تعیین مالکیت زمین، جلوگیری از سواستفاده اقتصادی از زمین، ساماندهی به معاملات زمین و غیره را مشخص نموده اند(کاشفی و همکاران 1399، 258؛ به نقل از , Morsi El Arby 2003, 430)، این قواعد جهت کمک به حفظ محیط شهری و طبیعی، آماده کردن سرمایه گذاری زیرساختی، توسعه، حفظ و ارتقای املاک تصویب   می شوند (Amiribesheli, 2019, 126-127 ). ضرورت و اهمیت مطالعه و سنجش امنیت مالکیت از آن جهت است که این مؤلفه راهی موثر در امنیت بخشیدن به ارتباط بین افراد و زمین در سکونتگاههای غیر رسمی است. از این روست که در رویکردهای جدید مانند توانمندسازی و بازآفرینی اجتماعات محلی، به تأمین امنیت مالکیت توجه خاصی شده است و تاکید گردیده که نهادهای قانونی، اداری، اقتصادی، سیاسی و مالی باید امنیت تصرف و سکونت را در این سکونتگاهها ارتقا بخشند(زنگنه و حسین آبادی، 1393، 158). شهر زابل منطقه مهم سیستان است که سکونتگاه های غیر رسمی در آن شکل گرفته و به دلیل گسترش روز به روز بافت این مناطق  معضلات اجتماعی مختلفی نیز بروز پیدا کرده است. 766 هکتار از مساحت بافت‌های فرسوده زابل مربوط به سکونتگاه غیر رسمی است که 61 درصد جمعیت شهر زابل را در قالب 39 محله در خود گنجانده است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین امنیت مالکیت و سنجش نقش ویژگی های قومی و فرهنگی سعی دارد به ارزیابی راهکارهای رفع تعارضات زمین و افزایش امنیت مالکیت بر ارتقای مشارکت و تعامل ساکنین در محلات غیر رسمی شهر زابل با رویکرد بازآفرینی شهری بپردازد. بنابرین سوالات و فرضیات این مطالعه بشرح ذیل     می باشد: آیا ویژگی های قومی و فرهنگی در امنیت مالکیت در محلات سه قلعه و محمدآباد  نقش دارند یا خیر؟ راهکار و راه حل مناسب جهت ارتقای امنیت مالکیت در سطح محلات کدامست؟ که در این رابطه فرضیات زیر تدوین می گردد:     1- ویژگی های قومی و فرهنگی تا حد زیادی می تواند امنیت مالکیت را  در سطح محلات سه قلعه و محمدآباد ارتقا دهد. 2- بازآفرینی شهری جوامع محلی از طریق بستر سازی مشارکت و افزایش تعامل میان مردم و مدیریت شهری و محلی می تواند منجر به ارتقای امنیت سکونت و رفع تعارضات مالکیت در محلات سه قلعه و محمدآباد شود.

 

پیشینه و مبانی نظری تحقیق: 

امنیت مالکیت مفهومی پیچیده و چند بعدی است. اینکه چگونه هر یک از ابعاد در ایجاد نتایج مثبت برای ساکنان سکونتگاه‌های غیررسمی به هم مرتبط هستند، در ادبیات به اندازه کافی مورد بررسی قرار نگرفته است(Gelder, 2010, 2 ). مفهوم تصحیح شده امنیت به عنوان ویژگی نوظهور سیستم مالکیت زمین تعریف می شود(Christine, et al. 2014). گزارش ویژه سازمان ملل متحد در مورد حق بر مسکن مناسب و مقرون به صرفه امنیت مالکیت را به عنوان " برخورداری زمین و/ یا مسکنی که خانه ای امن را تضمین می کند و فرد را قادر می سازد در امنیت، صلح و کرامت زندگی کند" تعریف کرده است. دیدگاههای نظری متفاوتی بر بحث حقوق و امنیت زمین در دهه گذشته تأثیر گذاشته است. سیاست‌هایی که از این دیدگاه الهام گرفته شده‌اند، خواستار رسمی‌سازی و تنظیم حقوق زمین به‌طور گسترده‌تر برای ارتقای حقوق افراد و ساکنین سکونتگاههای غیر رسمی هستند( Englert and Daley, 2008).

 برخی دیدگاهها نگاهی به ادبیات نظری دهه 1960  به بعد دارند، به طوری که تعدادی از مکاتب فکری بیش از دیگران در هدایت سیاست‌های دهه 1990 و اوایل دهه 2000 تأثیرگذار بودند. استوکس (1962) پیشنهاد می کند که سکونتگاه‌های غیررسمی در کشورهای در حال توسعه این پتانسیل را دارند که به تدریج در محیط رسمی و ساخته شده از طریق فرآیند بهبود تدریجی مسکن که توسط خود مهاجران آغاز و تکمیل می‌شود، ادغام شوند. بعدها، آبرامز (1966) پیشنهاد کرد که سیاست مسکن شهری می تواند این بهبود تدریجی مسکن توسط خود ساکنان را تسهیل کند. از نظر ترنر (1969 ,522 Turner, ) سکونتگاه‌های خود بهبود یافته به‌عنوان «چکمه‌هایی» عمل می‌کنند که با آن خانواده‌های کم درآمد و ناامن می‌توانند «خود را بالا بکشند»، به‌ویژه اگر از امنیت مالکیت برخوردار گردند(.Kiddle, 2010؛  Turner 1972, 154). با گسترش سکونتگاه‌های غیررسمی به موازات سیستم رسمی بطور فزاینده‌ای مشخص شد که استراتژی‌های مسکن متعارف به برآورده کردن تقاضا برای مسکن ارزان‌قیمت نزدیک نمی‌شوند. بنابراین، آژانس‌های کمک‌کننده بین‌المللی و بانک‌های توسعه شروع به حمایت از طرح‌های مسکن خودیار کردند(Beall and Fox 2007 ,20). سرپناه با کیفیت به سرعت در حال تبدیل شدن به یک کالای بسیار گران قیمت برای فقرای شهری شد. در این زمینه باور متعارف بین المللی آن بود که بهترین رویکرد برای بهبود امنیت مالکیت در سکونتگاه‌های غیررسمی ارائه عنوان قانونی قانونی‌سازی مالکیت زمین است. و انتظار می رفت که امنیت مالکیت  ساکنان را تشویق کند تا با تلاش خود،  مسکن و سکونتگاه های خود را ارتقا دهند. در این دوران، بحث امنیت مالکیت، که بر بحث ارتقاء شهری غالب بود، توسط هرناندو دی سوتو (2000) آغاز شد. دو سوتو استدلال کرد که حقوق مالکیت رسمی، و امنیت مالکیت، برای بسیج «سرمایه مرده»، تشویق بهسازی و ارتقاء مسکن، و کسب اعتبار رسمی ضروری است. به گفته دو سوتو و بسیاری دیگر که از رویکرد وی حمایت می کنند، در این سکونتگاه ها «فرض می شود که ساکنان بدون عنوان از امنیت مالکیت برای سرمایه گذاری قابل توجه در مسکن خود برخوردار نیستند» (2007,220van Gelder, ). در نتیجه این امر باعث تشویق بسیاری از دولت های کشورهای در حال توسعه برای ارائه عناوین و در نتیجه امنیت مالکیت زمین به فقرا در برنامه های اصلی مالکیت زمین شد(Kiddle, 2010). در سویی دیگر، دیدگاه متضادی توسط ادبیات اقتصاد سیاسی ارائه می‌شود که قابلیت اصلاحات خصوصی‌سازی را زیر سوال می‌برد و به چندین نمونه تاریخی شکست‌خورده اصلاحات مالکیت در آفریقای استعماری و پسااستعماری اشاره می‌کند(Nyamu-Musembi, 2008). نکته ای که اغلب در این ادبیات به آن اشاره می شود این است که حقوق زمین (یا در واقع حقوق مالکیت به طور کلی)، صرف نظر از منشأ جغرافیایی آنها، در واقع روابط اجتماعی هستند که در هنجارها و نهادهای حمایتگر، نهفته است(Andersson Djurfeldt et al, 2018).

اخیراً مطالعات مختلفی به بررسی ماهیت تخصیص زمین، ابعاد و شاخص های امنیت مالکیت و سکونت در سکونتگاه های غیررسمی در سراسر جهان پرداخته است. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند که سکونتگاه‌های غیررسمی آن‌قدر که اغلب به تصویر کشیده می‌شوند، آشفته نیستند. جدول(1) برخی از این نظریات و دیدگاهها را نشان می دهد.

 

جدول1- دیدگاهها و نظریات مختلف در ارتباط با امنیت سکونت در مطالعات اخیر

دیدگاه

نظریه پرداز/ سال

اشکال امنیت تصرف و رابطه آن با مسکن: امنیت مالکیتی که توسط سیستم های قانونی تعیین شده است(قانونی). امنیت مالکیت واقعی(عرفی)؛ و امنیت مالکیتی که توسط ساکنان درک   می شود(ادراکی). اصطلاحات "عرفی"، "عمدی" و "سنتی" اغلب و به اشتباه به عنوان مترادف استفاده می شوند.  مهم است که این اصطلاحات متمایز از هم درک شوند. ادغام «اجتماعی» و «عرفی» به تصورات نادرست مقامات استعماری سابق در آفریقای جنوبی در مورد تصرف مرسوم زمین نسبت داده می شود. بریتانیایی ها تصور می کردند که زمین های عرفی به صورت اشتراکی نگهداری می شود تا "تصرف سرزمین های آفریقا را آسان تر کند" و بیشتر یک تعیین استراتژیک سیاسی است تا توصیفی از روابط واقعی مالکیت زمین 

(McDermott, 2021)

(Deininger, 2011)

رد استدلال امنیت در زمین عرفی بدون توجه به وجود سند مالکیت. 

(Payne, Durand-Lasserve & Rakodi, 2009)

فرآیندهایی که از طریق آن خانوارها در سکونتگاه‌های غیررسمی به زمین‌های مسکونی دسترسی پیدا می‌کنند، آنارشیک نیستند، بلکه توسط نوعی نظم اجتماعی ساختار یافته و تنظیم می‌شوند.

(Nkurunziza, 2007)

زمین عرفی به افراد تعلق ندارد، و دارایی عمومی نیست، بلکه باید به عنوان مالکیت خصوصی برای جامعه ای که آن را کنترل می کند درک شود. این نظام تصرف عرفی اشتراکی بوده و در اصل مبتنی بر جامعه است(اشتراکی). افراد این جامعه دارای حقوق، محدودیت ها و مسئولیت های روشن (RRRs) در رابطه با دسترسی و استفاده از زمین و منابع مرتبط هستند.

(Okoth-Ogendo, H.W.O, 2002)

 

توانایی تصرف قانونی برای بهبود امنیت ادراک شده، همان مالکیت است.

(طبیبیان و همکاران، 1393)، (داداش پور و همکاران، 1389)، زنگنه و حسین آبادی، 1393)، ( آدامز و همکاران، 2007)

با داشتن حقوق بیشتر، امنیت تصرف افزایش می‌یابد. بنابراین، میزانی که فرد دارای مجموعه کامل‌تری از حقوق است، اغلب به عنوان شاخص امنیت تصرف شناخته می‌شود.

(Lastarria-Cornhiel, 1997)

 (Widman, 2014)

عوامل بی شماری عملا به نفع امنیت مالکیت مبارزه می کنند. تمایز بین عوامل ذاتی که از درون محل نشات می گیرند از یک سو و عوامل خارجی که منشأ خود را از خارج از محل می گیرند وجود دارد. عوامل ذاتی امنیت همواره با مدت اقامت در ارتباط هستند، هر چه یک محل سابقه سکونت بیشتری داشته باشد، مشروعیت بیشتری دارد.

(Varley ,1987(

)Gelder, 2010)

با اقامت خانوارها به مرور زمان در سکونتگاه های غیررسمی، اشغال آنها از نظر مشروعیت اجتماعی افزایش    می یابد.

Nakamura, 2016))

مأخذ:  نتایج مطالعات نگارندگان، 1400

 

با توجه به آنچه گفته شد، درک واقعی امنیت مالکیت در خدمت گسترش مفهوم امنیت تصرف است. شرایط قانونی و واقعی به تنهایی به طور کامل چگونگی درک و تجربه امنیت تصرف توسط خود ساکنان را نشان نمی دهد. به این ترتیب، درک تفسیرگرایانه تری از امنیت تصرف مورد نیاز است (Nakamura 2016).         

 

1-امنیت مالکیت و پیوند آن با ویژگی های قومی و فرهنگی

پدیده‌هایی مانند هویت قومی به طور فزاینده‌ای پویا می‌شوند و بر اساس علایق، ایده‌ها و انتخاب‌های متفاوت افراد شکل می گیرند(Shiraev and Levy, 2005). واژه قوم را باید مقوله فرهنگی به حساب آورد( حافظ نیا و کاویانی، 1385، 8). بنابراین، هویت قومی ممکن است به همذات پنداری با گروهی اشاره داشته باشد که به دلایل فرهنگی، نژادی یا مذهبی متفاوت از اکثریت تلقی می شود(Persky and Birman, 2011 ). به گفته مولینتاس (2015)، آنچه اساساً مردم بومی را از بقیه جمعیت متمایز می کند، مفهوم زمین است زیرا به روح جمع گرایی پایبند است و ایده مالکیت خصوصی را رد می کند.  از اینرو تمام زمین‌ها در مناطق مرسوم توسط آداب و رسوم بومی اداره می‌شوند. و ادراک مردم در این کنترل و مدیریت بسیار اهمیت دارد. (Instituto Nacional de  Lenguas Indigenas,2008). از دیگر سو، مفهوم خود گزینی در رفتار فضایی به تمایل خانواده‌های دارای موقعیت مشابه به تجمع، زندگی در مجاورت  و نزدیکی بهم و استفاده از فضاهای مشابه اشاره دارد(Sampson, 2012 ). این محتوا بر قشربندی شهری معمولاً بر تمایزات اجتماعی-اقتصادی، جمعیتی و قومی-فرهنگی متمرکز است. انسان از طريق روابط اجتماعي _فرهنگي به فضا، فرم و عملكرد اهميت مي بخشد و ساماندهي فضا به تغيير شكل اين روابط ميانجامد( سالاری فر، 1396،146).  محله هایی که با غیررسمی بودن و ناامنی تصرف مشخص می شوند، از عیوب مکان و شهرت ضعیف محله رنج می برند نحوه نگرش به این محله ها توسط گروه های مختلف از جمله ساکنان و سیاست گذاران بر ارائه خدمات شهری تأثیر می گذارد( 2017Farre and Rapley,).

 

2-امنیت مالکیت در رویکرد بازآفرینی شهری

 بازتوسعه و بازآفرینی شهری فرآیندهای توسعه فضایی است که شامل احیا یا سازماندهی مجدد شهرهایی است که در حال انحطاط هستند یا بدون رعایت اصول مدرن برنامه ریزی فضایی به منظور ایجاد شهرهای جدید و آینده نگر توسعه یافته اند (Zheng, 2014 ). ویژگی‌های اصلی توسعه (دوباره) و بازسازی شهری شامل پاکسازی و یا ارتقاء سکونتگاههای غیر رسمی و مناطق رو به زوال، نوسازی مسکن، و توسعه ساختارهای جدید، از جمله امکانات عمومی است( Zheng, 2016). هنگامی که این فرآیندها بر اساس پارادایم نئولیبرالیزاسیون انجام می شوند، منجر به بی عدالتی های فضایی می شوند. این خود باعث ناامنی مالکیت زمین برای برخی از گروه‌های شهرنشین، مانند اقشار فقیر و کم درآمد، تحت سیستم‌های مختلف مالکیت زمین می‌شود. این افراد از شهر طرد شده و از فرصت استفاده از اموال 

واقعی خود با پرداخت غرامت ناعادلانه یا فروش اجباری که منجر به تمرکز منابع زمین به دست افراد ثروتمند می شود، محروم می شوند(2008Harvey,).

ارتباط بین عدالت اجتماعی و فضا تا حد زیادی در اثر اصلی "عدالت اجتماعی و شهر"هاروی(35Harvey, 197,) مورد بحث قرار گرفته است. دستیابی به عدالت فضایی در صورتی محقق می شود که سازماندهی فضا و تخصیص منابع آن به اصول برابری و احترام به حقوق بشر پایبند باشد(Bret. Et al, 2010). این استدلال در چارچوب ترویج حق بر شهر مطرح می شود. حق بر شهر شامل دو معیار اصلی است: مشارکت و تخصیص( .(Lefebvre , 1991از این رو با توجه به آنچه گفته شد تحقق بازآفرینی شهری و فرایند اجرای آن تا حد زیادی از رابطه بین ذینفعان گوناگون، ویژگیها و حالتهای گوناگون مشارکت و همچنبن، قدرت، سازوکار و عملکرد عوامل گوناگون تحت تأثیر قرار می گیرد(احدنژاد روشتی، 1401، 56).

بر اساس پیشینه و مبانی نظری پژوهش و فرضیه های مورد مطالعه مدل مفهومی پژوهش در شکل (1) آورده شده است.

 

 

شکل 1- مدل مفهومی پژوهش(ترسیم: نگارندگان، 1400)

img0 

 

 

مدل سازی مفهومی و شناسایی شاخص ها

جدول (3) با دسته بندی  معیارها، به طیف گسترده ای از شاخص های مورد استفاده برای امنیت مالکیت اشاره می کند.

این شاخص ها به طور متفاوتی شامل برداشت از امنیت مالکیت و احتمال سلب مالکیت، حقوق استفاده و انتقال، عنوان قانونی، مالکیت فردی (بر خلاف مالکیت گروهی) و مؤلفه های تبیین کننده امنیت مالکیت در ابعاد قانونی، عرفی، جمعی و ادراکی می باشد که از طریق مدلها یا فرضیه ها توضیح داده می شود.

 

 

 

جدول 3- تمرکز اصلی و دامنه شاخص های موجود امنیت مالکیت در مطالعات مختلف

مآخذ

شاخص ها

معیارها

ابعاد

Nkurunziza, 2007-McDermot, 2021- Patel, 2016- Prindex, 2019

نوع مالکیت خانوار، سند یا اسناد مالکیت، قیمت زمین، میزان اعتبار اسناد مالکیت از دیدگاه ساکنین

نحوه تصرف و سند مالکیت

قانونی

FAO, Bank, T. W., & UN-Habitat. (2019)

دسترسی آب، برق، گاز ، تلفن

برخورداری از زیرساختها

زبردست و همکاران، 1399- Parsa, et al. 2011

دسترسی به شبکه حمل و نقل، کیفیت جاده و آسفالت، کیفت دفع فاضلاب، نحوه جمع آوری زباله ،کیفیت روشنایی معابر

دسترسی به خدمات پایه

زبردست و همکاران، 1399- Kiddle, 2010

دسترسی به مراکز خرید، آموزشی، بهداشتی و درمانی ، خدماتی، اداری، ورزشی، پارک و زمین بازی

دسترسی به مراکز خدماتی

Barr, 2007- Nkurunziza, 2008

میزان قدرت و همبستگی سازمانهای محلی

دسترسی به نهادهای خدمات رسان

FAO, 2012-  Uwayezu & de Vries, 2018- Simbizi, 2016

به رسمیت شناخته شدن، شناسایی و حمایت از حقوق زمین/مالکیت

انواع حقوق زمین/مالک

CherylDoss and Dick, 2020 دادش پور و همکاران، 1399-    حبیبی و همکاران، 1392

مدت زمان اقامت در محله، مدت زمان اقامت در ملک، تعلق خاطر و وابستگی به محله

مدت سکونت فعلی و قبلی

عرفی

Rao et al. 2020

پاکرو و ستار زاده،1400

احساس مسولیت در قبال محله، لعتماد به مدیریت شهری، کمک به رفع مشکلات محله

انگیزه مشارکت

جمعی یا اجتماعی

Bolt, 2021- OseiAsibeya, et.al, 2021- - yongL, et.al, 2018- Celentano and Habert, 2021 Zhang, 2021- Gugushvili, 2016- Tong. et al, 2020

پیوندهای خانوادگی و فامیلی، وجود اشتراکات قومی و فرهنگی، میزان معاشرت و تعامل با همسایگان، میزان قدرت حمایتی و پشتیبانی

همبستگی اجتماعی

 

Han,  et al, 2019- Triantis, 2020- کاشفی و همکاران(1399)

اختلافات درون محله ای، مشکل با فروشنده و صاحب خانه، رسیدگی به اختلافات زمین

تعارضات

Zhang, 2020-  کرمی و همکاران، 1393- طیبیان و همکاران، 1394

نگرانی از غیر رسمی بودن محله

نوع تملک ملک یا زمین

ادراکی (ذهنی)

نگرانی از بی خانمانی بعد از تخلیه، نگرانی از تخلیه در 5 سال ابتدایی، میزان مقاومت در برابر تخلیه اجباری، میزان قدرت به منظور مقابله با تهدیدات خارجی

خطرات و تجربیات اخراج

Uwayezu  and de Vries, 2019- Rao, 2017- Chikaya-Banda, 2021

برابری فرصت ها برای استفاده از زمین، نابرابری جنسیتی، ترویج دسترسی برابر به اعتبارات

عدالت و فرصت های برابر

 

مآخذ: مطالعات نگارندگان، 1400

 

مواد و روش تحقیق:

این پژوهش از رویکرد ترکیبی و با استفاده از داده‌های اولیه جمع‌آوری‌شده از منطقه مورد مطالعه از طریق بررسی پیمایشی و داده‌های ثانویه جمع‌آوری‌شده از مرور ادبیات  و مجموعه‌های داده مکانی جهت یافتن پاسخ برای سوالات استفاده می‌کند. قلمرو مکانی این پژوهش محلات سه قلعه و محمدآباد واقع در محدوده  شهری شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان می باشد. در این پژوهش روش نمونه گیری با توجه به حجم جمعیت ساکنان محلات سه قلعه(7538 نفر) و محمدآباد (10980نفر) به میزان 18518 نفر و بکارگیری روش کوکران حجم جامعه آماری برابر با 376 خانوار بدست آمد که به نسبت جمعیت ساکن در محله محمدآباد به میزان 60 درصد و باقی آن در محله سه قلعه (40 درصد) به ترتیب 225 و 151 خانوار با توجه به توزیع فضایی جمعیت در سطح این محلات انتخاب گردید. داده ها با استفاده ازنرم افزار spss تحلیل شد. همچنین،  در مرحله دوم به منظور اولویت بندی راهکارها، ابعاد و شاخص های الزامات حقوقی برنامه بازافرینی شهری  پرسشنامه محقق ساخته  شامل 31 گویه  در قالب 4 شاخص (الزامات حقوقی) برگرفته از مجموعه قوانین و مقررات بازآفرینی شهری پایدار، در قالب طیف لیکرت 5 گزینه ای طراحی گردید. که روایی و پایایی آن به تایید 10 نفر از اساتید و خبرگان مدیریت شهری  رسیده است. پرسشنامه نهایی بین 20 نفر از خبرگان شهری 

 

توزیع و جمع اوری گردید که 100% پرسشنامه ها بازگشت داده شدند. اعتبار سنجی مدل پژوهش با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی و الگوسازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS Smart  نسخه 3 مورد برازش قرار گرفت.

 

شناخت محدوده مورد مطالعه

اسکان غیر رسمی را در شهر زابل از نظر کیفیت کالبدی و نوع مسکن می توان به دو دسته محلات و بافت های داخل شهر و خارج از شهر تقسیم نمود. با توجه به شاخص های تعریف کننده غیر رسمی بودن یک بافت، وضعیت حقوقی و کیفیت خدمات رسانی به آن و نظر به اینکه اکثر بافت ها  و محلات از خدمات مختلف برخوردار می باشند، محلات سه قلعه و محمدآباد جز روستاهای اطراف شهر به شمار می رود که در حریم استحفاظی شهر زابل قرار گرفته است.  محلات فرودست شهر زابل با مساحتی معادل 78/261 هکتار در محدوده  شمالی، شرق و جنوب شرقی زابل قرارگرفته اند؛ 88/36 هکتار مربوط به محله سه قلعه و 51/90 هکتار مربوط به محله محمدآباد شهر زابل است. جامعه آماری این پژوهش شامل شهروندان و ساکنان محلات سه قلعه و محمدآباد و تلفیق جامعه ی خبرگان و مدیران اجرایی است. شکل 1- موقعیت جغرافیایی محدوده ها و محلات اسکان غیر رسمی شهر زابل را نشان می دهد

 

 

 

 

 

 

 

 

img0img0شکل2- موقعیت محلات سه قلعه و محمدآباد در شهر زابل

 

مآخذ: ترسیم نگارندگان، 1400

 

بحث و ارائه یافته­ها:

الف) آمار توصیفی

جهت سنجش نقش ویزگی های قومی و فرهنگی، مصاحبه عمیق با ساکنان در سطح خانوار (سرپرست خانوار اعم از زن و مرد) انجام شد. شرکت‌کنندگان در بحث‌ها و مصاحبه‌های گروه متمرکز بر اساس جنسیت و سن طبقه‌بندی شدند. از مجموع، 367  خانوار پاسخ دهنده براساس جنسیت (54 درصد را مردان و  46 درصد را زنان تشکیل داده اند. همچنین بزرگان محله، ریش سفیدان و معتمدین این سکونتگاه ها برای شرکت در مصاحبه های گسترده تر و بحث های گروهی متمرکز شدند. جدول(4) ویژگی های دموگرافیک جامعه آماری را نشان      می دهد.

 

جدول4- ویژگی های دموگرافیک جامعه آماری

گویه

نظرسنجی

انواع خانوارها در محلات

یک الی سه نفر

چهار الی هفت نفر

هشت نفر به بالاتر

اظهار نشده

22.1

54.1

22.6

1.2

22.7

45.6

29.4

2.3

تحصیلات

دیپلم و زیر دیپلم

فوق دیپلم

لیسانس

فوق لیسانس

دکترا و بالاتر

54.9

12.6

30.3

2.2

0

48.6

17

32.6

1.2

0.6

سرپرست خانوار

 

مرد

زن

اظهار نشده

80.8

18.6

0.6

77.7

21.3

1

محل تولد و جریانهای مهاجرتی

از روستاهای اطراف

از شهرهای اطراف

از شهرهای دیگر استان

درمحله

47.6

10.9

2.1

39.4

43.1

2.6

8.6

45.7

مذهب

شیعه

سنی

اظهار نشده

81.2

18.8

0

22.4

77.6

0

 

 

ب) آمار استنباطی

1- فرضیه اول: ویژگی های قومی و فرهنگی تا حد زیادی می تواند امنیت مالکیت را در سطح محلات سه قلعه و محمدآباد ارتقا دهد.

براساس شاخص های اصلی از معیارهای مشخص شده و نتایج حاصل از پرسشنامه می توان نتایج تحلیل فرضیه اول را بدین صورت ارائه نمود: 

- وجود 1/54 درصد از خانوارهای 4 الی 7 نفره در محله سه قلعه و 6/45 درصد در محله محمدآباد نشان دهنده بافت روستایی محله می باشد و گرچه این محلات در شهر ادغام شده اما هنوز آداب و فرهنگ روستایی در زندگی ساکنین رواج دارد.

-فراوانی تعداد افراد در مقاطع دیپلم و زیر دپیلم، 9/54 درصد در محله سه قلعه و 6/48 درصد در محله محمدآباد در ارتباط مستقیم با توانایی مالی خانوارها و عدم امکان به تحصیل فرزندان در سطوح بالاتر به واسطه مشکلات مالی و اقتصادی و کمبود فضای آموزشی در مقاطع بالاتر تحصیلی قرار دارد. 

-روابط درون گروهی این محلات براساس اشتراکات قومی بلوچ و فارس، مذهب (شیعه2/81 درصد در محله سه قلعه و اهل سنت 6/77 درصد در محله محمدآباد) و پیوندها و خویشاوندی شکل گرفته است.

-رابطه مستقیمی بین میزان تعلق خاطر، زمان اقامت و نحوه انتخاب سکونت در محلات مورد مطالعه وجود دارد. بیشترین مدت اقامت در محلات سه قلعه و محمدآباد به ترتیب 2/44 و 4/39 درصد به اقامت بین 11 تا 20 سال اختصاص دارد. همچنین، تمایل به سکونت در کنار اقوام آشنایان به ترتیب 6/41 و 2/49  برای محله سه قلعه و محمد آباد و سکونت در کنار خانواده درجه یک بیانگر بالا بودن میزان تعلق خاطر به 

 

مکان می باشد. همچنین بالابودن نرخ نیروهای نیمه ماهر و غیرماهر نمایانگر نزدیکی بافت محلات به بافت های روستایی و در ارتباط با عامل میزان تحصیلات قرار دارد. وجود 6/40 درصد جمعیت بیکار در محله سه قلعه و 1/35 درصد در محله محمدآباد بیانگر درآمدهای اندک و عدم سرمایه گذاری خانوارهای می باشد.

-وضعیت اقتصادی ساکنین و قیمت برخی از مصالح و تهیه متناسب با توان اقتصادی باعث شده تا نماهای آجری(6/55  درصد در محله سه قلعه و 3/65  درصد در محله محمدآباد) و سیمانی نسبت به سایر نماها در سطح بافت استفاده بیشتری داشته باشد که این امر می تواند نقش زیادی در فرسودگی کالبدی و کهنگی بافت داشته باشد.

-اکثر واحدهای مسکونی دو محله  مساحتی بین 200 تا 300 متر مربع داشته  که این میزان نشان دهنده ی ترکیب و شکل خانوار و روابط بین اعضای خانوار است. همچنین، تعداد طبقات یک طبقه(9/79 و 4/71 درصد به ترتیب برای محله سه قلعه و محمدآباد) نشان دهنده توجه ویژه به شاخص های دسترسی و آسایش و تاثیر مستقیم و معنادار بر آن می باشد.

-با توجه به متوسط درآمد خانوارها، آشنا و فامیل (3/42 درصد در محله سه قلعه و 8/52 درصد در محله محمدآباد) مهمترین عامل در کسب منابع درآمدی ثانویه و همبستگی بالای اجتماعی در درون بافت به شمار می رود.

-توسعه و احیاء  وضعیت سکونت در ارتباط مستقیم با عوامل اجتماعی و اقتصادی قرار دارد. تمایل به تعمیر و مرمت (3/55 درصد در محله سه قلعه و 9/47 درصد در محله محمدآباد) نشان دهنده عدم تمایل به ترک محل و زمان سکونت مادام العمر (6/40 درصد در محله سه قلعه و 7/43 درصد در محله محمدآباد) می باشد که در رابطه مستقیم  با میزان هزینه برای ساختمان(20 تا 50 میلیون تومان برای محله سه قلعه و 50 تا 100 میلون تومان برای محله محمدآباد) می باشد. 

-مالکیت از مهمترین ارزشهای اجتماعی- اقتصادی محصوب می شود که بر وضعیت ساختمانها از لحاظ دریافت پروانه ساخت و ساز تأثیر گذار است. وضعیت مالکیت در محله سه قلعه (8/37 قولنامه محلی) بیانگر آنست که براساس ساختار اجتماعی، افراد کمتر به صورت رسمی اقدام به معامله بصورت رسمی می نمایند.

-اساساً، مالکیت زمین در این محلات محصول حمایت اجتماعی است که ریشه در پاداش‌های قومی و فرهنگی دارد. بطوریکه در محله محمدآباد(1/42 درصد سند تک برگ و 9/42 درصد سند منگوله دار) وجود یک مسکن و تضمین حق مالکیت یک ضرورت برای ثبات بیشتر خانواده ها تلقی می شود. همچنین وضعیت واحدهای مسکونی دارای اسناد رسمی نشان دهنده آن است که درصد زیادی از واحدها فاقد پروانه و پایان کار(6/36 برای محله سه قلعه و 2/36 برای محله محمد آباد) می باشند.

- عدم وجود اخراج از ملک ( 5/88 برای محله سه قلعه و 7/95 برای محله محمدآباد) با داده های نظرسنجی نشان دهنده سطوح پایین اخراج است و نشان می دهد احساس ناامنی خانوار در صورت از دست دادن یا اخراج از زمین یا ملک کم است(6/39 برای محله سه قلعه و 6/49 برای محله محمدآباد). و این ممکن است متکی به مکانیسم های غیررسمی باشد که امکان امنیت مالکیت حق را فراهم می کند و در رابطه با فاکتور احتمال کم از دست دادن زمین در 5 سال آینده(به ترتیب 3/71 و 7/88 درصد برای محله سه قلعه و محمدآباد) قرار دارد. منبع از دست دادن زمین، تصرف عدوانی (9/7 برای محله سه قلعه و 3/3 برای محله محمدآباد) مطرح گردیده است. حقوق ناامن زمین و حتی تصور ناامنی مالکیت زمین، مردم را از سرمایه گذاری در بهبود مسکن و اعتماد به مدیریت شهری منصرف می کند. به صورتی که با فرض از دست دادن احتمالی زمین یا ملک میزان حمایت مسولین در سطح بسیار کمی (3/80 و 5/55 درصد برای محله سه قلعه و محله محمدآباد) از نظر مصاحبه شوندگان برآورد شده است و متناسب با این موضوع میزان اختلافات مربوط به زمین و اختلافات درون محله ساکنین با سنجه بسیار کم(6/79 و 4/90 درصد به ترتیب برای محله سه قلعه و محمداباد) در سطح پایینی قرار دارد.

-تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان ایمن در زمینه مالکیت زمین، بیشتر در ساختارهای خود سرمایه‌گذاری می‌کنند. بالا بودن میزان تمایل به مشارکت جهت بهبود محله(1/35 درصد برای محله سه قلعه و 3/52 درصد برای محله محمدآباد) و تمایل به مشارکت مالی در بهسازی و نوسازی(51 درصد برای محله محمدآباد و 4/39 درصد در محله محمدآباد) در ارتباط مستقیم با وضعیت اقتصادی و نزدیکی به مرز قرار دارد.

-الگوی خود ساخته و غیر استاندارد، عدم توجه به رعایت اصول فنی ساخت و ساز، وجود دسترسی ها و شبکه های نامناسب و فاقد زیرساخت های مناسب شهری (60 درصد برای محله سه قلعه و 1/54 درصد برای محله محمدآباد)، عدم توجه به کیفیت محیط سکونتگاهی( وجود مکانهای مخروبه و ناامن 7/68 درصد در محله سه قلعه و 72 درصد در محل محمدآباد) آلودگی های زیست محیطی زیادی را در این محلات ایجاد کرده است. و میزان تمایل ساکنین به حذف این مکانها را از سطح نشان می دهد.

2) فرضیه دوم: بازآفرینی شهری جوامع محلی از طریق بستر سازی مشارکت و افزایش تعامل میان مردم و مدیریت شهری و محلی می تواند منجر به ارتقای امنیت سکونت و رفع تعارضات مالکیت در محلات سه قلعه و محمدآباد شود. در راستای نتایج حاصل از فرضیه اول و سوال دوم پژوهش ابعاد و شاخص ها در قالب جدول (5) دسته بندی گردید.

 

 

جدول5- الزامات حقوقی برنامه بازآفرینی شهری

الزامات حقوقی

مجموعـه قوانیـن و مقـررات بازآفرینـی شـــهری پایـــدار، قوانین آیین نامه ها، بخش نامه ها و دستورالعمل های بهسازی، نوسازی و توانمند سازی بافت های هدف

شاخص

مآخذ

اقتصادی

اعطای تسهیلات در قالب وام و بسته های تشویقی و  مشارکت مدنی

·       قانون احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، 1389

·       اساسنامه سازمان عمران و بهسازی شهری

·       قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن، 1375

تدارک زمین و دارایی های مالی

تعیین ارزش خرید املاک

اعطای تسهیلات و مشوق برای معامله زمین در بخش رسمی 

تخفیف در هزینه های مربوط به عوارض و صدور پروانه و تراکم ساختمانی

اجتماعی

ظرفیت سازی برای شکل گیری نهادهای محلی، مردمی، سازندگان محلی و تعاونی ها

·       سند ملی راهبردی احیا، بهسازی و نوسازی و توانمندسازی  بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، 1393

·       قانون احیاء، بهسازی  نوسازی بافت های فرسوده و ناکارامد شهری، 1389

توجه به تعاملات میان سازمانها، نهادها و روابط درونی آنها

چگونگی رصد کردن جابجایی ها و حرکات جمعیتی توسط نهادها

توجه به آسیب های اجتماعی ناشی از معاوضه و معاملات بر ساکنین

حفظ و ارتقای هویت فرهنگی و سرمایه اجتماعی

توجه به فرهنگ بومی، قومی و همبستگی جمعی  در مدیریت اجتماع محلی

توجه به قشر ضعیف با در نظر گرفتن توان اقتصادی و اجتماعی

تقویت مشارکت و فراهم آوردن زمینه های مردم سالاری

کالبدی

کمک به تامین مسکن متقاضیان خرید یا ساخت مسکن مطابق با الگوی مصرف مسکن

·       قانون نوسازی و عمران شهری، 1347

·       مقررات ملی ساختمان، 1397

·       اساسنامه سازمان عمران و بهسازی شهری

·       قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن، 1375

·       قانون احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، 1389

واگذاری زمین به منظور تولید و عرضه مسکن

واگذاری حق بهره برداری از زمین به صورت اجاره ارزان قیمت

تعیین تکلیف وضعیت مالکیت ساکنین و اراضی و املاک واقع در محدوده شهر

پیش بینی برنامه های تجمیع و تفکیک مجدد پلاک های ثبتی 

ساماندهی شبکه معابر با رعایت ضوابط مربوط

حمایت از توسعه و بروزرسانی ساختمانها به نحوی که در تعریف آنها آمده است.

تشکیل بانک اطلاعات و نظارت بر معاملات جبران و زیان مشارکت کنندگان

نظارت بر اقدامات کالبدی وفعالیت  ماشین آلات سنگین با هدف استحکام بخشی ساخت و ساز

تعیین ابعاد و اندازه های املاک موجود

مدیریتی

اموزش، ترویج و اطلاع رسانی و اگاهی بخشی

·       قانون نوسازی و عمران شهریف 1347

·       اساسنامه سازمان عمران و بهسازی شهری

·       قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن، 1375

·       قانون شهرداریها، 1390

·       قانون احیا، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری، 1389

 

ممانعت از تفکیک و معامله خارج از چهارچوبهای قانونی

بررسی زمینه های رسمیت بخشی و تضمین حقوق مالکیت 

نگهداری و حفاظت از اراضی  تصرفی دولتی و ملی در شهر

رعایت تقدم و تأخر اجرای مراحل مختلف طرح ها   

هزینه های اداری

اطلاع رسانی به مردم از روند اجرای طرحها و برنامه ها و شفاف سازی بین مردم و مدیران

ارایه راهکارهای ظرفیت سازی و تقویت نهادهای مرتبط

 

مأخذ: مطالعات نگارندگان، 1400

 

1-2- پایایی مدل

مدل اندازه گیری شده شامل روابط عامل های مکنون و نشانگرهای مربوط به آنهاست. که در جدول 6 نشان داده شده است:

 

جدول (6). ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مقیاس­ها

مولفه­ها(شاخص)

آلفای کرونباخ

پایایی ترکیبی

اقتصادی

953/0

964/0

اجتماعی

976/0

980/0

کالبدی

974/0

978/0

مدیریتی

986/0

989/0

مأخذ: یافته­های پژوهش، 1400

 

بر اساس نتایج جدول فوق، آلفای کرونباخ از 7/0 بیشتر است که نشان دهنده پایایی قابل قبول پرسشنامه می باشد.

 

2-2-آزمون روایی مدل

- روایی واگرا

مطابق جدول (7)، روایی واگرا به روش­ بارهای عاملی متقابل گزارش شده است.  

 

 

 

جدول (7). روایی واگرا به روش بارهای عاملی متقابل

مولفه(شاخص)

گویه ها

اقتصادی

اجتماعی

کالبدی

مدیریتی

اقتصادی

E1

914/0

883/0

905/0

907/0

E2

875/0

813/0

828/0

840/0

E3

871/0

780/0

795/0

857/0

E4

963/0

874/0

859/0

907/0

E5

963/0

909/0

927/0

946/0

اجتماعی

J1

615

676/0

607/0

672/0

J2

701/0

752/0

730/0

740/0

J3

683/0

720/0

719/0

713/0

J4

915/0

955/0

930/0

900/0

J5

878/0

920/0

898/0

900/0

J6

679/0

773/0

767/0

710/0

J7

831/0

838/0

825/0

82/0

J8

900/0

919/0

890/0

901/0

J9

840/0

885/0

830/0

815/0

کالبدی

K1

889/0

840/0

896/0

836/0

K2

670/0

614/0

708/0

700/0

K3

897/0

861/0

940/0

916/0

K4

880/0

882/0

967/0

923/0

K5

892/0

884/0

948/0

919/0

K6

770/0

829/0

847/0

819/0

K7

872/0

927/0

945/0

938/0

K8

884/0

901/0

910/0

867/0

K9

898/0

890/0

911/0

903/0

K10

809/0

860/0

925/0

885/0

مدیریتی

M1

831/0

903/0

916/0

917/0

M2

856/0

830/0

857/0

887/0

M3

893/0

898/0

923/0

928/0

M4

890/0

860/0

875/0

897/0

M5

928/0

945/0

955/0

970/0

M6

869/0

789/0

867/0

900/0

M7

816/0

830/0

868/0

887/0

مأخذ: یافته­های پژوهش، 1400

 

 

بار عاملی استاندارد برای هر یک از گویه های هر عامل در جدول (7) مشخص شده­اند. شاخص ارزیابی میزان ارتباط هر سوال به عامل زیربنایی آن، مقدار بالای 4/0 رابطه هر سوال با عامل مرتبط را نشان می دهد که این مقدار بار عاملی باعث معناداری هر سوال می­شود؛ و می­توان گفت که مدل طی ارزیابی شاخص­های جزئی مطلوب است.

 

3-2- میانگین واریانس استخراج شده(AVE)

میانگین واریانس استخراج1 شده  باید بزرگتر یا مساوی با 5/0 درصد واریانس مشاهده پذیره های خود را تبیین و تحلیل کنند. در نتیجه طبق جدول (8) همه متغیرهای پنهان ضریب قابل قبولی دارند.

 

جدول (8). روایی همگرا متغیرهای پژوهش(متوسط واریانس استخراج شده)

 

متغیرها

AVE

وضعیت متغیر

اقتصادی

843/0

قابل قبول

اجتماعی

877/0

قابل قبول

کالبدی

814/0

قابل قبول

مدیریتی

959/0

قابل قبول

 

مأخذ: یافته­های پژوهش، 1400

 

4-2- برازش مدل

اعتباریابی مدل تأییدی مرتبه دوم الزامات حقوقی بازآفرینی شهری  با استفاده از (PLS)

مطابق با جدول (8)، قبل از اجرا و تحلیل مدل اعتباریابی لازم به ذکر است که عامل های استخراج شده از طریق تحلیل عاملی اکتشافی صورت گرفته است و بارهای عاملی مناسب متغیرها تأیید شده و وارد مدل شده است. 

در مدل ساختاری روابط بین سازه ها به لحاظ علی مورد بررسی قرار می گیرد. بدین صورت که با در نظر گرفتن نتایج بررسی روابط بین سازه ها با استفاده از ضریب بدست آمده می توان معنا دار بودن اثرات بین سازه های پژوهش را مشخص نمود. نتایج در جدول (9) نشان می دهد که مدل از اعتبار خوبی برخوردار است.

 

 

 

 

[1] . AVE

جدول (9). مدل ساختاری بازآفرینی شهری

متغیرها

آزمون مسیر

شاخص کیفیت

برون­زا

درون­زا

معناداری T

بار عاملی

ضریب تعیین

نیکوی برازش

بازآفرینی شهری

اقتصادی

035/68

972/0

945/0

863/0

اجتماعی

457/86

983/0

966/0

کالبدی

463/15

986/0

972/0

مدیریتی

024/43

975/0

950/0

 

مأخذ: یافته­های پژوهش، 1400

 

شکل (3). معناداری مدل مسیر (T-value)

 

 

img0 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شکل (3). معناداری مدل مسیر (T-value)

 

 

 

 

 

 

img0 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

معناداری ضرایب تنها مسیر صحت رابطه­ها را نشان     می­دهد. پس با این نتیجه ضرایب مسیر که در جدول (6) آمده است از 58/2 (معناداری T) بالاتر است که نشان از صحت رابطه­ها در سطح اطمینان 99/0 درصد است. طبق فرمول، سه مقدار 01/0، 25/0 و 36/0 به عنوان مقادیر ضعیف، متوسط و قوی معرفی می شود؛ که با محاسبه­ی که از مدل انجام شد مقدار قوی  همانند فرمول برازش گردید.

img0img0 

 

نتایج حاصل از شکل(2)، نشان می دهد که در دسته شاخص های اقتصادی بیشترین تاثیر مربوط به گویه های اعطای تسهیلات و مشوق برای معامله زمین در بخش رسمی(963/0) و تخفیف در هزینه های مربوط به عوارض و صدور پروانه و تراکم ساختمانی(963/0) می باشد. بنابرای نیاز است در زمینه شاخص اقتصادی به این دسته الزامات توجه بیشتری معطوف گردد. در دسته شاخص های اجتماعی بیشترین تاثیر مربوط به گویه های  توجه به آسیب های اجتماعی ناشی از معاوضه و معاملات بر ساکنین(955/0) و حفظ و ارتقای هویت فرهنگی و سرمایه اجتماعی(920/0) می باشد. همچنین در دسته ی شاخص های کالبدی، تعیین تکلیف وضعیت مالکیت ساکنین و اراضی و املاک واقع در محدوده شهر(967/0) و پیش بینی برنامه های تجمیع و تفکیک مجدد پلاک های ثبتی(948/0) دارای بیشترین  تاثیر در شاخص مربوطه می باشند. و نیز بررسی زمینه های رسمیت بخشی و تضمین حقوق مالکیت(928/0) و رعایت تقدم و تأخر در اجرای مراحل مختلف طرح ها(928/)، دارای بیشترین سهم و بارعاملی  در شاخص مدیریتی را در اندازه گیری و پیش بینی مدل این پژوهش را دارند.  لذا، تمامی عوامل شناسایی شده دارای تأثیر مستقیم و مثبت  در اندازه گیری مدل این پژوهش دارند.

نتیجه­گیری و ارائه پیشنهادها:

در این پژوهش، فرآیند و مکانیسم تملک زمین و امنیت تصرف زمین و ارتباط آن با ویژگی های قومی و فرهنگی در دو محله سه قلعه و محمدآباد شهر زابل مورد بررسی قرار گرفت. سوابق تحقیق نشان می دهد تاکنون در رابطه با ارتباط بین امنیت مالکیت و ویژگی های قومی و فرهنگی در ایران مطالعه ای انجام نگرفته است. براساس نتایج پژوهش پیوند میان امنیت مالکیت و ویژگی های قومی و فرهنگی به ساکنین احساس استقلال، هویت اجتماعی می دهد و بیش از محیط زندگی آنها منجر به افزایش ثبات مسکونی و کاهش استرس می شود. افزایش ثبات مسکونی و طول مدت اقامت به همبستگی اجتماعی کمک می کند که این امر بر امنیت سکونت افراد تأثیر می گذارد. بی ثباتی های تصرف، افراد را از منابع و فرصت های اجتماعی و  فرهنگی محروم می کند. علاوه بر این، امکان اخراج در هر زمان باعث ایجاد اضطراب می شود که حفظ روابط اجتماعی را نیز دشوار می سازد. برعکس، امنیت تصرف تضمین شده، پایه ای برای مشارکت اجتماعی و روابط اجتماعی قوی ایجاد می کند.

مطابق با نتایج حاصل از این پژوهش، در مطالعات جهانی در مدل سیستمی سازمان جامعه (کاساردا و جانوویتز، 1974،  2006)، اثرات ویژگی های ساختاری محله های فقیر (نرخ بالای فقر، تنوع قومی و تحرک مسکونی) با پیوندهای غیررسمی (به عنوان مثال، دوستی و خویشاوندی) و پیوندهای رسمی مورد مطالعه قرار گرفت(بورسیک و گراسمیک، 1993؛ به نقل از ویارئال و سیلوا، 2006). در همین رابطه، مک فرسون و همکاران (2001) نتیجه می گیرند که از نظر تحرک مسکونی، انتظار این است که افراد دارای تمایل مشابه در یک محله گرد هم جمع شوند زیرا آنها به طور مشابه در بافت های بازار مسکن، ساختارهای اقتصادی و شبکه های اجتماعی قرار دارند. سامپسون (2012) در مطالعه خود نیز به این نتیجه می رسد که این ساختارهای اجتماعی تعریف شده از نظر فضایی در نتایج خود به قدری انعطاف پذیر هستند که محله ها، افراد را "انتخاب" می کنند.

در سطح جهان « اشغال مستقیم» رایج ترین شکل تصرف در میان سکونتگاه های غیررسمی است. نتایج تحقیق میچل و هررا، (2011) نشان می دهد که دسترسی به زمین از طریق: (1) تصرف مستقیم. (2) مبادله (خرید یا اجاره)، (3) عضویت در خانواده و گروه های خویشاوندی یا قومی. (4) تخصیص دولتی امکانپذیر است. این دسترسی هر دو حالت قانونی و غیرقانونی سکونت را در بر می گیرد. بر اساس نتایج طرح‌های تحقیقاتی شبه تجربی اجرا شده در سکونتگاههای غیررسمی در بوینس آیرس، گلدر (2009) و گالیانی و شارگرودسکی (2010) اهمیت بعد شناختی امنیت تصرف در تعیین تصمیم‌گیری خانوار در مورد سرمایه‌گذاری در کیفیت مسکن مشخص می گردد. مطابق با نتایج این پژوهش، تحقیقات رضایی و همکاران(1400) نشان می دهد عدم رضایت از محل سکونت منجر به ترک محل توسط ساکنان و در صورت استمرار، کاهش جمعيت را در پی دارد. از این رو، از نظر ادراکی امنیت مالکیت و چگونگی تأثیر آن بر کیفیت مسکن نشان می‌دهد در جایی که تصرف زمین ناامن است، سرمایه‌گذاری در کیفیت مسکن و زمین کمتر امکان‌پذیر است(ینینگر و جین 2006؛ رئال و هندمر 2011). همانند نتایج حاصل از وضعیت اجتماعی این پژوهش، برخی از مطالعات تطابق خانوار-محله بر خانواده هایی که به گروه های قومی یا مهاجر خاص تعلق دارند متمرکز شده اند (مانند 2017؛ مسی، 1985؛ سامپسون و شارکی، 2008). در این رابطه گورنی و تورونچیک-روئیز (2014) در شش شهر اروپایی، دریافتند که ارتباط منفی بین تنوع قومی و دلبستگی به همسایگی وجود دارد، در حالیکه اسمیت و همکاران (2014) این یافته را برای ایالات متحده تایید می کنند(برگرز و ماسترد، 2002؛ فوست، 2006).

با توجه به ویژگی های کالبدی، گستردگی فرسودگی بافت ها و اسکانهای غیر رسمی در سطح محلات غیر رسمی شهر زابل به نظر می رسد در ابتدا باید توجه مدیریت شهری معطوف به استفاده از ظرفیت‌های طرح‌های بازآفرینی و محرک‌های تشویقی برای توجیه فنی و اقتصادی و تجمیع قطعات ریزدانه و تخفیف لازم در صدور پروانه و اهدای تراکم مناسب برای املاک واقع در این محدوده گردد. بکارگیری رویکرد مشارکتی، تقویت عزم عمومی و مدیریتی جهت تسهیل در صدور اسناد مالکیت اراضی و املاک واقع در سکونتگاههای غیر رسمی بمنظور امکان استفاده از تسهیلات، تقویت دفاتر تسهیل‌گری در محلات مورد مطالعه با هدف برقراري ارتباط با ساکنان سکونتگاههای غیر رسمی، معرفي مشوق‌ها، معافيت‌هاي موجود و حل مشکلات احتمالي آنها در زمينه‌هاي نوسازي بناها و تجميع ساختمان‌ها و همچنین اطلاع رسانی و توجه به ظرفیت‌های دستورالعمل شرح وظایف، ترکیب، تعداد و چگونگی اداره کمیسیون‌های مرتبط و کمیته بازآفرینی شهری می تواند از مهمترین اقدامات پیشنهادی در راستای ارتقای امنیت سکونت در سطح محلات مورد مطالعه باشد.

ملاحظات اخلاقی:

پیروی از اصول اخلاق پژوهش: در مطالعه حاضر فرم­های رضایت نامه آگاهانه توسط تمامی آزمودنی­ها تکمیل شد.

حامی مالی: هزینه­های مطالعه حاضر توسط نویسندگان مقاله تامین شد. 

تعارض منافع: بنابر اظهار نویسندگان مقاله حاضر فاقد هرگونه تعارض منافع بوده است.

 

References:

 

1.       Bolt, Panel (2021). International Encyclopedia of Housing and Home. Ethnic Minorities and Housing

2.       Christine ,Marie DushimyimanaSimbizi. Rohan, MarkBennett. Jaap, Zevenbergen.(2014). Land tenure security : revisiting and refining the concept for Sub - Saharan Africa's rural poor•        Land Use Policy 36:231-238

3.       Chikaya-B, Janet, Ch, Davie. (2021). Key challenges to advancing land tenure security through land governance in Malawi: Impact of land reform processes on implementation efforts. Land use policy v.110 pp. 104994

4.       De Soto, H .(2000). The Mystery of Capital: why capitalism triumphs in the West andfails everywhere else, Basic Books, New York

5.       Durand-Lasserve A, Selod H.(2007). The formalisation of urban land tenure in developing countries. Paper presented at the World Bank's 2007 Urban Research Symposium, Washington DC.

6.       Doss ,C. and R. Meinzen-Dick. (2020). Land tenure security for women: A conceptual framework. Land Use Policy 99 (2020) 105080

7.       Englert, B. E. Daley (Eds.). (2008). Women’s Land Rights and Privatization in Eastern Africa, James Currey, Fountain Publishers, EAEP, E & D Vision Publishing, Woodbridge, Kampala, Nairobi, Dar es Salaam pp. 1-17

8.       Excellent, E. Azizi, M. Ahmadi, B (2019). Explanation of factors affecting the formation of residential security in car settlements; Case study: Tehran metropolitan area. Journal of Fine Arts - Architecture and Urban Planning, Volume 25, Number 3

9.       FAO. (2012). Voluntary guidelines on the responsible governance of tenure of land, fisheries and forests in the context of national food security. Retrieved from

10.       Farre, A.; Rapley, T.(2017). The New Old (and Old New) Medical Model: Four Decades Navigating the Biomedical and Psychosocial Understandings of Health and Illness. Healthcare, 5, 88

11.       FAO, Bank, T. W., & UN-Habitat. (2019). Measuring Individuals’ Rights to Land: An Integrated Approach to Data Collection for SDG Indicators 1.4.2 and 5.a.1. Retrieved from

12.       Friesen, J., Friesen, V., Dietrich, I., & Pelz, P. F. (2020). Slums, space, and state of health—a link between settlement morphology and health data. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(6), 1–28

13.       Harvey, D. (1973). Social Justice and the City; Geographies of Justice and Social Transformation; University of Georgia Press: Athens, GA, USA; 356p.

14.       Harvey, D. (2008). The right to the city. New Left Rev, 53, 23–40. 6. Gutwald, R.; Leßmann, O.;

15.       Hafez Niya .R, Kaviani Rad Murad (2005). The role of ethnic identity in national solidarity (a case study of the Baloch people). Isfahan University Research 2015 Number 20

16.       Habibi, K. Ahmadi, B. Rahimi, A (2012). The role of tenure security on the physical quality of housing in informal settlements, sample studied: Islamabad neighborhood 2, Urmia city. Scientific Quarterly of Urban Structure and Studies, Volume 1, Number 2

17.       Instituto Nacional de Estadística y Geografía [National Institute of Statistic and Geography] . (2010). Censo de Población y Vivienda. Cuestionario básico

18.       Kiddle . Gabriel Luke,2010. See discussions, stats, and author profiles for this publication at: publication/286533805 Perceived security of tenure and housing consolidation in informal Article in Pacific Economic Bulletin .

19.       Dadashpour, H. Alizadeh, B, Rafiyan, M (2010). Investigating and analyzing the relationship between the security of legal and customary occupation and the level of participation of households in improvement projects in Islamabad neighborhood of Tehran. Regional urban studies and researches, period 2, number

20.       Kermi, S, Kermi, S. Fakhraei, A. Zabihi, H (2013). Investigating the impact of housing quality on the factors of perceived security of possession, case study: informal settlements in Hamadan city. Geography and urban-regional planning, fourth year, number 13

21.       Kashfi, K, S, Rahim, Razovian, M (2019). The role of urban regeneration in solving land ownership conflicts from the perspective of citizens (case study: Farahzad neighborhood). Urban Management Studies, Volume 12, Number 42, Summer 2019, Pages 25-38

22.       Magigi, W., & Majani, B. (2006). Community Involvement in Land Regularization for Informal Settlements in Tanzania: A Strategy for Enhancing Security of Tenure in Residential Neighborhoods. Habitat International, 30, 1066-1081.

23.       McDermott, Rónán; Gibbons, Pat; Ochieng, Dalmas .(2021).. Does Tenure Security Reduce Disaster Risk? A Comparative Study of the Nairobi Settlements of Kibera and Kawangware. International Journal of Disaster Risk Sciencevolume 12

24.        Monirifar, S. Ismaili, R. Chakhtiyan, M. Imani Jajermi, H (2021). Evaluation of the social and cultural effects of the neighborhood management plan on the lives of the citizens of Tehran, Scientific Research and Urban Planning Quarterly, Volume 12, Number 45

25.       Nkurunziza E. Informal mechanisms for accessing and securing urban land rights: the case of Kampala, Uganda. Environ Urban. 2007; 19(2): 509– 526.

26.       Nakamura, S. (2016) .Revealing invisible rules in slums: The nexus between perceived tenure security and housing investment. Habitat International 53: 151–162..

27.       Osei-Asibey, D., Ayarkwa, J., Adinyira, E., Acheampong, A. and Amoah, P. (2021) Roles and Responsibilities of Stakeholders towards Ensuring Health and Safety at Construction Site. Journal of Building Construction and Planning Research, 9, 90-114.

28.       Persky, I., Birman, D. (2005). Ethnic identity in acculturation research: A study of multiple identities of Jewish refugees from the former Soviet Union. Journal of Cross-Cultural Psychology, 36, 557-572

29.       Paudyal, D.R. (2006) Pro-poor Land Management System: A Study Considering Dynamic Aspect of Land Tenure in Nepal. XXIII FIG Congress. Munich, Germany. 23.

30.       Payne, G., Durand-Lasserve, A. & Rakodi, C. (2009). The limits of land titling and home ownership. Environment and Urbanisation, 21

31.       Parsa, A., Nakendo, F., McCluskey, W., & Mark W. Page. (2011). Impact of Formalization of

32.       Patel, K. (2016). Encountering the State through Legal Tenure Security: Perspectives from a Low Income Resettlement Scheme in Urban India, Land Use and Policy, 58, 102-113.

33.       Prindex. (2019). Global perceptions of urban land tenure security Evidence from 33 countries. Retrieved from

34.       Pakru, N. Sattarzadeh, D (2021). Investigating the effective components in the institutional challenges of citizen participation in sustainable urban regeneration, case study: Tabriz city. Geographical Sciences Applied Research Journal, No. 60

35.       Rezaei, A and Amirfakhrian, M (2021). Analysis of satisfaction with the residential environment and its effect on urban withering, a case study: Saman area of Mashhad city. Research and Urban Planning Journal, Volume 12, Number 47

36.       Rasouli, M and et al (2022). analysis of regeneration of worn-out urban tissues with an emphasis on the role and performance of local stakeholders with a foresight approach (case study: Zanjan city). Scientific Research and Urban Planning Quarterly, Volume 13, Number 48

37.       Rao, F.; Spoor, M.; Ma, X.; Shi, X. (2017). Perceived land tenure security in rural Xinjiang, China: The role of o_cial land documents and trust. China Econ. Rev. 2017.

38.       Smith, M.D. (2006). Social justice and the post-socialist city. Urban Geogr, 15, 612–627.

39.       Shiraev, E., Levy, D. (2005). Cross-cultural psychology: Critical thinking and contemporary applications. Boston, MA: Pearson Education.

40.       Sampson, RJ .(2012). Great American City: Chicago and the Enduring Neighbourhood Effect. Chicago, IL: University of Chicago Press.

41.       Smith, JA, McPherson, M, Smith-Lovin, L (2014) Social distance in the United States: Sex, race, religion, age, and education homophily among confidants, 1985 to 2004. American Sociological Review 79(3)

42.       Simbizi, M.C.D. (2016). Measuring Land Tenure Security: A Pro-Poor Perspective. Ph.D. Thesis, ITC, Univeristy of Twente, Enschede, The Netherlands.

43.       Sampson, RJ, Sharkey, P (2008) Neighborhood selection and the social reproduction of concentrated racial inequality. Demography 45(1): 1–29.

44.       Tabibian , M, Ahmadi, B, Hashemi, S.M (2014). Analyzing the relationship between the security of possession and the willingness of residents to participate in the organization of informal settlements. Hoyt Shahr Magazine, Fall 2014, Volume 9, Number 23

45.       Tong, D. Yuxi Yuan, Xiaoguang Wang.( 2020). Spatially varying relationships between land ownership and land development at the urban fringe: A case study of Shenzhen, China. Center for Geographic Information Science (GIS)Geography & Environmental Studies

46.       Turner, J. (1968). ‘Housing priorities, settlement patterns, and urban development in modernizing countries’, American Institute of Planners Journal, 10(10):354–63

47.       Triantis, Loukas , (2020). Public land privatisation and commodification as a field of changing social relations: The making of the Albanian Riviera. ISSN-e 1873-5754, ISSN 0264-8377, Nº. 99

48.       UN-Habitat .(2020). The theme for this year is Housing For All: A better Urban Future Secure Tenure Rights to Land. Retrieved from

49.       UN- Habitat.(2020). Consultation Workshop | Informal Settlements in the Arab Region Cairo, Egypt © ROAS

50.       Lastarria-Cornhiel, S.( 1997). Impact of privatization on gender and property rights in Africa. World Dev. 25 (8), 1317–1333

51.       Varley, A. (1987). The relationship between tenure legalization and housing improvements: Evidence from Mexico city. Development and Change 18(3): 463–481.

52.       van Gelder, J.L. 2010. What tenure security? The case for a tripartite view. Land Use Policy 27(2): 449–456

53.       Van Gelder, J.-L. (2007). What tenure security? The case for a tripartite view. Land Use Policy, 2, 7449–7456..

54.       Zheng, H.W.; Shen, G.Q.; Wang, H. (2014). A review of recent studies on sustainable urban renewal. Habitat Int. 2014, 41, 272–279.

55.       Zheng, H.W.; Shen, G.Q.; Song, Y.; Sun, B.; Hong, J. (2016). Neighborhood sustainability in urban renewal: An assessment framework. Environ. Plan. B Urban Anal. City Sci, 44, 903–924. Zhang, M., & He, S. (2020). Who feels secure in customary tenure and why? A triangular framework of perceived tenure security in China’s small property right housing. Cities, 107, 102900

56.       Zhang, Mengzhu . (2021). Social capital and perceived tenure security of informal housing: Evidence from Beijing, China. Research Article.

57.        Zanganeh, Y, Hosseinabadi, S (2013). An analysis on the perceived security of occupation and its role in empowering the residents of informal settlements (a case study of New Dehraz Sabzevar Castle). Spatial planning, fourth year, winter 2013, number 4 (consecutive 15).

 


مقالات مرتبط

حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400

صفحه اصلی| عضویت/ ورود| درباره سند| تماس با ما|
[English] [العربية] [en] [ar]