سرنوشت روح پس از مرگ به روایت مانویت و اهل حق
محورهای موضوعی :
کلید واژه:
چکیده مقاله :
در مانویت روح پس ازمرگ به دیدار داور دادگر میرود وکردار اورا در دنیا می سنجد و در نتیجه یا به بهشت نو میرود یا دچار تولد مجدد و بازگشت دوباره به زندگی می¬شود یا به دوزخ می رود. در اهل حق و بنابر اصل دونادون،جسم شخص متوفی ازبین رفته و روح او بر حسب اعمالش به جسم دیگر حلول می نماید و لذا مرگ و فنای جسم به منزله تعویض لباس و جامه است. در مانویت نیز انسان دچار تناسخ می شود. به لحاظ محدودیت سیر تناسخ، هم مانویت و هم اهل حق معتقد به تناسخ محدود هستند که در مانویت تا رهایی کامل روح از جسم ادامه دارد و در اهل حق باید 1001 دون را سپری کند. در مانویت و اهل حق جوهره تناسخ پذیر، روح است. مبدا تناسخ در دین مانوی از انسان شروع می شود و در اهل حق مبدا تناسخ،به صورت تکاملی است یعنی از جامد شروع می شود. مقصد تناسخ در بین مانویان و اهل حق بستگی به اعمال گذشته دارد. از نظر انتقال مکانی،مانویت و اهل حق قائل به تناسخ در همین جهان مادی هستند.در سیر تناسخ،هردو دین قائل به تناسخ صعودی و نزولی هستند که بستگی به اعمال گذشته متوفی دارد. فاصله میان دو زندگی در مانویت وجود دارد که انسان پس از مرگ به دیدار داور دادگر می رود.در این زمینه در اهل حق اختلاف نطر است که برخی اعتقاد به برزخ و فاصله میان دو زندگی دارند و برخی می گویند بلافاصله بعد از مرگ روح به کالبد جسم دیگر می رود.