اثر بخشی درمانهای شناختی ـ رفتاری و درمان مبتنی بر مدل تدوینی، بر کاهش شدت درد بیماران مبتلا به درد های مزمن عضلانی اسکلتی

محورهای موضوعی :

علیرضا شیرازی تهرانی ¹ ()
فضل اله میردریکوند ² ()
محمد علی سپهوندی ³ ()

تاریخ دریافت : 1396/03/19 تاریخ پذیرش : 1396/03/19 تاریخ انتشار : 1396/03/01

کلید واژه: درمان شناختی ـ رفتاری, ‌درمان مبتنی بر مدل, درد مزمن عضلانی ـ اسکلتی, ‌ شدت درد,

چکیده مقاله :

درد پدیده ای است که توسط هر فرد در طول زندگی تجربه می شود .عوامل روان شناختی نقشی کلیدی در تداوم و استمرار دردهای مزمن عضلانی ـ اسکلتی دارند. هدف این پژوهش بررسی مقایسه ای اثر بخش درمان شناختی ـ رفتاری با درمان مبتنی بر مدل تدوینی در کاهش شدت درد بیماران مبتلا به درد های عضلانی ـ اسکلتی بود. برای این منظور طی یک پژوهش نیمه تجربی با گروه کنترل و پیگیری، 45 بیمار با تشخیص درد های مزمن عضلانی اسکلتی، از مراکز درمانی شهر اصفهان به صورت در دسترس انتخاب شد و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل کاربندی شدند. آزمودنی ها در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری، از نظر شدت درد مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه های آزمایشی در10 جلسه ی روان درمانی را دریافت کردند گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله درمانی را دریافت نکرد. نتایج تحلیل واریانس ترکیبی نشان دادکه تفاوت معنا داری بین گروههای آزمایشی (شناختی ـ رفتاری و مبتنی بر مدل) با گروه کنترل (لیست انتظار) وجود دارد اما، تفاوت معنا داری بین دو گروه درمانی شناختی ـ رفتاری و مبتنی بر مدل در کاهش شدت درد مشاهده نشد. بر اساس نتایج این پژوهش، درمان شناختی ـ رفتاری و درمان مبتنی بر مدل، درمانهای کارآمدی برای کاهش شدت درد های مزمن بیماران مبتلا به درد های عضلانی ـ اسکلتی محسوب می شوند.

چکیده انگلیسی:

Pain a phenomenon that is experienced by everyone during life. Psychological factors have a key role in continuation of chronic musculoskeletal pain. The aim of this study was to compare the efficacy of cognitive – behavioral therapy and model – based therapy in reducing pain intensity of the patients with chronic musculoskeletal pain. Therefore, in a quasi- experimental study with control group and follow up, 45 patients with diagnosis of chronic musculoskeletal pain by convenience randomly selected in private clinics and hospitals of Isfahan city and randomly assigned to two experimental groups and one control group. The participants were evaluated for pain intensity in three phases of pretest, posttest and follow up. Each experimental groups experienced 10 sessions of psychotherapy. While the control group did not receive any intervention. Analysis of mixed variance showed that there were significant differences between experiment groups (cognitive – behavioral and model- based) and control group (waiting list). But there were not significant differences between cognitive – behavioral and model- based therapies in the reducing pain. This research showed that cognitive – behavioral and model- based therapies can be effective treatments in reducing chronic musculoskeletal pain patients.