ارائه‌ی مدل ساختاری شهرت سازمانی با توجه به هوش سازمانی با میانجیگری تسهیم دانش (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد شهر رشت)
محورهای موضوعی : مدیریت منابع انسانی
الهام محبی اطاقوری
1
,
امیر حسین محمد داودی
2
1 - استان مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه مدیریت آموزشی
2 - استان مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی، دانشیار، گروه مدیریت آموزشی
کلید واژه: هوش سازمانی, تسهیم دانش, شهرت سازمانی,
چکیده مقاله :
سابقه و هدف: پژوهش حاضر سعی دارد تا نشان دهد که از طریق بکارگیری مولفه‌های هوش سازمانی و به اشتراک‌گذاری دانش در سازمان‌ها می‌توان شهرت سازمانی را ارتقاء داد و برای سازمان ارزش خلق کرد. مواد و روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی – تحلیلی و از نوع همبستگی می‌باشد؛ جامعۀ آماری پژوهش شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد شهرستان رشت به تعداد 243 نفر و تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان 150 تخمین زده شد. برای جمع آوری داده‌ها از سه پرسشنامۀ هوش سازمانی آلبرشت (2003)، تسهیم دانش لی (2001) و شهرت سازمانی کیم و لی (2012) و پالمن و همکاران (2009) استفاده شد؛ پایایی هر یک از پرسشنامه‌ها به ترتیب 92/0، 90/0 و 89/0 بود. یافته‌ها: نتایج پژوهش مستخرج از داده‌های حاصل از پرسشنامه که با استفاده از نرم افزار LISREL8.8 و SPSS 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، نشان داد هوش سازمانی اثر مثبت و معنی‌داری بر شهرت سازمانی و تسهیم دانش دارد؛ همچنین، تسهیم دانش دارای اثر مثبت و معنی داری بر شهرت سازمانی است؛ در نهایت، نقش میانجیگری تسهیم دانش در رابطه‌ی بین هوش سازمانی و شهرت سازمانی نیز اثبات گشت. نتیجه‌گیری: سازمان‌ها برای ایجاد شهرت سازمانی که منجر به ارزش افزوده‌ی بیشتر برای آنها می‌شود، باید مولفه‌های هوش سازمانی را در خود تقویت نماید و کارکنان را تشویق کنند تا دانش خود را با هم به اشتراک بگذارند.
Background and objectives: The present study tries to show that by applying the components of organizational intelligence and knowledge sharing in organizations, organizational reputation can be enhanced and value can be created for the organization. Materials and methods: The present study is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in nature and Correlation type; the statistical population of the study consisted of 243 faculty members of Rasht Azad University and the number of samples was estimated 150 using Morgan table. Data were collected using three questionnaires: Albrecht (2003) organizational intelligence, Lee's (2001) Knowledge Sharing and Kim and Lee (2012) and Palman et al. (2009) organizational reputation; the reliability of each questionnaire was 0.92, 0.90 and 0.89, respectively. Results: The results of the research extracted from the data obtained from the questionnaire, which were analysed using LISREL8.8 and SPSS 25 software, showed that organizational intelligence has a positive and significant effect on organizational reputation and knowledge sharing; Also, knowledge sharing has a positive and significant effect on organizational reputation; Finally, the mediating role of knowledge sharing in the relationship between organizational intelligence and organizational reputation was also proven.
_||_