اثر بخشی تصویرسازی ذهنی و تجسم هدایتشده بر کاهش علایم افسردگی و افزایش امیدواری در بیماران دیالیزی
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
کلید واژه: افسردگی, امیدواری, بیماران دیالیزی, تجسم هدایت شده, تصویرسازی ذهنی,
چکیده مقاله :
افسردگی، شایعترین اختلال روانی بین بیماران دیالیزی است و میتواند شرایط بیماری و سلامت فرد را به مخاطره بیاندازد. هدف پژوهش حاضر، کاهش میزان افسردگی و افزایش امیدواری بیماران دیالیزی، با بکارگیری تکنیک تصویرسازی ذهنی و تجسم هدایت شده بود. بدین منظور طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه، 40 بیمار دیالیزی به شیوه ی در دسترس انتخاب و به گونه ی تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل کاربندی شدند. گروهها، در ابتدا از نظر افسردگی و میزان امیدواری مورد آزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش، به مدت 4 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه، 50 دقیقه، آموزش روشهای تصویرسازی ذهنی و تجسم هدایت شده را فرا گرفت ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه، مجددا از نظر افسردگی و میزان امیدواری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه کنترل و آزمایش در نمرات پسآزمون افسردگی و امیدواری تفاوت معناداری وجود دارد و روش تصویرسازی ذهنی و تجسم هدایت شده در کاهش افسردگی و افزایش امیدواری بیماران دیالیزی موثر است. به نظر می رسد افراد طی تصویرسازی و تجسم هدایت شده، کنترل و اداره ی تصویرهای ذهنی خود را در دست گرفته و اجازه ی ورود تصورات منفی را به ذهن خود نمی دهند و همین عامل، باعث کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی در آنها می شود.
Depression is the most prevalent disease among hemodialysis patients which can endanger the individual’s health and aggravate the illness. The research purpose is to determine the effectiveness of guided visualization and mental imagery in decreasing the symptoms of depression and increasing hopefulness among hemodialysis patients. Therefore, the research employed a semi-experimental method with pretest, posttest and control group. A sample of hemodialysis patients was randomly selected and assigned to the experimental and control group. All the individuals were tested with regard to hopefulness and depression prior to and subsequent to the intervention. The experimental group received 12, fifty-minute sessions of guided visualization and mental imagery; however, the control group didn’t receive any treatment. Covariance analysis indicated that there is significant between-group difference with regard to depression and hopefulness. That is to say that guided visualization and mental imagery are effective in decreasing the depression and increasing the hopefulness among the hemodialysis patients. It can be concluded that guided visualization and mental imagery lead individuals to take control of their mental negative images which results in decreasing the depression and increasing the hopefulness.