طراحی مدل ساختاری تفسیری عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری مطالعه موردی: کلانشهر تبریز
اسماعیل صفر علی زاده
1
(
دانشگاه پیام نور
)
کلید واژه: مدیریت, مدیریت یکپارچه شهری, کلانشهر تبریز, مدلسازی ساختاری - تفسیری,
چکیده مقاله :
امروزه با توجه به رشد و گسترش کالبدی، فضایی و جمعیتی و نیز تعدد و پیچیدگی مسائل و چالشهای شهرها، نیاز به مدیریت یکپارچه شهری برای اداره امور عمومی شهرها و به ویژه برای کلانشهرها بیش از پیش روشن شده است. پژوهش حاضر با هدف مدلسازی عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز میباشد. ژوهش از نظر روش شناسی توصیفی- تحلیلی و از نظر هدفگذاری کاربردی است. روش جمعآوری دادهها به صورت کتابخانهای و پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش 20 خبره و متخصص به صورت روش نمونه گیری بوده است. ابزار جمعآوری دادهها به-صورت مصاحبه و پرسشنامه دوبه دویی میباشد و برای سنجش و ارزیابی روایی پرسشنامه از ملاک روایی صوری استفاده شده است. روابط بین عوامل موثر بر مدیریت یکپارچه شهری در شهر تبریز با استفاده از مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM) بصورت یکپارچه مورد تحلیل قرار گرفته است و در نهایت با استفاده از تحلیل MICMAC نوع متغیرها با توجه به اثرگذاری و اثرپذیری بر سایر متغیرها مشخص و سطحبندی شدند. یافتههای پژوهش نشان داد عامل تدوین قوانین جامع مدیریت شهری با میزان قدرت نفوذ 9 تاثیرگذارترین عامل در جهت تحقق مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز میباشد که همانند سنگ زیربنای مدل عمل میکند. از سوی دیگر شاخصهای استفاده از تجارب موفق مدیریت شهری و انجام فعالیت علمی و آموزشی مشترکاً با میزان قدرت نفوذ 2 کمترین تاثیر را دارد. با توجه یافتههای بهدست آمده از این پژوهش، اصلاح قوانین شهری و نهادینهسازی مفهوم مدیریت یکپارچه میان شهروندان و مسئولان نخستین گام برای تحقق مدیریت یکپارچه شهری در کلان شهر تبریز است چرا که لازم است همه بپذیرند برای هماهنگی میان فعالیتهای خود باید از یک نظام واحد یکپارچه تبعیت کنند.
چکیده انگلیسی :
Today, due to the physical, spatial and demographic growth and expansion as well as the multiplicity and complexity of the problems and challenges of cities, the need for integrated urban management to manage the public affairs of cities, especially for metropolises, has become more clear. The purpose of this research is to model the effective factors on integrated urban management in Tabriz metropolis. The research is descriptive-analytical in terms of methodology and practical in terms of targeting. The data collection method was library and survey. The statistical population of the research was 20 experts and experts by sampling method. The data collection tool is in the form of an interview and a two-way questionnaire, and the criterion of face validity used to measure and evaluate the validity of the questionnaire. The relationships between the factors affecting integrated urban management in Tabriz city analyzed in an integrated manner using Interpretive Structural Modeling (ISM) and finally by using MICMAC Analysis, the types of variables have been determined according to their influence and effectiveness on other variables leveled. The findings of the research showed that the factor of drafting comprehensive urban management laws with the influence of nine is the most influential factor in the realization of integrated urban management in the metropolis of Tabriz, which acts as the foundation stone of the model. On the other hand, the indicators of using successful urban management experiences and carrying out scientific and educational activities together with the level of influence power two have the least impact. According to the findings obtained from this research, amending urban laws and institutionalizing the concept of integrated management among citizens and officials is the first step to realize integrated urban management in the metropolis of Tabriz, because it is necessary for everyone to agree for coordination between activities.
Journal Research and Urban Planning ISSN (Print): 2228-5229 - ISSN (Online): 2476-3845
|
Spring 2021. Vol 12. Issue 44 |
Research Paper
Designing an interpretative structural model of factors affecting integrated urban management (Case study: Tabriz metropolis)
Abstract Today, due to the physical, spatial and demographic growth and expansion as well as the multiplicity and complexity of the problems and challenges of cities, the need for integrated urban management to manage the public affairs of cities, especially for metropolises, has become more clear. The purpose of this research is to model the effective factors on integrated urban management in Tabriz metropolis. The research is descriptive-analytical in terms of methodology and practical in terms of targeting. The data collection method was library and survey. The statistical population of the research was 20 experts and experts by sampling method. The data collection tool is in the form of an interview and a two-way questionnaire, and the criterion of face validity used to measure and evaluate the validity of the questionnaire. The relationships between the factors affecting integrated urban management in Tabriz city analyzed in an integrated manner using Interpretive Structural Modeling (ISM) and finally by using MICMAC Analysis, the types of variables have been determined according to their influence and effectiveness on other variables leveled. The findings of the research showed that the factor of drafting comprehensive urban management laws with the influence of nine is the most influential factor in the realization of integrated urban management in the metropolis of Tabriz, which acts as the foundation stone of the model. On the other hand, the indicators of using successful urban management experiences and carrying out scientific and educational activities together with the level of influence power two have the least impact. According to the findings obtained from this research, amending urban laws and institutionalizing the concept of integrated management among citizens and officials is the first step to realize integrated urban management in the metropolis of Tabriz, because it is necessary for everyone to agree for coordination between activities.
|
Received Accepted PP:
Keywords: Management, Integrated urban management, Structural-Interpretive modeling, Tabriz metropolis.
. |
Use your device to scan and read the article online
|
Citation:
DOI:
|
Extended Abstract
Introduction
Today, due to the physical-spatial and demographic growth and expansion as well as the multiplicity and complexity of the problems and challenges of the cities, the need for integrated urban management to manage the public affairs of the cities, especially for the metropolises, has become more clear. However, the management system ruling this metropolitan area has not grown much and even with the increase of institutions in charge of this city, the level of services provided has decreased. Considering the obstacles facing urban management, especially in big cities, it seems more necessary to pay attention to the theory of integrated urban management. The metropolis of Tabriz is also the objectivity and crystallization of this reality. Due to the dominance of the centralist approach of the institutions involved in urban management, it still does not have much independence in terms of decision-making and urban policy-making; As a result, urban policy-making in the metropolis of Tabriz has undergone many political divisions. Therefore, the need to pay attention to integrated urban management has much attention by managers and policy makers of Tabriz city in recent years. Considering the necessity of the importance of the topic, the main goal of this research is to model the factors affecting the realization of integrated urban management in the metropolis of Tabriz. To track this goal, the main question of the research is one. What is the model of factors affecting the realization of integrated urban management in the metropolis of Tabriz with a structural-interpretive approach?
Methodology
The research is descriptive-analytical in terms of methodology and practical in terms of targeting. The data collection method was library and survey. The statistical population of the research was 20 experts and experts by sampling method. The data collection tool is in the form of an interview and a two-way questionnaire, and the criterion of face validity used to measure and evaluate the validity of the questionnaire. The relationships between the factors affecting integrated urban management in Tabriz city analyzed in an integrated manner using Interpretive Structural Modeling (ISM) and finally by using MICMAC analysis, the types of variables have been determined according to their influence and effectiveness on other variables leveled.
Results and discussion
In this research, the factors that are effective on the realization of integrated urban management in the metropolis of Tabriz were proposed and analyzed in an integrated manner. The results of this research showed that the factor of drafting comprehensive urban management laws has the highest influence with the influence power of nine, and the factors of knowledge of existing tools and experiences and scientific and educational activities together with the influence power of two have the least influence. Other findings of the research using MICMAC analysis indicate that the variables of social capital (5), effectiveness and efficiency (8) and transparency (7) was more influenced by other factors and from a systemic point of view they are part of the effective elements and it is dependent. In other words, many factors are involved in creating this variable, and they themselves can rarely become the basis of other variables. Variables such as interaction and governance (1), accountability (4), rule of law (9) and coordination and balance (3) are independent (key) variables for the realization of integrated urban management in the metropolis of Tabriz. They considered having a great impact on the realization of the integrated management of Tabriz metropolis, and these variables have high influence and less dependence. The variables of unity and coherence (2), structure and context (6) and readability and ability (10) were included in the group of independent variables that have weak influence and dependence. These variables are relatively unrelated to the system and have few and weak connections with the system. In addition, participation variable (11) is one of the linked variables and has high power of influence and dependence. According to the findings obtained from this research, amending urban laws and institutionalizing the concept of integrated management among citizens and officials is the first step to realize integrated urban management in the metropolis of Tabriz, because it is necessary for everyone to accept for coordination between activities- should follow a single integrated system. Therefore, it is necessary to create a balance between "power" and "responsibility" in urban management (municipalities and Islamic councils of Tabriz city) for planning, management, control and supervision. Paying more and more attention to the coherent and real participation of citizens and non-governmental organizations in the decision-making processes related to the management and planning of cities has a prominent role.
Conclusion
According to the findings obtained from this research, amending urban laws and institutionalizing the concept of integrated management among citizens and officials is the first step to realize integrated urban management in the metropolis of Tabriz, because it is necessary for everyone to agree for coordination between activities. Should follow a single integrated system. Therefore, it is necessary to create a balance between "power" and "responsibility" in urban management (municipalities and Islamic councils of Tabriz city) for planning, management, control and supervision. Paying more and more attention to the coherent and real participation of citizens and non-governmental organizations in the decision-making processes related to the management and planning of cities has a prominent role. After achieving an Integrated and comprehensive approach, to the urban issues of Tabriz metropolis, adopting was special view to the issue of urban management. need to select expert managers to hold positions related to the city of Tabriz, implementing solutions based on technology, modern science, theory Scientific, knowledge and the use of useful experiences in the history of urban planning in Iran and the world will help to solve the problems and complexities of Tabriz metropolis.
مقاله پژوهشی
طراحی مدل ساختاری تفسیری عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری
مطالعه موردی: کلانشهر تبریز
چکیده امروزه با توجه به رشد و گسترش کالبدی، فضایی و جمعیتی و نیز تعدد و پیچیدگی مسائل و چالشهای شهرها، نیاز به مدیریت یکپارچه شهری برای اداره امور عمومی شهرها و به ویژه برای کلانشهرها بیش از پیش روشن شده است. پژوهش حاضر با هدف مدلسازی عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز میباشد. ژوهش از نظر روش شناسی توصیفی- تحلیلی و از نظر هدفگذاری کاربردی است. روش جمعآوری دادهها به صورت کتابخانهای و پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش 20 خبره و متخصص به صورت روش نمونه گیری بوده است. ابزار جمعآوری دادهها بهصورت مصاحبه و پرسشنامه دوبه دویی میباشد و برای سنجش و ارزیابی روایی پرسشنامه از ملاک روایی صوری استفاده شده است. روابط بین عوامل موثر بر مدیریت یکپارچه شهری در شهر تبریز با استفاده از مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM) بصورت یکپارچه مورد تحلیل قرار گرفته است و در نهایت با استفاده از تحلیل MICMAC نوع متغیرها با توجه به اثرگذاری و اثرپذیری بر سایر متغیرها مشخص و سطحبندی شدند. یافتههای پژوهش نشان داد عامل تدوین قوانین جامع مدیریت شهری با میزان قدرت نفوذ 9 تاثیرگذارترین عامل در جهت تحقق مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز میباشد که همانند سنگ زیربنای مدل عمل میکند. از سوی دیگر شاخصهای استفاده از تجارب موفق مدیریت شهری و انجام فعالیت علمی و آموزشی مشترکاً با میزان قدرت نفوذ 2 کمترین تاثیر را دارد. با توجه یافتههای بهدست آمده از این پژوهش، اصلاح قوانین شهری و نهادینهسازی مفهوم مدیریت یکپارچه میان شهروندان و مسئولان نخستین گام برای تحقق مدیریت یکپارچه شهری در کلان شهر تبریز است چرا که لازم است همه بپذیرند برای هماهنگی میان فعالیتهای خود باید از یک نظام واحد یکپارچه تبعیت کنند.
|
تاریخ دریافت: تاریخ پذیرش: شماره صفحات:
واژههای کلیدی: مدیریت، مدیریت یکپارچه شهری، مدلسازی ساختاری - تفسیری، کلانشهر تبریز. |
از دستگاه خود برای اسکن و خواندن مقاله به صورت آنلاین استفاده کنید
|
استناد:
DOI:
مقدمه:
امروزه شهرها به‌طور اعم کلانشهرها، یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین پدیدههای نوظهور قرن بیستم و بیست و یکم و همچنین موتورهای توسعه سرزمینی هستند (Medeiros and van der Zwet, 2020) که الگویی متفاوت و جدید از شهرنشینی، نظام اسکان، اندازه شهر، ساختار و سازمان فضایی در عصر جدید پدیدار ساخته است (Siami&Vakili, 2016:270). افزایش جمعیت توأم با شهرنشینی سریع در کلانشهرها، مشکلات پایدار مانند فقر، جداسازی، بیکاری و فشارهای محیطی در کشورهای مختلف (McCann, 2015)، بهویژه کشورهای جهان سوم ایجاد نموده است (Fani et al,2015:66). این مشکلات، عمدتاً از عدم تطابق نیازهای گستردۀ جمعیت شهری روزافزون، با توانایی حکومتهای ملی و مدیریتهای شهری در پاسخ به آن‌ها ناشی شده است(Azizi et al, 2011:118). ماهیت سیستم مدیریت کلانشهرها، با توسعه همه‌جانبه و پایدار سیستم شهری آن‌ها گره خورده است (Etgaei&Pilevar,2016:286). بر این اساس مدیریت شهری کلانشهرها نیازمند تعامل و روابط گسترده محیطی، درون‌سازمانی و برون‌سازمانی خواهد بود. در حال حاضر اغلب کلان‌شهرهای کشور، درگیر عدم تعادلهایی هستند که درنتیجه عدم هماهنگی و تطابق عملکردی بین سازمانهای متولی خدمات شهری به وجود آمده است. چنین مدیریتهای ناهمگونی، باعث مرزبندیها و برنامهریزیهای مستقل هر سازمان شده که خود سبب ناپایداری، ناهمگونی و صرف هزینههای هنگفت در امر مدیریت شهری شده است (Farhoudi et al., 2009: 30-31). بنابراین شهر پدیدهای پویاست و به فراخور این پویایی، نیازمند مدیریت شهر و برنامهریزی اصولی میباشد. با توجه به اینکه شهر، موجودیتی واحد و یکپارچه است، به نظر میرسد در مدیریت آن نیز باید رویکردی جامع‌نگر و یکپارچه وجود داشته باشد (Aslani et al., 2022:147) و به‌عبارت‌دیگر امروزه با توجه به رشد و گسترش کالبدی – فضایی و جمعیتی و نیز تعدد و پیچیدگی مسائل و چالشهای شهرها، نیاز به مدیریت یکپارچه شهری برای اداره امور عمومی شهرها بهویژه برای کلانشهرها بیش‌ازپیش روشن شده است (Sarvar et al, 2017:38). نقش مدیریت یکپارچه شهری، شناخت قانونمندی سیستمها و هدایت و عملکرد آن‌ها در جهت تعادل مطلوب بوده است (City Knowledg, 2011:6). در همین راستا، رسیدن به توسعه پایدار شهری قبل از هر چیز مستلزم سیستم مدیریت یکپارچه در سطوح مختلف سیاستگذاری، برنامهریزی، تصمیمسازی و اجرا بوده است. تا از این طریق بتواند اجزاء و عناصر سازنده سیستم مدیریت شهری در ارتباط باهم مدنظر گرفته و از هرگونه عملکرد یک‌جانبه به دور بوده تا در این راستا قادر به پاسخگویی به نیازهای روزافزون شهرها و حل‌وفصل مشکلات و مسائل رو به رشد آن‌ها بوده باشد (Alavi et al, 2014:249). مدیریت یکپارچه شهری دیدگاهی است که بر اساس آن میتوان نظرات و منافع مختلف و گاه متضاد گروههای بخش عمومی، خصوصی، تشکل‌های غیررسمی و افراد و خانوارها را درباره توسعه منطقه به سمت‌وسوی مشترکی رهنمون ساخت. همچنین مديريت یكپارچه شهري به معناي اتخاذ يک رویکرد کل‌نگرانه و طراحي سازوكارهايي جهت پيگيري رویکرد مذكور در مديريت شهر است. به‌منظور تحقق یکپارچگي، شناسايي عوامل مؤثر بر یکپارچگي و تفرق در مديريت شهري ضروري است (Saidi, 2010:131). ضرورت تحقق مديريت يکپارچه شهری، ازاین‌جهت است که در شهرهای بزرگ، سالانه هزينههای زيادی به دليل ناهماهنگی دستگاههای اجرايی، به شهروندان تحميل میشود. يکی از نمونههای آشکار اين ناهماهنگیها، تداخل دو طرح عملياتی از سوی دو نهاد متفاوت است که اين امر منجر به اتلاف مقدار زيادی از منابع ملی و محلی میشود (Babayi& Ebrahimi,2016:18). مديريت يکپارچه شهري مديريتي همافزا، با حضور تمامي ذينفعان و ذينفوذان شهري در چارچوب نهادي، سازماني و قانوني مشخص به‌منظور ارتقاي سطح مديريت شهري و پايدار نمودن زيستپذيري شهرها است (Daviran et al, 2012:53). در حال حاضر در کشورهای جهان سوم ناهماهنگيهاي موجود بين سازمانهاي مديريتي باعث سردرگمي اداره شهر و اتلاف سرمايههاي مادي و معنوي شده بهگونهای که تصميمگيري سازمانها و دستگاههاي خدمات شهري در برخي موارد در تضاد با يکديگرند. بنابراین نبود مديريت يکپارچه شهرها هزينههاي چندين برابر را بر پيکره اقتصادی شهرها تحميل کرده است و درنهایت فرهنگ شهرنشيني این کشورها را با چالشهايي متعددی مواجه ساخته است. نظام مدیریت شهری ایران هم از این قاعده مستثنی نیست به‌طوری‌که در آن به سبب تمرکز در ساختار سیاسی- مدیریتی کشور نسبت به سیستمهاي فرادست و نظامهاي ملی و منطقهاي داراي رابطهاي خطی- عمودي و یک‌سویه‌ای است که آن را به‌سوی مدیریتی منفعل سوق داده است. به دنبال آن عدم فقدان انسجام کافی در تعاملات سیستمی با سطوح فرودست و داخلی آن را تبدیل به مدیریتی نامنسجم نموده است. در کشورمان مدیریت شهری در اختیار حدود 25 ارگان قرار دارد و محصول این مدیریت متعدد و متفرق باعث چند پارگی مدیریت شهری در عرصه سیاستگذاری، تصمیمسازی و برنامهریزی هدایت و نظارت و در نهایت مسائل پیچیده‌تری را بر مشکلات کلانشهرها افزوده است. زیرا هر سازمانی با توجه به امکانات و بعد کاری خود به مسائل شهری نگاه نموده و دیدی جامع وجود نداشته است. این سازمانها نیز ارتباطات زیادی با هم نداشته و در مسائل شهری با هم مشارکت مناسب نداشته‌اند (Mohamadi,2008:32). با وجود رشد بىرويه و قارچگونه كلانشهرهای کشور، به جرأت مىتوان گفت سيستم مديريتى حاكم بر اين منطقه كلانشهرها، رشد چندانى ننموده و حتى با افزايش نهادهاى متولى اين شهر، سطح خدمات ارائه‌شده تنزل نموده است. با توجه به موانع فراروی مدیریت شهری بهخصوص در کلانشهرها، توجه به تئوری مديريت یکپارچه شهري بیش‌ازپیش ضروری به نظر میرسد.
کلانشهر تبریز نیز عینیت و تبلور این واقعیت است. به دليل غلبه رويكرد تمركزطلبانه نهادهای دخیل در مدیریت شهری آن همچنان از جهت وظيفه تصميمگيري و سیاستگذاری شهری استقلال چنداني برخوردار نيست؛ به‌تبع آن سیاستگذاری شهری در کلانشهر تبریز دستخوش تفرقهاي متعدد سياستي شده است. ازاین‌رو ضرورت توجه به مديريت يكپارچه شهري در سالهاي اخير بسيار موردتوجه مديران و سیاست‌گذاران شهر تبریز قرار گرفته است. به‌منظور تحقق يکپارچگي در مديريت و سیاستگذاری شهري کلانشهر تبریز لازم میباشد كه ابتدا عوامل مؤثر بر عدم يکپارچگي این فرایندها شناسايي شود. با توجه به ضرورت اهمیت موضوع هدف اصلی این پژوهش مدلیابی عوامل مؤثر بر تحققپذیری مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز است. برای ردیابی این هدف، سؤال اصلی پژوهش عبارت است از: 1. مدل عوامل مؤثر بر تحقق مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز با رویکرد ساختاری-تفسیری چگونه است؟
پیشینه و مبانی نظری تحقیق:
پایه و اساس مدیریت شهری، نقش فعال در توسعه، مدیریت و هماهنگی منابع برای دستیابی به اهداف توسعه شهری است (Abdullahi & Valibeigi, 2016, 5) مرور متون مختلف مرتبط با موضوع، نشانگر پيمودن سيري تکاملي از تعاريف اوليه مديريت شهري به‌سوی تبيين آشکار مفهوم و برجسته نمودن خصوصياتي چون کل‌نگری در تعريف آن ميباشد مدیریت شهري را میتوان به دو صورت تعریف کرد، یکی محتوایی و دیگري رویه‌ای. از دیدگاه محتوایی، مدیریت شهري به‌مثابه اجراي سیاست، قلمداد میشود؛ یعنی بهعنوان اداره امور عمومی و از دیدگاه رویه‌اي، مدیریت شهري را با اجرا و برخی ویژگی‌هاي خاص دیگر، تعریف می‌کنند که آن را فراتر از مفهوم اداره می‌برد، به‌علاوه براي بانک جهانی، مدیریت شهري، رویکردي شبه بازرگانی در حکومت و اداره شهر دارد که ممکن است به استفاده مؤثر و کارآمدتر منابع، منجر شود. همچنین مدیریت شهري، مجموعه‌اي از فعالیت‌ها میباشد که در تعامل با هم، توسعه اقتصادي، کالبدي و اجتماعی نواحی شهري را شکل داده و هدایت میکند(pejvak, 2015: 332). بنابراین اصلیترین وظیفه مدیریت شهري، مداخله در این نواحی با هدف ارتقاي توسعه اقتصادي و بهروزي مردم و نیز تأمین خدمات میباشد راکودي1 (1991) و شارما2 (1989)، مدیریت شهری را مسئولیتی راهبردی با جنبههای عملیاتی میدانند که علاوه بر تلاش برای تأمین نیازمندیهای روزانه برای فعالیت شهر و ساکنین آن، به دنبال توسعه شهری در تمام ابعاد بوده و ازاین‌رو نیازمند تعامل مؤثر با حوزههای قدرت، سیاست، اجتماع و اقتصاد شهری است (Rakodi, 1991, 2003; Kazemian & Mirabedini, 2011; Sharma; 1989). ازنظر راکودی هدف مدیریت شهري، مدیریت اجزاي سیستم شهري است؛ به‌نحوی‌که کارکرد روزانه سیستم را ممکن ساخته و با تشویق همه انواع فعالیت‌هاي اقتصادي، بستري فراهم آورد تا ساکنان قادر باشند به نیازهاي اساسی خود شامل مسکن، کالاها یا خدمات عمومی و نیز فرصت‌هاي درآمد ساز، دسترسی داشته باشند. در نهایت مدیریت شهري، مسئولیتی استراتژیک است که با نتایج و تبعات عملیاتی نیز همراه میباشد (.(Mc Gill, 1998: 463-471 مک گیل3 (1998) که دید جامع‌تري نسبت به مدیریت شهري دارد، معتقد است که مدیریت شهري باید بهعنوان یک فرایند جامع و کل‌نگر، فراگیر و یکپارچه، نگریسته شود. فراگیري با این معنی که تمامی کنشگران و بازیگران شهري را در برگرفته، جامعیت و کل‌نگري به‌نحوی‌که کل فرایندهاي سیاست‌گذاري، برنامه‌ریزي، سازمان‌دهی و اجرا و نظارت را در برگرفته و از رویکرد بخشی پرهیز کند و یکپارچگی بدین معنی که توسعه شهري بهعنوان هدف مدیریت شهري با توسعه نهادي که اشاره به ظرفیت و توانمندي سازمان مدیریت شهري در توسعه شهري دارد و مرتبط با میزان تمرکززدایی در فرایند مدیریت شهري است، یکسان نگریسته شود. در این صورت، سازمان مدیریت شهري نیز پایدار بوده و محیط شهري پایداري مدیریت شهري نیز پایدار بوده و محیط شهري پایداري را به وجود خواهد آورد (Etgaei&Pilevar,2016:286).
موضوع اندیشه اداری و دانش مدیریت و بهخصوص هدایت و رهبری موضوعی است که همواره با زندگی اجتماعی انسان و حتی قبل از آن مطرح بوده است (Hagigi,1999:5). مفهوم مديريت يکپارچه شهري به دنبال ناکارآمدي مديريت شهري سنتي در حل مشکلات شهري و فزوني چالشهاي شهري همچون فقر، ناهنجاري اجتماعي، ناامني، ترافيک، بيکاري، حاشیه‌نشینی، شکاف طبقاتي و غيره به پسوند واژه مديريت شهري جهت اهمیت دادن به ضرورت يکپارچگي اضافه شده است (Daviran et al, 2012: 55). بر اساس تعریفی دیگر مدیریت شهری مدیریتی است که در «یک و یا چند حوزه مجزا یکپارچه‌شده باشد: حوزه علوم مدیریتی، حوزه علوم برنامهریزی و حوزه علوم سیاسی و جامعه‌شناختی. حوزه اول به هماهنگی و همکاری بین سازمانی مربوط است، در حوزه علوم برنامهریزی شاهد ظهور برنامهریزی استراتژیک فضایی بهعنوان ابزار برنامهریزی هستیم و ایده حکمروایی که بهعنوان مفهومی فراگیر وارد حوزه برنامهریزی و مدیریت عمومی گشته و جایگزین مفاهیم پیشین- ازجمله اداره و مدیریت‌شده است محصول حوزه علوم سیاسی و جامعه‌شناسی است.» (Barakpour & Asadi, 2009:145). مک گیل از دیدگاه دیویدسون4 (1991)، یکپارچگی را نیازی در مقیاس محدوده شهری میداند که تحقق آن، با وجود دشواریهای فراوان، منافع حاصل از تجمع به همراه خواهد داشت. وی همچنین تحقق این هماهنگی را نیازمند تشکیل یک چارچوب یا ساختار سازمانی میداند. این یکپارچگی، از دو نوع افقی و عمودی بوده و بنابراین هم شامل زیرسیستمها و ضرورت فعاليت در چارچوب تصمیمگیری سطوح فرادست ميشود و هم به جنبه راهبردي و عملياتي برنامهريزي به‌سوی مديريت منسجم شهري توجه دارد (McGill, 1998: 467). در بررسی وسیعتر اندیشههای مکگیل علاوه بر تأکید بر بهکارگیری رویکردی فراگیر، به معرفی ابعاد مدیریت یکپارچه شهری در سه بُعد برنامهریزی شهری، تأمین زیرساختهای شهری و نهادها و سازمانهای مدیریتی پرداخته است. ایشان مدیریت یکپارچه شهری با الهام از حكمروايي خوب شهري دارای پارامترهای مختلف و متنوعی چون کارآمدی، شفافیت، مشارکتطلبی، حق اظهارنظر همگانی، انصاف، دانایی محوری و غیره است كه بهصورت يكپارچه با همافزايي نهادهاي مختلف شهري اقدام به بهبود محيط شهري و حل مسائل متعدد شهري مینماید (Chakrabarty,2001, 13). در بررسی دانش نظری پژوهش، میتوان با قرار دادن مفهوم تفرق در نقطه مقابل یکپارچگی، از دو دسته مهم تفرق مدیریتی سخن به میان آورد (Barakpour&Asadi, 2009:113-115). دسته اول، تفرق برنامهریزی_سیاستی شامل مسائل مربوط به یکپارچگی افقی و عمودی هست که چالشهای موردنظر مک گیل و شایبر چیما در این حوزه قرار میگیرند. سياستهاي يکپارچگي عمودي را میتوان از لايههاي بزرگ‌مقیاس جهاني مانند دستور کار 21 تا سطوح محلی مانند شهر تعریف کرد (Rivolin & Faludi, 2005). سیاستهای یکپارچگی افقی را نیز میتوان به هماهنگی بین بخشهای مختلف مانند حمل‌ونقل، محیط‌زیست، اقتصاد و غیره مربوط دانست. بررسی و تحلیل چارچوب نظری پژوهش، چند مورد از رویکردهای موجود نسبت به بحث کلیت و یکپارچگی را در قالب یک مقایسه تطبیقی تنظیم نمود (جدول1).
درمجموع باید گفت که درزمینهٔ یکپارچگی فرایند مدیریت شهري، میان اندیشمندان و صاحبنظران این رشته، اتفاق‌نظر وجود دارد و نویسندگان مختلفی سعی کردهاند مدل‌هایی را براي تحقق این یکپارچگی پیشنهاد کنند. اما این پیشنهادها ظاهراً با هم تفاوت‌هایی دارند. براي مثال برخی از این پیشنهادها به یکپارچه کردن وظایف مدیریتی؛ نظیر برنامه‌ریزي، سازمان‌دهی، هدایت، کنترل و استفاده از نرم‌افزارهاي مناسب براي حمایت از این یکپارچگی می‌پردازند (331-345 :Chakrabarty, 2001) و برخی دیگر به یکپارچه کردن نهادهاي اثرگذار؛ مانند شوراي شهر، حکومت مرکزي و حکومت محلی توجه دارند (347 : McGill, 2001). بنابراین براي مدیریت یکپارچه شهري، مهم‌ترین شرط روش‌شناسانه، اتخاذ رویکرد سیستمی و کل‌نگر نسبت به مؤلفه‌هاي توسعه شهر و برقراري انسجام نظام‌یافته در هر زمینه جغرافیایی و عملکردي است که تحقق چنین شرطی، در قالب یک رویکرد استراتژیک به مدیریت شهري امکان‌پذیر میشود (Yann, 2009: 105). در چنین شرایطی، هماهنگی‌ها و روابط بین سازمان، از اهمیت و جایگاه ویژه‌اي برخوردار هستند؛ به‌گونه‌اي که تمام سازمانها و ادارات مؤثر و مسئول امور شهري باید در قالب یک سیستم هدفمند و هماهنگ، عمل کنند و به ایفاي مسئولیت بپردازند (Farhoudi&Galibaf, 2009:85).
با بررسی نتایج تحقیقات پژوهشگران مختلف از ساختار مدیریت شهری کشورهای درحال‌توسعه، به بخشینگری در مدیریت توسعه شهری و محدودیت اختیارات مالی، قانونی و سازمانی سازمانهای مدیریت شهری اشاره دارند. راهبردهای مستخرج از این تحقیقات در بهبود ساختارهای مدیریت شهری عبارت‌اند از: تمرکززدایی همزمان مسئولیت‌ها، منابع و استقلال عمل نهادهای مدیریتی محلی، ارتقاء مشارکت مردم از طریق نهادهای مدیریتی محلی، ارتقاء مشارکت مردم از طریق نهادهای مدنی و شوراهای شهر، مدیریت یکپارچه شهری در فرم و عملکرد نظامهای مدیریت شهری و پرهیز از رویکرد بخشی در اداره شهرها و در نهایت پوشش مدیریتی هماهنگ بر عرصه‌های پیرامون شهرها(Mc Gill,1998,2001; Pieter van Digk, 2006; Rakodi, 2003; UNDP, 1986. Sharma, 1987. Amos, 1989). همچنین سایر مطالعات ارزشمندی توسط اندیشمندان صورت گرفته است که ازجمله:
رمضانی قوام‌آبادی و همکاران (1398)، در مقالهای به بررسی چالشهای نظام حقوقی مدیریت یکپارچه شهری در ایران، با تأکید بر تمرکززدایی و توسعه پایدار شهری پرداختهاند. نتایج این پژوهش نشان داد سیستم مدیریت یکپارچه شهری با تکیه بر تمرکززدایی و مدیریت مشارکتی باعث یکپارچه شدن مدیریت شهری خواهد شد و تغییر نظام مدیریت شهری تمرکزگرا به‌سوی نظام مدیریت شهری غیرمتمرکز و یکپارچه و اصلاح ساختار اداری-اجرایی امری گریزناپذیر است.
آشتیانی عراقی و همکاران (1399)، در مقاله به بررسی تحقق مدیریت یکپارچه شهری با تأکید بر نقش و قدرت بازیگران سطوحِ مختلف مدیریت شهری در شهر تهران پرداختهاند. نتایج این پژوهش نشان داد که نهادهای دولتی، شهرداری و شورای شهری بیشترین قدرت را در سطوح تصمیمگیری مدیریت شهری داشته و به عبارتی بیشترین تأثیرگذاری را بر تحقق مدیریت یکپارچه شهری تهران دارند.
رهنمایی و همکاران (1400)، در پژوهشی به بررسی عوامل یکپارچگی مدیریت کلانشهر تهران؛ چالش‌ها و راهبردها پرداختهاند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که مؤلفه اول کسب درآمد شهرداری از طریق تراکم فروشی و ساخت‌وسازهای انبوه 749/0، مؤلفه دوم توسعه بیش‌ازحد صنایع در محدوده بلافصل شهری و تخطی از قوانین 909/0 و مؤلفه سوم تعدد مراکز تصمیمگیری در مسائل شهری و تداخل وظایف آنان 829/0مؤثرترین عوامل در عدم تحقق یکپارچگی از دید مدیران و کارشناسان شهری شناسایی شده است.
- روتمنر و آسلت5(2000)، در مقالهای با عنوان "سياستها و نوآوریها در کشورهای درحال‌توسعه"، اهميت پيچيدگی مديريت شهری و سازمان ارائه‌کننده خدمات را موردتوجه و تأکيد قرار دادهاند. به عقيده آن‌ها، مديريت گروههای پيچيده نظير شهرها نيازمند استفاده از ابزارهای برنامهريزی پيشرفته و نوآورانه‌ای است که بتواند شرايط موجود شهرها را بهدرستی بررسی و توسعههای موردنياز آينده را پيشبينی کند. علاوه بر آن، مديريت شهری، نيازمند يک فرآيند مشارکتی ساختاريافته و موردحمايت اجتماعی است که سودمندان در ترسيم چشمانداز درازمدت شهر بهگونهای فعال و مطلوب نقشآفرين باشند.
- ینگ6 و همکاران (2005)، در پژوهشی به بررسی نمونهوار مديريت شهری در برخی شهرهای کشور چين پرداختهاند. نتایج این مطالعه نشانگر این بود که در حال حاضر الگوهای متفاوت مديريت شهری در اين کشور وجود دارد. محققان در بررسیهای خود برخی عوامل اساسی تأثيرگذار بر اين شرايط را که منجر به شکلگيری الگوهای مختلف مديريت شهری شده است شناسايی کردهاند.
مدیروس و ون در زویت7 (2020)، در مقالهای به برنامهریزی و حکمروایی شهری پایدار و یکپارچه در کلانشهرها و شهرهای متوسط اروپا پرداختهاند. نتایج تحقیق آن‌ها نشان داد میدهد که برنامهریزی و حکمروایی شهری پایدار در هر دو شهر (بارسلون اسپانیا و اورا پرتغال) انگیزهای برای برنامهریزی استراتژیک پایدار در آن‌ها ایجاد میکند، و میتواند از طریق مشارکت فعال شهروندان و ذینفعان تحقق آن تقویت شود.
مقایسه تطبیقی مطالعات خارجی و داخلی صورت گرفته نشانگر این میباشد تمرکز اصلی مرور انگلیسی و فارسی مقایسه تطبیقی میباشد که به ما نشان داد که تفاوت شایان توجهی ازنظر قدمت پژوهشی بین مقالات داخلی و خارجی وجود دارد. بدین معنا که آثار داخلی بسیار جوان بودند و تنها محدود به 12 سال گذشته است درحالی‌که آثار خارجی به بیش از دو دهه میرسند. همچنین رویکرد غالب در این تحقیقات متفاوت بود. در پژوهشهای داخلی رویکرد مدیریتی سیستمی و در پژوهشهای خارجی تمرکز بر توسعه پایدار که دربردارنده بعد زیستمحیطی، اقتصادی و برابر اجتماعی است، بود. به‌تبع ابعاد مورد تأکید هرکدام نیز متفاوت بود. آثار داخلی بر بعد ساختاری و کالبدی شهر انگشت میگذاشت درحالی‌که آثار خارجی بیشتر بر بعد زیستمحیطی و حفظ منابع تأکید داشت. ازاین‌رو راهکارهای عمده پیشنهادی در این تحقیقات نیز شکل متفاوتی به خود میگرفت مطالعات داخلی بر تمرکز قدرت مدیریتی در شهرداری، تقویت نهادهای مشارکتی محلی و تغییر قوانین و مقررات متمرکز بود درحالی‌که مطالعات خارجی بیشتر متوجه تمرکز بر مدیریت منابع طبیعی و بهره‌برداری پایدار از محیط‌زیست بود.
نوآوری اصلی این پژوهش با سایر پژوهشهای صورت گرفته در این میباشد مدلیابی عوامل مؤثر بر تحقق مدیریت یکپارچه در کلانشهر تبریز با استفاده از روش تحلیلی نوین ساختاری- تفسیری طراحی روابط بین این عوامل بهصورت یکپارچه میباشد.
[1] 1- Rakodi
[2] -Sharma
[3] 2- McGill
[4] - Davidson
[5] . Rotmans and Asslt
[6] .Yeng
[7] .Medeiros and van der Zwet
اندیشمندان | مباحث موردتوجه | پیشرفت نظری | |||
کلیت | ساختار | فرایند | فرایند استراتژیک | ||
دیویدسون(1991) | تأکید بر منافع حاصل از یکپارچگی در دو وضعیتِ افقی و عمودی | * |
|
|
|
شایبر چیما(1989) | یکپارچگی افقی و عمودی | * | * |
|
|
شارما (1989) | ارتباط مدیریت شهری با توسعه اجتماعی، اقتصادی و کالبدی؛ انطباق اهداف سازمانهای مختلف با یکدیگر | * | * | * |
|
راکودی (1991) | مديريت شهري به دنبال اطمينان از عملکرد اجزاي سيستم شهر در تأمين سرویس‌های موردنیاز شهروندان میباشد. | * | * | * | * |
مکگیل(1995،1998، 2001) | پیشنهاد یکپارچهسازی مدیریتی در سه بعد؛ ضرورتِ تعریف راهبرد | * | * | * | * |
چاکرابارتی(2001) | شناسایی بهره‌وران و هدایت منافع متنوع آن‌ها در قالب برنامه یکپارچگی | * | * | * | * |
جدول 1- مقایسه نحوه تفکر اندیشمندان پیرامون موضوع مدیریت یکپارچه شهری
منبع: (, McGill, 1998, pp. 463–471; Chakrabarty, 2001, pp. 331–345؛ McGill, 1995, pp.337-351; McGill, 2001, pp. 347-354؛ Etgaei&Pilevar,2016: 286 ).
مواد و روش تحقیق:
پژوهش حاضر ازنظر هدفگذاری کاربردی و ازنظر روششناسی بهصورت توصیفی- تحلیلی است. در روند تهیه و تولید دادهها ابتدا عوامل مؤثر بر تحققپذیری مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز با استفاده از نظرات خبرگان شامل استادان و کارشناسان در دانشگاهها و مراکز پژوهشی از طریق روش دلفی شناسایی شده است. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از مدلسازی تفسیری -ساختاری بهره گرفته‌شده است. مدلسازی تفسیری- ساختاری یک روش سیستماتیک و ساختاریافته برای ایجاد و فهم روابط میان عناصر یک سیستم پیچیده است که در سال 1974 توسط گارفیلد معرفی شد (Atashsuz et al, 2016:44).
این مدل یک ابزار قدرتمند کیفی در حوزههای مختلف بوده و تكنيكي مناسب براي تحليل تأثیر يك عنصر بر ديگر عناصر است. اين روش جهت روابط پيچيده ميان عناصر يك سيستم را بررسي ميكند، به‌بیان‌دیگر، ابزاري است كه به‌وسیله آن، گروه ميتواند بر پيچيدگي بين عناصر غلبه كنند (Azar&Bayat, 2008:8). این روششناسی به ایجاد و جهت دادن به روابط پیچیدۀ میان عناصر یک سیستم کمک مینماید (Faisal et al, 2006). بعلاوه، این روش تفسیری1 است، چون قضاوت گروهی از افراد تعیین مینماید که آیا روابطی میان این عناصر وجود دارد یا خیر افزون بر آن، این روش ساختاری2 است چون اساس روابط یک ساختار سرتاسری است که از مجموعه پیچیدهای از متغیرها استخراج‌شده است (Firuzjaian et al, 2013: 138).
روش دلفی و نیز روش مدلسازی ساختاری- تفسیری ایجاب میکند که اطلاعات از خبرگان و متخصصین دریافت و تحلیل شود. برای انتخاب تیم دلفی و تیم ISM، چون هدف تعمیم نتایج مطرح نبوده از روش نمونهگیری هدفمند استفاده‌شده است. نمونهگیری هدفمند، به دو دسته سهمیه‌ای و قضاوتي تقسيم میشود كه در اين پژوهش، از نمونهگیری قضاوتي استفاده‌شده است. در اين نمونهگيري، افرادي براي نمونه انتخاب میشوند كه براي ارائه اطلاعات موردنظر در بهترين موقعيت قرار دارند. ازاین‌رو معیارهای انتخاب خبرگان تسلط نظری، تجربه عملی، تمایل و توانایی مشارکت در پژوهش و دسترسی است. نکتۀ قابل‌توجه در تعیین تعداد خبرگان، کسب اطمینان از جامعیت دیدگاههای مختلف در پژوهش میباشد. تعداد خبرگان شرکت‌کننده در ISM مقالات بررسی‌شده معمولاً بین 14 الی20 نفر انتخاب شده است (Aliakbari&Akbari,2017:11). با در نظر گرفتن معیارهای فوق، در نهایت تعداد خبرگانی که با همکاری آن‌ها فرایند پژوهش انجام گرفت، 20 نفر از استادان و متخصصان شهری در دانشگاهها و مراکز پژوهشی است.
با استفاده از روش تحلیل محتوایی، عوامل مؤثر بر تحققپذیری مدیریت یکپارچه در کلانشهر تبریز شناسایی و مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM) برای تفسیر روابط بین ابعاد و شاخصهای آن بکار رفته است. زیرا این مدل یک روش استقرار مطلوب برای شناسایی و تحلیل روابط بین ابعاد و شاخصها است. روایی محتوایی پرسشنامه در این پژوهش به حد و میزانی اشاره دارد که یک ابزار منعکس‌کننده محتوای مشخص موردنظر باشد. بر اساس روش لاوشه، برای ایجاد روایی محتوایی در پرسشنامه، پس از مرور ادبیات و حوزه موردمطالعه، دامنه محتوا و آیتمهای ساخت پرسشنامه تدوین میشود، سپس از اعضای پانل محتوا خواسته میشود به میزان مناسب بودن هر آیتم با انتخاب یکی از سه گزینه «ضروری»، «مفید اما نه ضروری» یا «غیرلازم» پاسخ دهند. بر همین اساس با توجه به رابطهی شماره یک نسبت روایی محتوایی محاسبه شده و با توجه به سطح موردنیاز برای معناداری آماری (05/0>p) حداقل 75/ برای هر مرحله جهت پذیرش آن مرحله به دست میآید (Jafari mehrababdi et al, 2017:686). 
|
تعداد اعضایی که پاسخ ضروری داد،
N 
تعداد کل اعضای پانل
برای پایایی پرسشنامه این پژوهش از روش آزمون مجدد استفاده‌شده است. برای سنجش پرسشنامه مزبور دو بار به 4 نفر از خبرگان و متخصصین که امکان دسترسی دوباره با آن‌ها امکان‌پذیر بود ارسال شد و در نهایت مجموع همبستگی پاسخهای اعلام‌شده برای هر دو مرحله از طرف خبرگان 78/0 میباشد. این بیانگر آن میباشد که پرسشنامه دارای پایایی قابل قبولی میباشد.
تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی است و بزرگ‌ترین قطب اقتصادی و مرکز اداری، بازرگانی، سیاسی، صنعتی و نظامی شمال غرب ایران شناخته میشود. کلانشهر تبریز در ارتفاع 1365متر، در اقلیم خشک کوهستانی و در موقعیت جغرافیایی 46 درجه و 18 دقیقه طول شرقی و 38 درجه و 4 دقیقه عرض شمالی قرار دارد. جمعیت این شهر در سرشماری سال 1395 معادل 1558693 نفر بوده است (Statiscal Centre of Iran,2016). این کلانشهر دارای 10 منطقه شهری میباشد.
[1] . Interpretive
[2] . Structural
شکل 1- نقشه موقعیت و منطقهبندی شهر تبریز - منبع: نگارندگان، 1401.
بحث و ارائه یافتهها:
در گام نخست که انتخاب مطالعات است، پژوهشهای مرتبط با موضوع انتخاب شدند. برای یافتن مقالات منتشرشده در مجلات مختلف، جستجوی نظاممند با استفاده از واژگان کلیدی (مدیریت یکپارچه شهرهای) انجام شد. در گام بعدی کیفیت متدولوژی پژوهشها و مطالعات ارزیابی شد. هدف از این بررسی حذف مقالات و پژوهشهایی بود که محقق به نتایج و یافتههای ارائه‌شده اعتمادی ندارد. بعد از بررسی تناسب مقالات، پژوهشگران به دنبال حفظ پژوهشهایی بودند که در آن عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه کلانشهر تبریز مطرح‌شده و دستهبندیهایی از این عوامل انجام داده بودند. بر این اساس، ابعاد و عوامل مؤثرتر و منطبقتری، شناسايي و توسط خبرگان و متخصصین ارزیابی و نهایی شده است. عوامل مؤثر حاصله در جدول شماره (2) آمده است.
جدول2- عوامل اولیه مؤثر بر تحققپذیری مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز
| عوامل | تعریف عملیاتی |
C1 | تدوین قوانین جامع مدیریت شهری | تدوین قانون ویژه مدیریت و برنامهریزی مجموعه شهری، بهکارگیری یک رویکرد جامع در تدوین قوانین شهری، ایجاد شرایط قانونی و ساختارهای سازمانی و اداری جدیدی در کشور. |
C2 | استفاده از تجارب موفق مدیریت شهری | بررسی وضع موجود. استفاده از تجربیات تیمهای عملیاتی از یکدیگر. به‌جای طراحی ابزارهای جدید به ابزارهای ایجادشده موجود رجوع کنیم و بهترینها را به کار ببریم. |
C3 | مشارکت عمومی بازیگران مدیریت شهری | در پروژهها یکپارچه، ابزارهایی که متوجه همه حوزهها شوند ضروری است. که باید دربرگیرنده مشارکت عمومی باشند، یکپارچه کردن همه بازیگران مدیریت توسط حاکمیت محلی، یکپارچه نمودن و مدیریت واحد تیمهای عملیاتی انجام کار. اصلاح و بازآرایی تشکیلات و روابط میان سازمانی عناصر ذی‌ربط در سیاستگذاری و تصمیمگیری شهری. |
C4 | رویکرد مدیریتی کلی‌گرا به شهر | مدیریت شهری، ازنظر مفهومی باید رویکردی کلی‌گرا به شهر و شهرستانهای کشورهای درحال‌توسعه داشته باشد. |
C5 | تمرکز در مدیریت سازمانی | تغییر نظام مدیریت شهری تمرکزگرا به‌سوی نظام مدیریت غیرشهری متمرکز بر اساس رویکرد توسعه پایدار شهری. در پروژهها یکپارچه، ابزارهایی که متوجه همه حوزهها شوند ضروری است. که باید دربرگیرنده تنظیمات سازمانی و سیاسی باشند. |
C6 | تقویت شوراهای محلی | تقویت شوراهای محلی. اصلاح و تعدیل نظام قدرت و تصمیمگیری شهری به نفع نهادهای محلی. تقویت سازمانهای توانمند محلی مستقل. قادر ساختن مقامات محلی برای شناسایی مشکلات و اولویتها |
C7 | جلوگیری از مداخلات سایر بخش‌ها | مقابله با بحث درون اجتماعی و مداخلات هماهنگ بعدی،درنظر داشتن بخش غیررسمی شهر بهعنوان بخش چالش برانگیز شهر |
C8 | قدرت اقتصادی درون‌سازمانی | اطمینان از وضعیت مناسب حاکمیت محلی ازنظر سازمانی، مالی. ارتباط مستقیم بین برنامهریزی و بودجهبندی |
C9 | نظام مدیریت غیرشهری متمرکز | تغییر نظام مدیریت شهری تمرکزگرا به‌سوی نظام مدیریت غیرشهری متمرکز بر اساس رویکرد توسعه پایدار شهری . |
C10 | اتخاذ استراتژی منسجم مدیریت شهری | برنامهریزی، تأمین و حفظ خدمات و زیرساخت شهرها، وجود استراتژی منسجم مدیریت، ایجاد واحد برنامهریزی و طراحی معابر شهری در حوزه شهرداری، تهیه طرحهای تفضیلی بلندمدت و عملیاتی نمودن آن. طراحی و برنامهریزی کلان. |
C11 | تفکیک رهبری سیاسی از مدیریت تخصصی | ایجاد نظام مدیریت مجموعه شهری در کلانشهرها و کاستن از تفرق سیاسی و عملکردی موجود |
C12 | فعالیت علمی و آموزشی | تحقیقات دانشگاهی بیشتر در این زمینه احساس میشود، تعریف مفاهیم جدید میتواند به تحقق اهداف کمک کند. نیاز برای آموزش در مدیریت شهری، به‌منظور تأمین بهکارگیری چنین اصولی و تکنیکهای مدیریتی و حل مشکلات شهری به روشی مؤثر احساس میشود درحالی‌که تحقق این نیازها تحت‌فشار نفوذ ذینفعان است. |
Source: Farhoudi and Galibaf, 2019: 85; Daviran et al., 2012; Sarvar et al., 2017; Rahmani et al., 2021; Ramezani Qawamabadi et al,2022
پس از احصاء و شناسایی شاخصهای مدیریت یکپارچه شهری برای کلانشهر تبریز، اين عوامل در ماتريس خودتعاملي ساختاري (SSIM) وارد شده است. در این جدول دوازده عامل مؤثر اولیه انتخاب‌شده در سطر و ستون اول جدول از پاسخدهندگان خواسته شده که نوع ارتباطات دوبهدویی عوامل را مشخص کنند. مدلسازی ساختاری تفسیری پیشنهاد میکند که از نظرات خبرگان بر اساس تکنیکهای مختلف مدیریتی ازجمله توفان فکری1، گروه اسمی2 و غیره در توسعه روابط محتوایی میان متغیرها استفاده شود.
بنابراین ماتریس خودتعاملی با استفاده از چهار حالت روابط مفهومي تشكيل شد و توسط خبرگان تكميل شده است. پس از جمعبندی نظرات، ماتريس خود- تعاملي ساختاری نهايي تشكيل شده است. علائم و حالتهای مورداستفاده در این رابطه مفهومی عبارت‌اند از:
V: عامل سطر i زمینهساز رسیدن به عامل ستون j نماد A: عامل ستون j زمینهساز رسیدن به عامل ستون i
X: ارتباط دوطرفه بین دو عنصرi بهj : O عدم وجود ارتباط بین دو عنصر i و j
[1] . Brain storming
[2] . Nominal Group
جدول3- ماتریس خود تعاملی ساختاری
j I | C1 | C2 | C3 | C4 | C5 | C6 | C7 | C8 | C9 | C10 | C11 | C12 |
C1 | - | V | A | X | V | X | V | X | O | X | V | V |
C2 |
| - | O | A | O | A | V | O | X | A | O | O |
C3 |
|
| - | V | V | X | V | X | A | V | O | V |
C4 |
|
|
| - | V | O | A | X | X | V | X | O |
C5 |
|
|
|
| - | A | V | V | X | O | X | X |
C6 |
|
|
|
|
| - | A | V | O | V | X | V |
C7 |
|
|
|
|
|
| - | X | A | A | X | O |
C8 |
|
|
|
|
|
|
| - | O | A | A | X |
C9 |
|
|
|
|
|
|
|
| - | X | X | O |
C10 |
|
|
|
|
|
|
|
|
| - | X | O |
C11 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| - | O |
C12 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| - |
ماتريس دسترسی اولیه1
ماتریس دسترسی اولیه از تبديل ماتريس خود تعاملي ساختاري به يك ماتريس دو ارزشي (صفر- يك) حاصل گرديده است. براي استخراج ماتريس، بايد در هر سطر عدد یک را جایگزین علامتهای V ;X و عدد صفر را جایگزین علامتهای ;A وO و در ماتريس دسترسی اولیه شود، پس از تبديل تمام سطرها، نتيجه حاصله ماتريس دسترسی اوليه ناميده ميشود. سپس روابط ثانويه بين بعد / شاخصها كنترل شده است. رابطه ثانویه بهگونهای است که اگر بُعد J منجر به بُعد I شود و بُعد K منجر به شود، پس بُعد J منجر به بُعد K خواهد شد.
جدول4- ماتریس دسترسی اولیه
j I | C1 | C2 | C3 | C4 | C5 | C6 | C7 | C8 | C9 | C10 | C11 | C12 |
C1 | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 |
C2 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 |
C3 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 |
C4 | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 |
C5 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 |
C6 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 |
C7 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 |
C8 | 1 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 |
C9 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 0 |
C10 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 |
C11 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 |
C12 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 |
[1] . Initial reachability matrix.
- ماتریس دسترسی نهایی1
پس از تشکیل ماتریس دسترسی اولیه عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری در کلان‌شهرهای کشور با دخیل نمودن انتقالپذیری در روابط متغیرها، ماتریس دسترسی نهایی تشکیل میشود تا ماتریس دسترسی اولیه سازگار شود. بدین‌صورت که اگر (i,j) با هم در ارتباط باشند و نیز (j,k) باهم رابطه داشته باشند؛ آنگاه (i,k) با هم در ارتباط هستند. در این مرحله، کلیه روابط ثانویه بین متغیرها، بررسی میشود و ماتریس دسترسی نهایی مطابق جدول (5) به‌دست‌آمده است. در این ماتریس قدرت نفوذ هر متغير عبارت است از تعداد نهایی متغیرهایی (شامل خودش) که ميتواند در ايجاد آن‌ها نقش داشته باشد. ميزان وابستگي عبارت است از تعداد نهايي متغيرهايي كه موجب ايجاد متغير مذكور ميشوند.
جدول5- ماتریس دسترسی نهایی
|
[1] . Final Reachability Matrix
در جدول شماره (6)، قدرت نفوذ (میزان تأثیری که هریک از عوامل بر سایر عوامل دارند) 12 شاخص شناسایی شده در بخش تحققپذیری مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز آمده است. نتایج بیانگر این است که عامل تدوین قوانین جامع مدیریت شهری با میزان قدرت نفوذ 9 بیشترین تأثیر و عاملهای شناخت ابزارها و تجارب موجود و فعالیت علمی و آموزشی مشترکاً با میزان قدرت نفوذ 2 کمترین تأثیر را دارد.
- سطحبندی عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز
در این مرحله از پژوهش بعد از ماتریس دسترسی نهایی به سطوح مختلف دستهبندی میشود. براي تعيين سطح متغيرها در مدل نهايي، به ازاي هر كدام از آن‌ها، سه مجموعه خروجي، ورودي و مشترك تشكيل ميشود. در اولين جدول شاخص يا متغیرهای كه اشتراك مجموعه خروجي و ورودي آن يكي است، در فرآیند سلسله‌مراتب بهعنوان مجموعه مشترک محسوب میشوند، به‌طوری‌که این متغیرها در ایجاد هیچ متغیر ديگري مؤثر نيستند. پس از شناسايي بالاترين سطح، آن متغیرها از فهرست ساير متغیرها كنار گذاشته ميشود. اين تكرارها تا مشخص شدن سطح همه متغیرها، ادامه مييابد در این پژوهش پس از 6 تکرار کلیه عناصر تعیین سطح شدند که نتایج آن بهصورت جدول 7 میباشد.
جدول7- سطوح عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری در تبریز
عوامل | مجموعه ورودی | مجموعه خروجی | مجموعه مشترک | سطح |
C1 | او4و6و7و8و10 | 1و4و5و6و7و8و10و11و12 | 4و6و8و10 | 6 |
C2 | 4و6و9و10 | 7و9 | 9 | 1 |
C3 | 8و9 | 4و5و6و7و8و10و12 | 6و8 | 5 |
C4 | 1و3و7و8و9و11 | 1و2و5و8و9و10و11 | 11و9و8و1 | 5 |
C5 | 1و3و4و9و11و12 | 7و8و9و11و12 | 9و11و12 | 3 |
C6 | 1و3و7و11 | 12،11،10،8،2،1 | 1و3و11 | 4 |
C7 | 2و3و5و8و9و10و11 | 1و4و6و8و11 | 8و11 | 2 |
C8 | 1و3و4و5و6و7و10و11و12 | 1و3و4و7و12 | 1و3و4و7و12 | 3 |
C9 | 2و4و5و10و11 | 2و3و4و5و7و10و11 | 2و4و5و10و11 | 5 |
C10 | 1و3و4و6و9و11 | 1و2و7و8و9و11 | 1و9و11 | 4 |
C11 | 1و4و5و6و7و9و10 | 4و5و6و7و8و9و10 | 4و5و6و7و9و10 | 5 |
C12 | 1و3و5و6و8 | 5و8 | 5و8 | 1 |
بر اساس نتایج جدول شماره (8)، عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز، به شش سطح طبقهبندي شدهاند. در شکل روابط متقابل و تأثیرگذاری بین معیارها و ارتباط معیارهای سطوح مختلف به‌خوبی نمایان است که موجب درک بهتر فضای تصمیمگیری میشود. ناگفته نماند تمامي این شاخصهای یادشده از مهمترين عوامل پایهای و اساسی در مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تهران هستند، ولي عاملهايي كه در سطح بالاي مدلسازي ساختاري تفسيري قرار گرفتهاند، از تأثيرپذيري بيشتري برخوردارند (شکل2).
شکل2- مدل ساختاری- تفسیری مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز
تحليل MICMAC
در این مرحله با استفاده از MICMAC نوع متغیرها با توجه به اثرگذاری و اثرپذیری بر سایر متغیرها مشخص خواهد شد، و پس از تعیین قدرت نفوذ یا اثرگذاری و قدرت وابستگی عوامل، میتوان تمامی عوامل مؤثر بر عوامل مؤثر تحققپذیری مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز را در یکی از خوشههای چهارگانه روش ماتریس اثر متغیرها در چهار گروه طبقهبندی میشوند. همانطور که از شکل شماره (3) نیز مشخص است، متغیرهای تمرکز در مدیریت سازمانی(5)، قدرت اقتصادی درون‌سازمانی (8) و جلوگیری از مداخلات سایر بخش‌ها (7) بیشتر تحت تأثیر سایر عوامل بوده و از منظر سیستمی جزء عناصر اثرپذیر و وابسته میباشد. به‌عبارتی‌دیگر، برای ایجاد این متغیر عوامل زیادی دخالت دارند و خود آن‌ها کمتر میتوانند زمینهساز متغیرهای دیگر شوند. متغیرهای همچون تدوین قوانین جامع مدیریت شهری (1)، رویکرد مدیریتی کلی‌گرا به شهر (4)، نظام مدیریت غیرشهری متمرکز (9) و مشارکت عمومی بازیگران مدیریت شهری (3) جزوه متغیرهای مستقل (کلیدی) برای تحققپذیری مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز به شمار میروند که تأثیر بسیار زیادی بر تحققپذیری مدیریت یکپارچه شهری دارند که این متغیرها دارای قدرت نفوذ بالا و وابستگی کمتری دارند. متغیرهای استفاده از تجارب موفق مدیریت شهری (2)، فعالیت علمی و آموزشی (12)، تقویت شوراهای محلی (6) و اتخاذ استراتژی منسجم مدیریت شهری (10) در گروه متغیرهای مستقل (خودمختار) قرار گرفتند که دارای قدرت نفوذ و وابستگی ضعیف هستند. این متغیرها نسبتاً غیر متصل به سیستم هستند و دارای ارتباطات کم و ضعیف با سیستم میباشند. همچنین متغیر تفکیک رهبری سیاسی از مدیریت تخصصی (11) جزو متغیرهای پیوندی میباشد و از قدرت نفوذ و وابستگی بالایی برخوردار است. درواقع هرگونه عملی بر روی این متغیر باعث تغییر سایر متغیرها میشود. قدرت نفوذ و ميزان وابستگي هر يك از عوامل مؤثر بر مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز در شکل زیر نشان داده شده است.
شکل3- نمودار MICMAC
نتیجهگیری و ارائه پیشنهادها:
مدیریت منسجم و یکپارچه یکی از اصلیترین کاستیهای مدیریتی شهری کلانشهرها کشور است که جای خالی آن شهرهای بزرگ را از حرکت در مسیر توسعه پایدار منحرف ساخته و رشد شهری، فرهنگی و اجتماعی شهرنشینی را با اخلال مواجه کرده است. برقراری مدیریت یکپارچه شهری از مهم‌ترین عوامل کنترل و هدایت نظامهای شهری به سمت پیشرفت و توسعه است و اعمال مدیریت جزیره‌ای در دهه‌های گذشته بر کلان‌شهرهای کشور باعث بروز مشکلات فراوانی در بخشهای بودجه، ایمنسازی، حمل‌ونقل، بازسازی و حقوق شهروندی شده است. در این راستا، این نظام بهعنوان یک نهاد محلی، مسئول نظارت و کنترل بر گسترش فضاهای شهری است. اما امروزه به دلیل وفور مشکلات در کلانشهرها، مدیریت سنتی کارآمدی خود را از دست داده و به دنبال راهکارهای نوینی در قالب نظام حکمروایی شهری با رویکرد مدیریت یکپارچه شهری میباشد تا بتواند مسایل و مشکلات مرتبط با کلانشهر را حل کند. در این پژوهش سعی شد تا عواملی که بر تحقق مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز مؤثرند، مطرح و بهصورت یکپارچه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد عامل تدوین قوانین جامع مدیریت شهری با میزان قدرت نفوذ 9 بیشترین تأثیر و عاملهای شناخت ابزارها و تجارب موجود و فعالیت علمی و آموزشی مشترکاً با میزان قدرت نفوذ 2 کمترین تأثیر را دارد. یافتههای دیگر پژوهش با استفاده از تحلیل MICMAC حاکی از آن میباشد که متغیرهای سرمایه اجتماعی (5)، اثربخشی و کارایی (8) و شفافیت (7) بیشتر تحت تأثیر سایر عوامل بوده و از منظر سیستمی جزء عناصر اثرپذیر و وابسته میباشد. به‌عبارتی‌دیگر، برای ایجاد این متغیر عوامل زیادی دخالت دارند و خود آن‌ها کمتر میتوانند زمینهساز متغیرهای دیگر شوند. متغیرهای همچون تعامل و حکمرانی (1)، پاسخگویی (4)، قانون مداری (9) و هماهنگی و تعادل (3) جزوه متغیرهای مستقل (کلیدی) برای تحققپذیری مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز به شمار میروند که تأثیر بسیار زیادی بر تحققپذیری مدیریت یکپارچه کلانشهر تبریز دارند که این متغیرها دارای قدرت نفوذ بالا و وابستگی کمتری دارند. متغیرهای وحدت و انسجام (2)، ساختار و بسترسازی (6) و خوانایی و توانایی (10) در گروه متغیرهای مستقل (خودمختار) قرار گرفتند که دارای قدرت نفوذ و وابستگی ضعیف هستند. این متغیرها نسبتاً غیر متصل به سیستم هستند و دارای ارتباطات کم و ضعیف با سیستم میباشند. همچنین متغیر مشارکت (11) جزو متغیرهای پیوندی میباشد و از قدرت نفوذ و وابستگی بالایی برخوردار است.
یافتههای این پژوهش با یافتههای رمضانی قوام‌آبادی و همکاران (1398) همپوشانی دارد به طوری که سیستم مدیریت یکپارچه شهری با تکیه بر تمرکززدایی و مدیریت مشارکتی باعث یکپارچه شدن مدیریت شهری خواهد شد و تغییر نظام مدیریت شهری تمرکزگرا به‌سوی نظام مدیریت شهری غیرمتمرکز و یکپارچه و اصلاح ساختار اداری-اجرایی امری گریزناپذیر است.
نتایج این بخش از پژوهش با یافتههای پژوهش آشتیانی عراقی و همکاران همخوانی دارد به طوری که نهادهای دولتی، شهرداری و شورای شهری بیشترین قدرت را در سطوح تصمیمگیری مدیریت شهری داشته و به عبارتی بیشترین تأثیرگذاری را بر تحقق مدیریت یکپارچه شهری تهران دارند.
با توجه یافتههای به‌دست‌آمده از این پژوهش، اصلاح قوانین شهری و نهادینهسازی مفهوم مدیریت یکپارچه میان شهروندان و مسئولان نخستین گام برای تحقق مدیریت یکپارچه شهری در کلانشهر تبریز است چرا که لازم است همه بپذیرند برای هماهنگی میان فعالیتهای خود باید از یک نظام واحد یکپارچه تبعیت کنند. بنابراین ایجاد تناسب بین «قدرت» و «مسئولیت» در مدیریت شهری (شهرداریها و شوراهای اسلامی شهر تبریز) جهت برنامهریزی، مدیریت، کنترل و نظارت ضروری است دارد. توجه هر چه بیشتر به جلب مشارکت منسجم و واقعی شهروندان و سازمانهای مردم‌نهاد در فرآیندهای تصمیمگیری مرتبط با مدیریت و برنامهریزی شهرهای نقش پررنگی دارد. پس از دستیابی به نگرش یکپارچه و جامع به مسائل شهری کلانشهر تبریز، اتخاذ نگاه و رویکرد تخصصی به موضوع مدیریت شهری و لزوم انتخاب مدیران متخصص جهت تصدی جایگاههای مرتبط با شهر تبریز، اجرای راهکارهایی مبتنی بر فناوری، علم روز، نظریههای علمی و استفاده از تجربههای مفید در تاریخ شهرسازی ایران و جهان به حل مسائل و پیچیدگیهای کلانشهر تبریز کمک خواهد کرد.
References
1. Abdullahi, M, Valibeigi, M. (2016): The Strategic Evaluation of Integrated Management Development. Journal of Geography and Urban Space Development Vol.2, No.2 (2015-2016) -S.N, pp: 5-7.
2. Alavi, Seyed Ali, Moulai Qelichi, Mohammad, Javadzad Aghdam, Hadi, Najafpour, Bahman, (2014): Spatial prioritization of the integrated management system of urban areas (case study: 22 districts of Tehran). Geography and Program Journal ¬Rizi, year 19, number 51, pp: 266-247.
3. Amos. F. (1989): Strengthening municipal government, Journal of Cities, 6(3), pp: 202-208.
4. Ashtiani Eraqi, Majidreza, Sarwar, Rahim, Zeviar, Parvaneh, Fallah Tabar, Nasrollah, (2020): Realization of integrated urban management with emphasis on the role and power of actors of different levels of urban management in Tehran. Urban Research and Planning Quarterly, Year 11, Number 40, pp: 31-46.
5. Aslani, Ehsan, Shahriari, Seyyed Kamaluddin, Zabihi, Hossein, (2022): Analysis of effective indicators on the creation of an integrated urban management system in a world heritage city (research case: historical city of Yazd). Urban and Regional Development Planning Quarterly, Year 7, Number 20, pp: 145-179.
6. AtashSuz, Ali, Feizi, Kazazi, Abolfazl, olfat, Laia, (2016): Interpretive-structural modeling of supply chain risks in the petrochemical industry. Industrial Management Studies Quarterly, 4th year, No. 41, pp: 39-63.
7. Azar, Adel & Bayat, Karim, (2008): Designing a business process model with interpretive structural modeling (ISM) approach. Information Technology Management Journal, Volume 1, Number 1, pp: 3-18.
8. Azizi, Mohammad Mahdi, Aboui Ardakan, Mohammad, Nouri, Nasreen, (2011): The role of laws and regulations in the realization of integrated management in the urban complex of Tehran, Armanshahr publication, number 6, pp: 117-128.
9. Babaei, Mahnaz& Ebrahimi, Saeed, (2016): Study and review of the components of integrated management in Isfahan city. Urban Economy Quarterly, first year, first issue, winter 2015, pp: 17-36.
10. Barakpour, Naser& Asadi, Iraj, (2009): Urban Governance Management, Tehran: Publications of the Research Vice-Chancellor of the University of Arts.
11. Chakrabarty, B. K (2001): Urban Management - Concepts, Principles, Techniques and Education, Cities. Vol. 18, No 5. Pp: 331–345.
12. City knowledge, (2011): Problem solving in urban management. Tehran Center for Urban Studies and Planning, No. 33.
13. Daviran, Esmail, Kazemian, Gholamreza, Meshkini, Gholamreza, Ruknuddin Eftekhari, Abdolreza, Kalhornia, Bijan, (2013): Integrated urban management in the organization of informal settlements in the middle cities of Iran; Case Study: Zanjan and Hamedan. Urban Management, No. 30, pp: 53-68.
14. Etgaei, Hamid& Pilehvar, Ali Asghar, (2016): Compilation of the implementation model of integrated management of mother cities, case example: Mashhad. Armanshahr Architecture and Urbanization Journal, No. 17, pp: 285-30.
15. Fani, Zohre, Heydari, Saman, Aghaei, Parviz, (2015): Measuring the quality of urban life with an emphasis on gender, case study: Qorveh city. bi-quarterly journal of urban ecology research, 6th year, number 2, serial 12. Pp: 65-78.
16. Farhoudi, Rahmat-Allah& Galibaf, Mohammad Baqer (2009): Analysis of urban physical divisions based on integrated management: a case study of Shiraz city. Geography, 6(18-19), pp: 27-44.
17. Firouzjaian, Ali Asghar, Firouzjaian, Mojbati, Petroudi, Seyed Hamid Hashemi, Gholamrezazadeh, Fatemeh, (2013): Application of interpretive structural modeling technique in tourism studies (analysis with pathological approach). Journal of Planning and Development Tourism, second year, number 6, pp: 129-159.
18. Faisal, M., Banwet, D.K. and Shankar, R., (2006): Supply chain risk mitigation: modelling the enablers. Business Process Management, 12(4), pp: 535-552.
19. Haghighi, Mohammad Ali, (2008): Theories of Management. Naqsh Shahr Publications.
20. Jafari Mehrabadi, Maryam, Akbari, Majid, Atai, Farzaneh, Razaghi Chamazakhti, Farzaneh, (2017): Structural-interpretive modeling of factors affecting the development of food tourism (case example: Rasht city). Human settlements planning studies, year 12, number three, pp: 681-698.
21. Kazemian, Gh. & Mirabedini, S. Z. (2011). Pathology of Integrated Urban Management in Tehran from Aspect of European Planning Studies, honarhaye ziba Memari va shahrsazi, 13(2), pp: 27-38.
22. McCann, P., (2015): The Regional and Urban Policy of the European Union. Edward Elgar Publishing Limited: Cheltenham, UK.
23. McGill, R., (1995): Urban Management Performance. Cities, 12(5), 337-351.
24. McGill, R., (1998): Urban Management in Developing Countries. Cities, 15(6), 463–471.
25. McGill, R., (2001): Urban Management Checklist. Cities, 18(5), 347–354.
26. Medeiros, E., van der Zwet, A., (2020): Sustainable and Integrated Urban Planning and Governance in Metropolitan and Medium-Sized Cities. Sustainability, 12, no. 15: 5976. https://doi.org/10.3390/su12155976
27. Mohammadi, Kaveh (2008): Integrated urban management and goals of Iran 2021, Shahrdari-ha monthly, No. 92, Tehran.
28. Pajhvak, Fazlullah, (2015): Examining the concept of urban management in an Islamic city from the perspective of religious texts and traditions with a metacomposite approach. Urban Management, No. 42, pp. 354-372.
29. Peters, B.G., (1998): Managing horizontal government: The politics of Co-ordination. Public Administration, 76(2), 295–311.
30. Rahnemayi, Mohammad Taghi, Modiri, Mehdi, Khodashahi, Ali, (2021): Investigating the integration factors of Tehran metropolis management; Challenges and strategies. Geography Quarterly (Regional Planning), Year 11, Number 3, pp: 111-133.
31. Rakodi, C. (2001): Forget Planning, put Politics first? Priorities for urbanmanagement in developing countries. Journal of JAG, Vol 3. Pp: 209-223.
32. Rakodi, C., (2003): Politics and Performance: The Implication of Emerging Governance Arrangement for Urban Management Approaches and Information Systems. Habitat International, 27, pp: 523-547.
33. Ramezani Qavamabadi, Mohammad Hossein, Yavari, Asadollah, Ahmadi, Maryam, (2019): Challenges of the legal system of integrated urban management in Iran, with an emphasis on decentralization and sustainable urban development. Geography Quarterly (Regional Planning), Year 9, Number 4, and PP: 535-554.
34. Rivolin, J.U. & Faludi, A., (2005): The Hidden Face of European Spatial Planning: Innovation in Governance, European Planning Studies, 13(2).
35. Rotmans, J., & Van Asslt, M., (2000): Policies and innovations in developing countries. Westport: Greenwood Praeger Press.
36. Saeedi, Abbas (2009): Encyclopaedia of Urban and Rural Management. Organization of Municipalities and Villages of the Ministry of Interior, Tehran.
37. Sarwar, Rahim, Ashtiani, Majid Reza, Akbari, Majid, (2017): Analysis of factors affecting the realization of integrated urban management; Case study: Tehran Metropolis. Geography (Scientific Quarterly of the Geographical Society of Iran), Year 15, Number 52, pp: 52-37.
38. Sharma, S. K, (1989): Municipal Management. Urban Affairs Quarterly – India 21, pp 47–53.
39. UNDP. 1986. Characteristics of Good Governance,http://www.IMF.org.
40. Yann, C. S. (2009). The use of corporate small and synergy systems in promoting Industrial waste minimization in medium enterprises in Taiwan Environmental management. Association, Taipei International Green Productivity Association, Taipei, pp: 105-115
ملاحظات اخلاقی:
پیروی از اصول اخلاق پژوهش: در مطالعه حاضر فرمهای رضایت نامه آگاهانه توسط تمامی آزمودنیها تکمیل شد.
حامی مالی: هزینههای مطالعه حاضر توسط نویسندگان مقاله تأمین شد.
تعارض منافع: بنابر اظهار نویسندگان مقاله حاضر فاقد هرگونه تعارض منافع بوده است.