اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری در درمان کودکان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
محورهای موضوعی :
کلید واژه: اختلال اضطراب فراگیر, درمان شناختی رفتاری, طرحواره های ناسازگار اولیه, عملکرد اجتماعی,
چکیده مقاله :
در سال های اخیر، توجه ی روان شناسان بالینی به تحقیق و پژوهش در زمینه ی بررسی علل ماهیت و درمان اضطراب دوران کودکی افزایش یافته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی گروه درمانی- شناختی رفتاری در کاهش علایم، اصلاح طرحواره های ناسازگار و بهبود عملکرد اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل 32 نفر از دختران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر به شیوه ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. آزمودنی ها قبل از مداخله از نظر علایم اختلال، طرحواره های ناسازگار نگرانی و عملکرد اجتماعی مورد آزمون قرار گرفتند. گروه آزمایش در 18 جلسه ی 90 دقیقه ای درمان گروهی شناختی- رفتاری را دریافت کردند ولی گروه گواه، مداخله ای دریافت نکرد. در انتها نیز، آزمودنی ها مجددا از نظر علایم اختلال، طرحواره های ناسازگار، نگرانی و عملکرد اجتماعی مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل واریانس یک راهه ی مختلط نمره ها نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری در کاهش نگرانی، اصلاح طرحواره ی ناسازگار نقص و بهبود روابط خانوادگی موثر است و به نظر می رسد گروه درمانی شناختی- رفتاری با مجموعه راهبردهای شناختی و رفتاری خود، قادر به کاهش
In the recent years, more light has been shed onto the causes, nature and treatment of childhood anxiety by clinical psychologists. The research purpose is to assess the effectiveness of cognitive-behavioral therapy in the treatment of symptoms, alteration of maladaptive schemas of worry, and improvement of social functioning amongst the children suffering from generalized anxiety disorder. The research employed a semi-experimental method with pretest, posttest and control group. Therefore, 32 female children diagnosed with generalized anxiety disorder were selected through convenience sampling and assigned to the experimental and control groups. All the individuals were tested with regard to the symptoms of the disorder, maladaptive schemas and social functioning prior to and subsequent to the treatment. The experimental group received eighteen 90-minute sessions of cognitive-behavioral therapy and the control group didn’t receive any treatment. One-way variance analysis indicated that cognitive-behavioral therapy is effective in decreasing worry, alteration of maladaptive schemas and improving the family relationship. Overall, cognitive-behavioral therapy can decrease worry and increase the perception of emotion control among the children suffering from generalized anxiety disorder.