اثر بخشی آموزش گروهی هوش معنوی بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به مواد مخدر
محورهای موضوعی :
قدسی احقر
1
(پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و دپارتمان مشاوره ی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات)
کلید واژه: هوش معنوی, نگرش نسبت به مواد مخدر,
چکیده مقاله :
هوش معنوی، هوشی است که با آن به مسایل معنایی و ارزشی می‌پردازیم و آنها را حل می‌کنیم؛ هوشی که با آن اعمال و زندگی را در شرایط گسترده‌تر، غنی‌تر و معنادارتر قرار می‌دهیم و با کمک آن رشته‌ای از رفتار یا یک مسیر زندگی را معنادارتر از دیگری برآورد می‌کنیم. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش هوش معنوی گروهی بر تغییر نگرش دانش آموزان دوره ی دبیرستان نسبت به مواد مخدر بود. بدین منظور طی یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری، 60 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله‌ای انتخاب و از نظر نگرش به استفاده از مواد مخدر، تمایل به مصرف مواد و خطرات استفاده از مواد مخدر مورد آزمون قرار گرفتند. گروه آزمایشی، طی 12 جلسه ی گروهی 90 دقیقه ای تحت آموزش هوش معنوی قرار گرفت. گروهها در پایان آموزش و یک ماه بعد مجددا از نظر نگرش به استفاده از مواد مخدر، تمایل به مصرف مواد و خطرات استفاده از مواد مخدر مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش هوش معنوی، در تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به اثرات استفاده از مواد مخدر تمایل به مصرف مواد و خطرات استفاده از مواد مخدر موثر بوده و این تاثیر در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است. به نظر می رسد که هوش معنوی نوعی توانایی یکپارچه‌کننده است که موجب زیر سوال بردن انعطاف پذیرانه ی دانسته های افراد و بهیته سازی آنها می شود.
Spiritual intelligence is the intelligence with which we discuss issues of meaning and value, and we solve them. Intelligence which acts and lives in a wider, richer and more meaningful state and with the help of that we can estimate a series of behavior or a path of life more meaningful than others. The aim of this study was to determine the effectiveness of spiritual intelligence training on change of attitude towards drugs in a group of high school students. For this purpose, in a quasi-experimental in pretest-posttest form, along with the control and follow-up groups, 60 students were selected using multi-stage sampling technique and were tested in terms of their attitudes towards drug use, a desire to use drugs and the dangers of drug use. The experiment group underwent 12 sessions of spiritual intelligence training, each session lasting 90 minutes. The groups were tested on attitude towards using drugs, a desire to use drugs and the dangers of drug use at the end of training and one month after completion of it. The result of covariance analysis indicated that spiritual intelligence training tends to be effective on the attitude of students towards the use of drugs, drug use and the dangers of drug use. This effect remained constant over time. It seems that spiritual intelligence is an integrative ability which flexibly questions one’s knowledge and leads towards improvement of it.