اثربخشی درمان ترکیبی فعال‌سازی رفتاری با پاروکستین بر اضطراب، افسردگی، ترس از ارزیابی منفی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی
محورهای موضوعی :
فرناز ابهرزنجانی
1
(گروه روانشناسی دانشگاه علوم پرشکی مشهد)
حسن توزنده جانی
2
(مدیرگروه دانشگاه آزاد نیشابور)
مهدی امیری
3
(استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد)
الهام طاهری
4
(استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد)
کلید واژه: افسردگی, فعال‌سازی رفتاری, دارو‌درمانی, اضطراب , ترس, کیفیت زندگی,
چکیده مقاله :
در رویکرد ترکیبی روان‌درمانی با دارو‌درمانی، اثرات روان‌درمانی توسط داروها تقویت می‌شود. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری با داروی پاروکستین بر نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی، افسردگی، ترس از ارزیابی منفی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه‌تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، 24 نفر از مراجعان مراکز خدمات روان شناسی و روانپزشکی با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در سطح شهر مشهد، به شیوه نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل کاربندی شدند. گروه‌ها قبل، بعد از مداخله و 3 ماه بعد از پس آزمون از نظر اضطراب اجتماعی، افسردگی، کیفیت زندگی و پیامدهای رویدادهای منفی اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری‌های مکرر، نشان داد که درمان ترکیبی فعال‌سازی رفتاری با داروی پاروکستین در نمرات ترس، اجتناب، ناراحتی فیزیولوژیک، افسردگی، روان شناختی، روابط اجتماعی، ترس از ارزیابی منفی خود و دیگران در پس آزمون و پیگیری تفاوت معنادار ایجاد کرده است. این تغییر معنادار در متغیر سلامت جسمانی فقط در پس آزمون مشاهده شد. به نظر می‌رسد رویکرد ترکیبی روان‌درمانی با دارو‌درمانی بر نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی، افسردگی، ترس از ارزیابی منفی موثر است و از این شیوه می‌توان در مداخلات بالینی با بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی استفاده کرد.
In the combined approach of psychotherapy with drug therapy, the effects of psychotherapy are enhanced by drugs. The purpose of this study was to evaluate the efficacy of behavioral activation therapy with paroxetine on clinical symptoms of social anxiety, depression, fear of negative evaluation and quality of life in patients with social anxiety disorder. For this purpose, in a semi-experimental research with pre-test, post-test and follow-up, 24 clients of psychiatric and psychiatric services with a diagnosis of social anxiety disorder in Mashhad city were selected Accessible method and randomly assigned to two The experimental and control groups were used. The groups were evaluated for social anxiety, depression, quality of life and the consequences of negative social events before, after intervention and 3 months after posttest. The results of repeated measures analysis of variance showed that combined treatment of behavioral activation with paroxetine in average score of fear, avoidance, physiological discomfort, depression, psychological, social relationships, fear of negative evaluation of self and others in post-test and tracking difference Meaningful. This significant change in the physical health variable was observed only in post-test. It seems that the combination of psychotherapy with drug therapy is effective on clinical symptoms of social anxiety, depression, and fear of negative evaluation. In this way, clinical interventions with patients with social anxiety disorder can be used.
_||_